Salmo 143
Pangamuyo para sa Bulig sang Dios
Ang kanta nga ginsulat ni David.
1 Ginoo, pamatii ang akon pangamuyo;
pamatii ang akon pagpakitluoy.
Tungod nga matarong kag matutom ikaw, buligi ako.
2 Indi ako paghukmi nga imo alagad,
kay wala sing bisan isa nga matarong sa imo atubangan.
3 Ginahingabot gid ako sang akon mga kaaway.
Ginpierdi nila ako kag ginbutang sa madulom nga prisohan;
daw pareho ako sa tawo nga dugay na nga napatay.
4 Gani nadulaan ako sang paglaom kag napuno sang kahadlok ang akon tagipusuon.
5 Nadumduman ko ang mga ginhimo mo sang una;
ginapamalandungan ko ang tanan mo nga binuhatan.
6 Ginabayaw ko ang akon mga kamot sa imo sa akon pagpangamuyo;
nauhaw ako sa imo pareho sa mamala nga duta nga nauhaw sa tubig.*Sa Hebreo may sugpon pa nga “sela,” nga indi klaro ang buot silingon.
7 Sabta ako gilayon, Ginoo.
Nadulaan na ako sang paglaom.
Indi ka magpanago sa akon, kay basi mapatay ako.
8 Kada aga, ipadumdom sa akon ang imo gugma,
kay sa imo ako nagasalig.
Ipakita sa akon ang husto nga dalan nga akon pagaagyan,
kay sa imo ako nagapangamuyo.
9 Luwasa ako sa akon mga kaaway, Ginoo,
kay sa imo ako nagapangayo sang proteksyon.
10 Tudlui ako sa pagsunod sang imo kabubut-on,
kay ikaw ang akon Dios.
Kabay pa nga ang imo maayo nga Espiritu magatuytoy sa akon
sa kahimtangan nga wala sing katalagman.
11 Luwasa ako, Ginoo, para mapadunggan ka.
Tungod nga matarong ka, luwasa ako sa kalisod.
12 Tungod sa imo gugma sa akon, pamatya ang akon mga kaaway,
kay ako imo alagad.