1 इदुर बाद्दा ना स्वर्ग दा मान्सी धोळ भीळ इक ऊँचा शब्द देल ईद अनतेला केळदीन, “हल्लिलूय्याह! उद्धार अदिक महिमा अदिक सामर्थ्य नाम्द परमेश्वर उन अच हुन. 2 यतिकी आऊन निर्णय खरा अदिक ठीक आव. आव आ धोळ वेश्या अन्द, जो तान व्यभिचार देल पृथ्वी इक भ्रष्ट माळोर, न्याय माळदुन अदिक आकिन से तान दासगोळ्द रक्ता अन बदला ताकोंडुन.” 3 बाक दुसरा बार आंदुर अंदुर, “हल्लिलूय्याह! आऊन होत्‍तोद धुंगा हमेशा हमेशा येळतेला ईत्‍तीत.” 4 आग चोवीस स्याणागोळ अदिक नाक प्राणीगोळ बिदकु परमेश्वर उक प्रणाम माळदुर, जो सिंहासन मा कुर्तकु ईरोन, अदिक अंदुन, “आमीन! हल्लिलूय्याह!”

5 आग सिंहासन दा टु ऊंद शब्द होळ्त, “हे नामव परमेश्वर देल सब अंजावाळेर दासगोळा, येन स्याणेव, येन धोड्डेव; नीव सब आऊन स्तुति माळी.” 6 बाक ना धोळ भीळ इन घाई अदिक हापाळ नीर इन घाई शब्द, अदिक गर्जन इन घाई धोळ शब्द केळदीन: “हल्लिलूय्याह! यतिकी प्रभु नाम्द परमेश्वर सर्वशक्तिमान राज्य माळतान. 7 बरी, नाव आनन्दित अदिक मग्न आगाता, अदिक आऊन स्तुति माळाता, यतिकी म्यांडा अन्द पाड्डा अन्द मदा होट बंदाद, अदिक आऊन मंळगीत तान तान इक तयार माळ कोंडुर. 8 आऊक शुद्ध अदिक चमकदार महीन मलमल हाक्‍कोद अधिकार कोटकु आग्याद.” यतिकी आ साफ मलमल इन मतलब पवित्र लॉकुर्द न्याय इन क्याल्सा आद.

9 ✡मत्ती २२:२,३आग स्वर्गदूत नान से अंदुन, “ईद लिख्स कि धन्य आंदुर आर, जो म्यांडा अन्द पाड्डा अन्द मदा अन्द भोज दा कारूकु आग्यार.” बाक आव नान से अंदुन, “ई वचन परमेश्वर उन सत्य वचन हुन.”

10 आग ना आऊक प्रणाम माळोर साटी आऊन कालगोळ मा बिद्दीन. आव नान से अंदुन, “नोळ, हिंग माळबाळ, ना अपमान अदिक नीन वार्टुरगोळ्द संगी दास हुईन जो यीशु उन गवाही कोळदुर मा स्थिर आन. परमेश्वर उक अच प्रणाम माळ.” यतिकी यीशु उन गवाही भविष्यवाणी इन आत्मा हुन.

11 बाक ना स्वर्ग इक तेरूकु नोळदीन, अदिक नोळतीन कि ऊंद बिळीद घ्वाळा आद; अदिक अदुर मा ऊंद सवार आन, जो विश्वासयोग्य अदिक सत्य कहलुस्तान; अदिक आव न्याय इन सांगुळ न्याय अदिक लळाई माळतान. 12 आऊन कण्णगोळ बेक्‍की इन ज्वाला आव, अदिक आऊन ताल्ला मा हापाळ सा राजमुकुट आव. आऊन मा ऊंद हेसुर लिख्सकु आद, यारी आऊक बिटकु अदिक याऊ जान्सालुन. 13 आव रक्ता सिप्सकु कपळा हाक्‍कु आन, अदिक आऊन हेसुर परमेश्वर उन वचन हुन. 14 स्वर्ग इन सेना बिळीद घ्वाळागोळ मा सवार अदिक बिळीद अदिक शुद्ध मलमल कपळा हाक्‍कु आऊन हिंद हिंद आर. 15 ✡प्रकाशितवाक्य १४:२०जाती जाती इक बडोर साटी आऊन बाय देल ऊंद तेज धार इन तलवार होळतद. आव लोवा अन्द छळी हुळकु आंदुर मा राज्य माळ्यान, अदिक सर्वशक्तिमान परमेश्वर उन भयानक प्रकोप इन जलजलाहट इन सारा अन्द कुंड दा अंगुर मेट्यान. 16 आऊन कपळा अदिक जांघ मा ईद हेसुर लिख्सकु आद: “राजागोळ राजा अदिक प्रभुगोळ प्रभु.”

17 बाक ना ऊंद स्वर्गदूत उक सुर्य मा नीदुरकु नोळदीन. आव धोळ शब्द देल कारूकु आकाश इन न्याड्या दा टु ऊळुसावाळेर सब पक्षीगोळ देल अंदुन, “बरी, परमेश्वर उन धोळ भोज इन साटी जमा आगेगी, 18 यदुर देल नीव राजागोळ्द मास, अदिक सरदारगोळ्द मास, अदिक शक्तिमान गंळ्सगोळ्द मास, अदिक घ्वाळागोळ्द अदिक अऊर मा सवार आगतार आंदुर मास, अदिक येन स्वतंत्र येन दास, येन स्याणेव येन धोड्डेव, सब लॉकुर्द मास तिनी.”

19 बाक ना आ पशु, अदिक पृथ्वी इन राजागोळ इक अदिक आंदुर्द सेनागोळ इक आ घ्वाळा अन्द सवार अदिक आऊन सेना से लळाई माळोर साटी जमा नोळदीन. 20 ✡प्रकाशितवाक्य १३:१-१८अद पशु, अदिक अदुर सांगुळ आव ख्वाटा भविष्यवक्ता हुळकु आदुन याव आऊन मुंद हिंग चिन्ह तोर्सीदुन यदुर द्वारा आव आंदरी भरमुसदुन यदुर मा आ पशु उन छाप ईरोद अदिक जो अदुर मूर्ति इन पुजा माळतोगोर. ईव येढ्ढु जित्‍ता जीव आ बेक्‍की इन झील दा, जो गन्धक देल होततद, हाक्‍कु आदुर. 21 बाकी नोर लॉकुर आ घ्वाळा अन्द सवार इन तलवार देल, जो अदुर बाय देल होळतोगोद, कोंदकु आदुर; अदिक सब पक्षी आंदुर मास देल संतुष्ट आगेदुर.