7
1 അല്ലയോ പ്രഭുകുമാരീ,
പാദുകമണിഞ്ഞ നിന്റെ പാദങ്ങൾ എത്ര മനോഹരം!
നിന്റെ തുടയുടെ ആകാരം സമർഥനായ ശില്പിയുടെ
കരവിരുതിൽ കൊത്തിയെടുത്ത രത്നങ്ങൾപോലെയാണ്
2 വീര്യമുള്ള ദ്രാക്ഷാരസം നിറഞ്ഞുതുളുമ്പുന്ന
വൃത്താകാരമായ ചഷകംപോലെയാണ് നിന്റെ നാഭി.
ശോശന്നപ്പുഷ്പങ്ങളാൽ വലയംചെയ്യപ്പെട്ട
ഗോതമ്പുകൂമ്പാരംപോലെയാണ് നിന്റെ അരക്കെട്ട്
3 നിന്റെ സ്തനദ്വയങ്ങൾ രണ്ടു മാൻകിടാങ്ങൾക്കു സമം,
ഇരട്ടപിറന്ന കലമാനുകൾക്കു സമം.
4 ഒരു ദന്തഗോപുരംപോലെയാണ് നിന്റെ കണ്ഠം.
ബാത്ത്-റബ്ബിം കവാടത്തിനരികെയുള്ള
ഹെശ്ബോൻ തടാകങ്ങൾപോലെയാണ് നിന്റെ മിഴികൾ.
ദമസ്കോസിലേക്ക് അഭിമുഖമായി നിൽക്കുന്ന
ലെബാനോൻ ഗോപുരംപോലെയാണ് നിന്റെ നാസിക.
5 നിന്റെ ശിരസ്സ് കർമേൽമലപോലെ മനോഹരമാണ്.
നിന്റെ കാർകൂന്തൽ രാജകീയ ചിത്രത്തിരശ്ശീലപോലെയാണ്;
രാജാവ് അതിന്റെ ചുരുളുകളാൽ ബന്ധനസ്ഥനായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു.
6 എന്റെ പ്രിയേ, നീ എത്ര സുന്ദരി,
നിന്റെ മനോഹാരിത എത്ര ആത്മഹർഷം പകരുന്നു!
7 നിന്റെ ആകാരം പനയുടേതുപോലെ,
നിന്റെ സ്തനങ്ങൾ അതിന്റെ കുലകൾപോലെയും.
8 “ഞാൻ പനയിൽ കയറും;
അതിലെ കുലകൾ ഞാൻ കൈയടക്കും,” എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു.
നിന്റെ സ്തനങ്ങൾ മുന്തിരിക്കുലകൾപോലെയും
നിന്റെ നിശ്വാസഗന്ധം ആപ്പിൾഫലങ്ങളുടെ പരിമളംപോലെയും
9 നിന്റെ വായ് മേത്തരമായ വീഞ്ഞുപോലെയും ആകട്ടെ.
യുവതി
ആ മുന്തിരിരസം എന്റെ പ്രിയനിലേക്ക് പ്രവഹിക്കട്ടെ,
അധരങ്ങളിലൂടെയും ദന്തനിരകളിലൂടെയും മന്ദമായി ഒഴുകിയിറങ്ങട്ടെ.
10 ഞാൻ എന്റെ പ്രിയനുള്ളവൾ,
അവന്റെ ആഗ്രഹം എന്നിലേക്കാകുന്നു.
11 എന്റെ പ്രിയാ, വരിക! നമുക്കു നാട്ടിൻപുറത്തേക്കുപോകാം,
നമുക്ക് ഗ്രാമങ്ങളിൽച്ചെന്ന്*അഥവാ, മൈലാഞ്ചിച്ചെടികൾക്കിടയിൽ രാപാർക്കാം.
12 അതികാലത്തുതന്നെ നമുക്കു മുന്തിരിത്തോപ്പുകളിലേക്കുപോകാം—
മുന്തിരിവള്ളികൾ പുഷ്പവതികളായോ എന്നും
അവയുടെ പൂമൊട്ടുകൾ മിഴിതുറന്നോ എന്നും
മാതളനാരകം പൂവിട്ടുവോ എന്നും നമുക്കുനോക്കാം—
അവിടെവെച്ച് ഞാൻ എന്റെ പ്രേമം നിന്നിലേക്കു പകരാം.
13 ദൂദായിപ്പഴം സുഗന്ധം വീശുന്നു,
നമ്മുടെ വാതിൽക്കൽ സകലവിശിഷ്ടഫലങ്ങളുമുണ്ട്;
എന്റെ പ്രിയാ, പുതിയതും പഴയതുമായതെല്ലാം
ഞാൻ നിനക്കായി ശേഖരിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നു.