7
Ƙarshe ya zo
1 Maganar Ubangiji ta zo gare ni cewa, 2 “Ɗan mutum, ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka yake cewa wa ƙasar Isra’ila,
“ ‘Ƙarshe ya zo! Ƙarshe ya zo
a kan kusurwoyi huɗu na ƙasar.
3 Ƙarshe yanzu yana a kanki.
Zan fashe fushina a kanki.
Zan shari’anta ki bisa ga halinki
in sāka miki kuma saboda dukan ayyukan banƙyamar da kika yi.
4 Ba zan dube ki da tausayi;
ko in ƙyale ki ba.
Tabbatacce zan sāka miki saboda halinki
da kuma ayyukanki masu banƙyama a cikinki.
Sa’an nan za ki san cewa ni ne Ubangiji.’
5 “Ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka yana cewa,
“ ‘Masifa! Masifar da ba a taɓa gani ba
tana zuwa.*Yawancin rubuce-rubucen hannu na Ibraniyanci da na Siriyak suna da Masifa kan masifa ne a nan
6 Ƙarshe ya zo!
Ƙarshe ya zo!
Ya farka a kanki.
Ga shi, ya zo!
7 Ƙaddara ta auko miki,
ya ke wadda ke zama cikin ƙasar.
Lokaci ya yi, rana ta gabato;
akwai fargaba, ba farin ciki ba, a kan duwatsu.
8 Ina gab da fasa hasalata a kanki
in kuma aukar da fushina a kanki;
zan shari’anta ke bisa ga halinki
in kuma sāka miki saboda dukan ayyukanki masu banƙyama.
9 Ba zan dube ki da tausayi
ko in ƙyale ke ba;
zan sāka miki bisa ga halinki
da kuma ayyukan masu banƙyama a cikinki.
Sa’an nan za ki san cewa ni ne Ubangiji wanda yake bugunki.
10 “ ‘Ga shi ranar ta zo!
Ta iso!
Ƙaddararki ta keto,
sandar ta yi toho,
girman kai ya yi fure!
11 Rikici ya yi girma ya zama
sandar da za a hukunta mugunta;
babu wani daga cikin mutanen da za a bari,
babu wani dukiyarsu da za a bari,
babu wani abin amfani.
12 Lokaci ya yi!
Ranar ta gabato!
Kada mai saya ya yi farin ciki
ko kuwa mai sayarwa ya yi baƙin ciki,
gama hasala tana a kan dukan jama’a.
13 Mai sayarwa ba zai mayar da ƙasar da ya sayar tuntuni ba
muddin dukansu suna da rai, gama ba za a sauya wahayin da ya shafi dukan jama’a ba.
Saboda zunubansu, babu ɗayansu da zai adana ransa.
14 “ ‘Ko da yake suna busa ƙaho suna kuma shirya kome,
ba wanda zai tafi yaƙi, gama hasalata tana a kan dukan jama’a.
15 A waje takobi ne,
a ciki annoba ne da yunwa;
waɗanda suke fili za su mutu ta wurin takobi,
waɗanda kuma suke cikin birni yunwa da annoba za su cinye su.
16 Duk waɗanda suka tsira suka tsere za su kasance a cikin duwatsu,
suna kuka kamar kurciyoyin kwaruruka,
kowanne saboda zunubansa.
17 Kowane hannu zai raunana,
kowace gwiwa kuma za tă zama marar ƙarfi kamar ruwa.
18 Za su sa tufafin makoki su kuma rufu da fargaba.
Fuskokinsu kuma za su rufu da kunya a kuma aske kawunansu.
19 “ ‘Za su zubar da azurfarsu a tituna,
zinariyarsu kuma za tă zama ƙazantacciyar aba.
Azurfarsu da zinariyarsu ba za su iya cetonsu
a ranar hasalar Ubangiji ba.
Ba za su ƙosar da yunwansu ko su cika cikinsu da shi ba,
gama su ne sanadin tuntuɓensu cikin zunubi.
20 Sun yi fariya kyan kayan adonsu
suka kuma yi amfani da su don su yi gumakansu masu banƙyama,
da ƙazantattun abubuwa.
21 Zan ba da su duka kamar ganima ga baƙi
da kuma kamar abin da aka washe ga mugayen duniya,
za su kuma ƙazantar da su.
22 Zan juye fuskata daga gare su,
za su kuwa ƙazantar da wurina mai daraja;
’yan fashi za su shiga
su kuma ƙazantar da shi.
23 “ ‘Ka shirya sarƙoƙi,
domin ƙasar ta cika da alhakin jini,
birnin kuma ya cika da rikici.
24 Zan kawo al’ummai mafi mugunta su mallaki gidajenku;
zan kawo ƙarshen fariyar masu ƙarfi,
Wurare Masu Tsarkinsu za su ƙazantu.
25 Sa’ad da wahala ta zo,
za su nemi salama, amma ba za su same ta ba.
26 Masifa a kan masifa za su zo,
jita-jita kuma a kan jita-jita.
Za su yi ƙoƙarin samun wahayi daga annabi;
koyarwar doka ta wurin firist
za tă ɓace,
kamar yadda shawarar dattawa za tă ɓace.
27 Sarki zai yi makoki, yerima zai fid da zuciya,
hannuwan mutanen ƙasar kuma za su yi rawa.
Zan sāka musu bisa ga ayyukansu, zan kuma hukunta su bisa ga ma’auninsu.
Sa’an nan za su san cewa ni ne Ubangiji.’ ”