2
मग माशाच्या पोटातून योनाहने याहवेह त्याच्या परमेश्वराची प्रार्थना केली. तो म्हणाला:
“माझ्या संकटात मी याहवेहचा धावा केला
आणि त्यांनी मला उत्तर दिले.
मृत्यूच्या खोल अधोलोकातून मी मदतीसाठी हाक मारली
आणि तुम्ही माझी हाक ऐकली.
तुम्ही मला खोलवर,
समुद्राच्या अगदी हृदयात फेकून दिले
आणि प्रवाहाने मला घेरले;
आणि तुमच्या बेफाम लाटा आणि कल्लोळ
यांनी मला झाकून टाकले.
मी म्हणालो, ‘मला तुमच्या नजरेसमोरून
दूर करण्यात आले आहे;
तरीही मी तुमच्या पवित्र मंदिराकडे
दृष्टी लावेन.’
बुडविणार्‍या पाण्याने मला घाबरविले,*किंवा माझ्या गळ्यापर्यंत होते
माझ्या सभोवताली खोल डोह होता;
माझे डोके समुद्राच्या शेवाळाने गुंडाळले होते.
मी पर्वतांच्या मुळाशी पोहोचलो होतो;
मी कायमचा जमिनीत बंदिस्त झालो होतो.
तरीसुद्धा, हे याहवेह माझ्या परमेश्वरा,
तुम्ही माझा जीव खड्ड्यातून वर आणला.
 
“जेव्हा माझे जीवन क्षीण होत होते,
तेव्हा मी याहवेहचे स्मरण केले,
आणि माझी प्रार्थना वर तुमच्याकडे,
तुमच्या पवित्र मंदिराकडे पोहोचली.
 
“जे निरुपयोगी मूर्तींना कवटाळून राहतात
ते स्वतःला परमेश्वराच्या प्रीतीपासून दूर ठेवतात.
परंतु मी, उपकारस्तुतीच्या जयघोषाने,
तुमच्यासाठी यज्ञ अर्पण करेन.
मी जो नवस केला होता, तो मी पूर्ण करेन.
मी म्हणेन, ‘तारण याहवेहकडून येते.’ ”
10 मग याहवेहने माशाला आज्ञा केली आणि त्याने योनाहला कोरड्या भूमीवर ओकून टाकले.

*2:5 किंवा माझ्या गळ्यापर्यंत होते