ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଉପାସନା
୧ ଇଦ୍ ସମୟତେ ନାନେ ୱେରଡ଼୍ ଦୃଶ୍ୟ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍ । ସ୍ୱର୍ଗତାଗେ ୱେରଡ଼୍ ଦ୍ୱାର୍ କୁଲେମ୍ ଆସ୍‍ମାନ୍‍ନୁଡ଼୍ ନୁ ତୂରି ଲେଙ୍ଗ୍ ଇନା ୱେରଡ଼୍ କଣ୍ଠଲେଙ୍ଗ୍‍ ଦାଗାଙ୍କ୍ ନାକିଙ୍କ୍ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ୍ ଦର୍‍କ୍‍ତେ; “ଇଗେ ତେଦି ୱାଡ଼େ । ଇଦିନ୍‍ ପେର୍କେ ବାତ୍‍ସାରେ ଗଟେମ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ଅଦୁତ୍, ଆଦ୍ ନାନେ ନିକିଙ୍କ୍ ତଅତିତାନ୍ ।” ୨ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାତେ ଚାଲେମ୍‍ ଆସ୍‍ ନାନେ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍, ସ୍ୱର୍ଗତାଗେ ୱେରଡ଼୍ ସିଂହାସନ୍‌ତାଗେ ବେନ ୱେରନ୍ କୁଦ୍‍ତନ୍ । ୩ ଅନ୍‌ ମକମ୍ ଇରା ନୁ ମାନିକ୍ୟ ଲେକାମ୍ ଜିଗ୍‍ଜାଗ୍ ଆସମାନ୍‍ନୁଡ଼୍ ନୁ ସିଂହାସନ୍‌ତିଙ୍କ୍ ମର୍କତ୍‍ ମଣି ଲେକାମ୍ ୱେରଡ଼୍ ବିମିନ୍‍ ୱିଲ୍ ପରୁଙ୍କ୍ ମାନ୍‍ନୁଡ଼୍ । ୪ ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍‌ତାଗେ ସାରେପାକା ତିଡ଼୍‍ଆସ୍‍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଚବିଶ୍‍ଟାନ୍ ସିଂହାସନ୍‌ତାଗେ‍ ଚବିଶ୍ ଜାନ୍ ବୟସ୍‍ତେ ମଣ୍ଡଲିତେ ନେତା ଆଗେ ମାତ୍‍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍‌ ପାଣ୍ଡେଲାଉ ସିଲେ କେର୍‍ସ୍‍ ମାନ୍‍ନୁଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍‌‍ ତାଲ୍‍ତ୍‍ ପରୁ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ମୁକୁଟ୍‍ । ୫ ପ୍ରକାଶିତ୍‌ ବାକ୍ୟ ୮:୫; ୧୧:୧୯; ୧୬:୧୮; ପ୍ରକାଶିତ୍‌ ବାକ୍ୟ ୧:୪.ସିଂହାସନ୍‌ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାନେ ମେର୍ଷାନ୍ ୱେସ୍, ଗୁରୁଗମ୍ଭିର୍‍ତେ ମରେ ନୁ ବଜ୍ର ସାଉଣ୍ଡ୍ ଆସ ମାନ୍‍ନୁଡ଼୍ । ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ଆତ୍ମାତେ ଲେକାମ୍‍ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ମଶାଲ୍ ନିଡ଼୍‍ସ ମାତ୍‍ତେ । ୬ ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ସ୍ପଟିକ୍ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛ ସମୁଦ୍ର ତନ୍ଦ ମାତ୍‍ତେ । ସିଂହାସନ୍‌ତିଙ୍କ୍ ରେଣ୍ଡ୍‍ ପାକା ତିଡ଼୍‍ୟ୍‍ପାକେ ନାଲୁ ପଶୁ; ତାମ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍‍ତାଗେ ମୁନେ ନୁ ପେର୍କେ କଣ୍ଡାନ୍‍ ତଡ଼୍‍ ପୁରା ଆସ୍‍ମାତ୍‍ତେ । ୭ ପ୍ରତମ୍‌ ତାଦ୍ ଗଣ୍ଡ୍ରାସ୍‍ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦମାତ୍‍ତେ; ଦ୍ୱିତିୟତାଦ୍ ଗଡ୍‍ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦ ମାତ୍‍ତା । ତୃତିୟତାଦ୍ ମକମ୍ ନାରୁନ୍‍ ମକମ୍ ଲେକାମ୍ ମାତ୍‍ତେ ନୁ ଚତୁର୍ତତାଦ୍ ପାର୍‍ତାନ୍ ଗିଦ୍‍ ପିଟେ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦ ମାତ୍‍ତେ । ୮ ସାରେ ପ୍ରାଣୀନ୍ ଆରୁଲାକା ରେକା ମାତ୍‍ତା ଆୱୁ ବାଇଦେ ନୁ ଲୋପେ ମିକା କଣ୍ଡା ମାତ୍‍ତା । ଆୱୁ ନାର୍କା ପାୟାଲ୍, ରମକଟ୍ ପାଟେ ପାରମାତ୍‍ତା, “ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍‍ ! ମୁନେକଞ୍ଜ୍ ଇଞ୍ଜେଆନା ବେନ ସାରେଦାମ୍‍ ବିଦ୍ୟାମାନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ବେନ ୱାଦ୍‍ତନ୍ ।” ୯ ପଶୁକି ସିଂହାସନ୍‌ତାଗେ ଅଣ୍ଡ୍‌ ସାରେଦିନାମ୍‍ ନାରିଙ୍କ୍ ଗୌରବ୍, ସମ୍ଭମ ନୁ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇସ ତାନାଦ୍ ସ୍ତୁତିପାଟେ ପାରାନ୍ ସମୟତେ, ୧୦ ମୁନେଙ୍କ୍ ତାଉ ଚବିଶ୍‍ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେନେତାଲଡ଼୍ ଚିରଞ୍ଜିବି ନାରୁଡ଼୍‍ତେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ପ୍ରାଣିପାତ ମାଡ଼ି ତାମାଦ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମଦଲ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ମୁକୁଟ୍‍ ୱାଟି ମିକା କେତ୍‍ତଡ଼୍‍, ୧୧ “ଆ ମାନ୍‍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍‍ ! ନିମେ କେ ଗୌରବ୍, ସମ୍ଭମ ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ବାଜନ୍, କାରନ୍‍, ନିମେ ସାରେ ବିଷୟତେ ସୃଷ୍ଟି ମାଡ଼୍‍ତିନ୍ । ନିଜେତ୍‍ ଇଚ୍ଛାତେ ଆଦ୍‍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଅସ୍ତିତ୍ୱ ତାତ୍‍ତିନ୍, ପଶୁକିଙ୍କ୍ ଜିୱେ ମାଡ଼୍‍ତିନ୍ ।”

୪:୫ ପ୍ରକାଶିତ୍‌ ବାକ୍ୟ ୮:୫; ୧୧:୧୯; ୧୬:୧୮; ପ୍ରକାଶିତ୍‌ ବାକ୍ୟ ୧:୪.