1 [Non litiges cum homine potente, ne forte incidas in manus illius.
* 2 Non contendas cum viro locuplete, ne forte contra te constituat litem tibi:
† 3 multos enim perdidit aurum et argentum, et usque ad cor regum extendit et convertit.
4 Non litiges cum homine linguato, et non strues in ignem illius ligna.
5 Non communices homini indocto, ne male de progenie tua loquatur.
6 Ne despicias hominem avertentem se a peccato, neque improperes ei: memento quoniam omnes in correptione sumus.
7 Ne spernas hominem in sua senectute, etenim ex nobis senescunt.
8 Noli de mortuo inimico tuo gaudere: sciens quoniam omnes morimur, et in gaudium nolumus venire.
9 Ne despicias narrationem presbyterorum sapientium, et in proverbiis eorum conversare:
10 ab ipsis enim disces sapientiam et doctrinam intellectus, et servire magnatis sine querela.
11 Non te prætereat narratio seniorum, ipsi enim didicerunt a patribus suis:
12 quoniam ab ipsis disces intellectum, et in tempore necessitatis dare responsum.
13 Non incendas carbones peccatorum arguens eos, et ne incendaris flamma ignis peccatorum illorum.
‡ 14 Ne contra faciem stes contumeliosi, ne sedeat quasi insidiator ori tuo.
15 Noli fœnerari homini fortiori te: quod si fœneraveris, quasi perditum habe.
§ 16 Non spondeas super virtutem tuam: quod si spoponderis, quasi restituens cogita.
17 Non judices contra judicem, quoniam secundum quod justum est judicat.
** 18 Cum audace non eas in via, ne forte gravet mala sua in te: ipse enim secundum voluntatem suam vadit, et simul cum stultitia illius peries.
19 Cum iracundo non facias rixam, et cum audace non eas in desertum: quoniam quasi nihil est ante illum sanguis, et ubi non est adjutorium, elidet te.
20 Cum fatuis consilium non habeas: non enim poterunt diligere nisi quæ eis placent.
21 Coram extraneo ne facias consilium: nescis enim quid pariet.
22 Non omni homini cor tuum manifestes, ne forte inferat tibi gratiam falsam, et convicietur tibi.]