Zabura 137
1 A bakin kogunan Babilon muka zauna muka yi kuka
sa’ad da muka tuna da Sihiyona.
2 A can a kan rassan itatuwa
muka rataye garayunmu,
3 gama a can masu kamunmu suka sa mu yi waƙoƙi,
masu ba mu azaba suka nema waƙoƙin farin ciki;
suka ce, “Ku rera mana ɗaya daga cikin waƙoƙin Sihiyona!”
4 Yaya za mu rera waƙoƙin Ubangiji
a baƙuwar ƙasa?
5 In na manta da ke, ya Urushalima,
bari hannuna na dama manta da iyawarsa.
6 Bari harshena yă manne wa rufin bakina
in ban tuna da ke ba,
in ban so Urushalima
farin cikin mafi girma ba.
7 Ka tuna, ya Ubangiji, abin da mutanen Edom suka yi
a ranar da Urushalima ta fāɗi.
Suka yi ihu suka ce, “A ragargaza ta,
A ragargaza ta har tushenta!”
8 Ya Diyar Babilon, an ƙaddara ke zuwa hallaka,
mai farin ciki ne wanda ya sāka miki
saboda abin da kika yi mana,
9 shi da ya ƙwace jariranki
ya fyaɗa su a kan duwatsu.