୧ ତାନ୍‍ପେର୍କେ ନାନେ ମୟଲତାଗ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଅରଟ୍ ରଅସ୍ୟ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍‍ । ସାତ୍‍ଟାନ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତକ୍‍ ସାରେ ଅଣ୍ଡ୍‌ ଅଣ୍ଡ୍‌‍ ମଆମାରି ପଇସ୍‍ ୱାତା । ଇଦ୍‍ମଆମାରି ମାତ୍‍ତା, ଇଶ୍ୱରତେ କପାମ୍‍ତେ ମାଡ଼େଙ୍କ୍‌ତାଦ୍‍ ପ୍ରକାଶନ । ୨ ତାନ୍‍ ପେର୍କେ ନାନ୍ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍‍, କିସ୍‍ କାଇଲ୍‍ତେ କଞ୍ଚ୍‍ ସମୁଦ୍ରଇନା ଅଣ୍ଡ୍‌ ଦୁସ୍ୟ । ଆଦ୍‍ ସମୁଦ୍ରଗାରେ ନିସ୍‍ମାତଡ଼୍ ଜିଡ଼୍‍ତ୍‍ନଡ଼୍ ଇଡ଼୍ ପଶୁ, ପଶୁତେ ତାନ୍‍ଲେକାମ୍ ନୁ ମୁନେତ୍‍ ସଂକ୍ୟା ତଡ଼ ଏଞ୍ଜ୍‍ତେ ଆଦ୍ ଦୁରାତ୍ମା ପରୁ ଜିଡ଼ିମାତ୍‍ତଡ଼୍ । ୩ ଅଡ଼୍‌‍ ଇଶ୍ୱର୍‍ ରଅସ୍‍ମାନ୍ଦାନ୍ ବୀଣା ପେଏଞ୍ଚି ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ସେବକ୍‍ ମୋଶାନ୍‌ ପାଟେ ନୁ ମେକାଗଲାନ୍ ପାଟେ ପାର୍‍ର ମାତ୍‍ତଡ଼୍; “ଆ ପରାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍‍ ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍‍ସାରେ ବେସର୍ ମାହାନ୍ ନୁ ବିଚିତ୍ର, ସାରେଜାତିତ୍‍ ରାଜାଦିରାଜା ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍‍ପନ୍ଥା ବେସର୍ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗାତ ନୁ ସତ୍‍ ! ୪ ପ୍ରବୁ ! ବେନବା ନିକିଙ୍କ୍ ୱେରୟନ୍ ? ନିୟାଦ୍ ଗୌରବ୍‍ କେତାନଙ୍କ୍ ବେନବା ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ? ମାତର୍ ନିମେକେ ପବିତ୍ର, ସାରେ ଜାତି ୱାସ୍‍ ନିୟାଦ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ବାତ୍‍ତିଙ୍କ୍‍ଇତ୍‍କେ ନିୟାଦ୍ ନ୍ୟାୟଲେକେତ୍ କାମ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଉଡ଼୍‍ତଡ଼୍ ।”

୫ ତାନ୍‍ ପେର୍କେ ସ୍ୱର୍ଗଦ୍ୱାର୍‍ କୁଲା ଆଦାନାଦ୍ ନାନେ ଉଡ଼୍‍ତାନ୍ । ଆଗେ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ସୂଚକ୍ ତମ୍ୱୁ ମାତ୍‍ତେ । ୬ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ମଆମାରି ପଇସ୍‍ମାନ୍ଦାନ୍‍ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ଦୂତ ସ୍ୱର୍ଗ ମନ୍ଦିର୍‍ତେ ଲୋପେଙ୍କ୍ ପେଇସ୍‍ ୱାତ୍‍ତା; ଆୱୁ ନିର୍ମଲ୍ ପାଣ୍ଡେଲାୱୁ ସିଲେ କେର୍‍ସ୍‍ ମାତ୍‍ତା ନୁ ଗୁଣ୍ଡେତାଗ୍‍ ସୁନା ପଟୁକା ତହଃସ୍‍ ମାତ୍‍ତା । ୭ ମୁନେଙ୍କ୍ ତାୱୁ ନାଲୁ ପଶୁନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଚିରଜୀବି ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ କପାମ୍‍ ନିଣ୍ଡ୍‍ତାୱୁ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ଆ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ଦୂତଙ୍କ୍ ଇତ୍‍ତନ୍ । ବେନ ସାରେଦିନାତ୍‍ ସେଙ୍ଗେ ଜିୱେ ମାନ୍‍ତଣ୍ଡ୍‍ । ୮ ଇଶ୍ୱର୍‌ତେ ଗୌରବ୍ ନୁ ପରାକ୍ରମ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ ମାନ୍ଦାନ୍ ଉମେତେ ମନ୍ଦିର୍ ଏକାମ୍ ଆତ୍‍ତେ; ସାତ୍‍ଟାନ୍ ଦୂତ ପେଇସ୍‍ ୱାସମାନ୍ଦାନ୍ ସାତ୍‍ଟାନ୍ ମଆମାରିତେ ଅବସ୍ତାନ୍ ଗଟେମ୍ ଆୟୱେ ଯାକ ଇଦ୍ ମନ୍ଦିର୍ ତାଗେ ମେଣ୍ଡେ ବେନ ନେଙ୍ଗେ ପାର୍‍ୱେ ମାତ୍‍ତଣ୍ଡ୍‍ ।