17
“Ka mueihla he pat tih ka khohnin loh khum coeng,
kai hamla phuel om coeng.
Ka taengah a omsasaipat pai moenih a?
Te dongah amih koek ham khaw
ka mik ah rhaeh pai saeh.
Kai kah rhikhang he namah hamla khueh laeh.
Anih te ulong ka kut dongla a khoom eh?
Amih kah lungbuei te lungmingnah lamloh na khoem pah coeng.
Te dongah na pomsang sak mahpawh.
Khoyo la a hui a phoe vaengah
a ca rhoek mik tah hma coeng.
 
Kai he pilnam kah a thuidoek la n'khueh tih,
maelhmai dongkah timthoihnah la ka om.
Ka mik he konoinah neh hmang coeng tih
ka pumrho he khokhawn bangla boeih om.
Te dongah aka thuem khaw a pong sak tih
lailak taengah ommongsitoe a haenghang sak.
Tedae aka dueng loh amah longpuei te a tuuk vetih,
a kut cim khaw a thaa sai ni.
10 Amih te boeih na mael sak uh coeng.
Na pawk uh to cakhaw
nangmih ah hlangcueih ka hmu mahpawh.
11 Ka khohnin loh thok coeng.
Ka thinko kah kohnek la ka poeknah mawth coeng.
12 Khoyin te khothaih la a khueh tih,
a hmuep tom te vangnah neh a yoei sak.
13 Saelkhui te ka im bangla ka lamtawn tih,
hmaisuep ah ka rhaenghmuen ka saelh.
14 Vaam taengah, ‘A pa nang,’ ka ti nah tih
a rhit taengah, ‘A nu neh ka ngannu,’ ka ti nah coeng.
15 Te dongah menim ka ngaiuepnah tih,
ka ngaiuepnah he unim aka mae?
16 Saelkhui thohka te suntla vetih,
laipi khuila rhenten n'ael aya?” a ti.