ते आपल्याच ठिकाणी झेप घेते.

ती गर्जना जी त्यांच्या मुखातून येते.

आणि पृथ्वीच्या शेवटापर्यंत पाठवितात.

त्यांच्या राजेशाही आवाजात ते गडगडतात.

तेव्हा ते काहीही मागे धरून ठेवीत नाहीत.

आमच्या बुद्धीपलीकडील महान कार्य ते करतात.

आणि पावसाच्या सरींना, ‘मुसळधार वृष्टी होवो’ असे सांगतात.

म्हणून ते सर्व लोकांचे कामकाज बंद करतात.

अथवा त्यांच्या गुहांमध्येच राहतात.

आणि वादळी वार्‍यातून थंडी येते.

आणि मोठ्या पाण्याचा प्रवाह गोठून जातो.

आणि त्यातूनच त्यांची लखलखीत वीज पसरवितात.

ते संपूर्ण पृथ्वीवर करण्यासाठी

त्यांच्या दिशेने ते चोहीकडे फिरतात.

किंवा पृथ्वीला पाणी देऊन त्यांचे प्रेम व्यक्त करावे म्हणून ते मेघ आणतात.

थांब आणि परमेश्वराची आश्चर्यकर्मे समजून घे.

आणि त्यांची वीज कशी चमकवितात हे तुला माहीत आहे का?

त्यांच्या त्या अद्भुत कृत्यांचे परिपूर्ण ज्ञान कोणाला आहे?

आणि दक्षिणेच्या वार्‍यामुळे भूमी स्तब्ध होते,

ते परमेश्वराबरोबर तू पसरवशील काय?

आपल्या अंधकारामुळे आपला वाद आपण त्यांच्यापर्यंत घेऊन जाऊ शकत नाही.

आपणास गिळून टाकावे म्हणून कोणी विचारतील काय?

तो आकाशांमध्ये किती प्रखर आहे

वार्‍याने त्या मेघांना साफ पुसून टाकले आहे.

होय, परमेश्वर अप्रतिम ऐश्वर्याने येत आहेत.

त्यांच्या न्यायात आणि महान नीतिमत्वात ते जुलूम करीत नाही.

कारण जे सर्व हृदयाने ज्ञानी आहेत त्यांच्याप्रती परमेश्वराला आदर नाही काय?”