1 हे सेनाधीश परमेश्वरा,

तू जेथे राहतो ती जागा किती लावण्यपूर्ण आहे.

2 माझ्या जिवाला परमेश्वराच्या अंगणाची खूप आतुरता लागली, असून तो अतिउत्सुकही झाला आहे;

माझा जीव व देह जिवंत देवाला आरोळी मारीत आहे.

3 हे सेनाधीश परमेश्वरा,

माझ्या राजा, माझ्या देवा,

तुझ्या वेद्यांजवळ चिमणीला आपले घर

आणि निळवीला आपली पिल्ले ठेवण्यासाठी कोटे सापडले आहे.

4 जे तुझ्या घरात राहतात ते आशीर्वादित आहेत;

ते निरंतर तुझी स्तुती करीत राहतील.

5 ज्या मनुष्याचे सामर्थ्य तुझ्यात आहे,

ज्याच्या मनात सीयोनेचे राजमार्ग आहेत तो आशीर्वादित आहे.

6 शोकाच्या *बाकाखोऱ्यातून जाताना, त्यांना पिण्याच्या पाण्याचे झरे सापडतात.

आगोटीचा पाऊस त्यांना पाण्याच्या तलावाने झाकतो.

7 ते सामर्थ्यापासून सामर्थ्यात जातात;

त्यातील प्रत्येकजणाला सियोनेत देवाचे दर्शन लाभते.

8 हे सेनाधीश परमेश्वरा, माझी प्रार्थना ऐक;

याकोबाच्या देवा, मी जे सांगतो ते माझे ऐक.

9 हे देवा, तू आमची ढाल आहेस; अवलोकन कर,

तू आपल्या अभिषिक्ताच्या मुखाकडे दृष्टी लाव.

10 तुझ्या अंगणातला एक दिवस इतर ठिकाणातल्या हजार दिवसांपेक्षा उत्तम आहे;

दुष्टाईच्या तंबूत राहण्यापेक्षा माझ्या देवाच्या घराचा द्वारपाळ होणे हे मला चांगले आहे.

11 कारण परमेश्वर देव आमचा सूर्य आणि ढाल आहे;

परमेश्वर अनुग्रह आणि गौरव देतो;

जे प्रामाणिकपणे चालतात त्यांना उत्तम ते दिल्यावाचून तो राहणार नाही.

12 हे सेनाधीश परमेश्वरा,

जो मनुष्य तुझ्यावर भरवसा ठेवतो तो आशीर्वादित आहे.