1 मिश्र त्‍वःतूगु स्‍वला क्‍यंबलय्‌ इस्राएलीत सीनै मरुभूमिइ थ्‍यंक वल। 2 रपीदीमं वयाः इपिं सीनैयागु मरुभूमिइ थ्‍यंक वल। अले इपिं पर्वतया क्‍वय्‌ हे पाल ग्‍वयाः बाय्‌ च्‍वन।*१९:२ प्रस ३:१२

3 मोशा परमेश्वरयात नापलायेत पर्वतय्‌ वन। परमप्रभुं वयात पर्वतं सःताः थथे धयादिल, “छं याकूबया सन्‍तान, इस्राएलीतय्‌त थथे धा, 4 ‘जिं मिश्रीतय्‌त छु याना, अले छिमित गुकथं इमां थः मचायात पपुतिइ कुबियाह थें कुबियाः थःथाय्‌ हया धकाः ला छिमिसं थःपिन्‍सं हे खंगु दु। 5 उकिं आः छिमिसं जिगु खँ दुनुगलंनिसें न्‍यनाः जिगु बाचायात मानय्‌ यात धाःसा फुक्‍क जाति स्‍वयाः छिपिं जिगु मूवंगु सम्‍पत्ति जुइ। फुक्‍कं पृथ्‍वी जिगु हे खःसां*१९:५-६ १ पत्र २:९; व्‍य ४:२०; ७:६; १४:२; २६:१८; तीत २:१४ 6 छिपिं जिगु निंतिं पुजाहारीतय्‌गु छगू राज्‍य व छगू पवित्र जाति जुइ।’ छं इस्राएलीतय्‌त धायेमाःगु खँ थ्‍व हे खः।”*१९:६ प्रका १:६; ५:१०

7 अले मोशां कुहां वनाः थकालितय्‌त सःताः परमप्रभुं आज्ञा बियादीगु फुक्‍क खँ इमिगु न्‍ह्यःने तयाबिल। 8 मनूतय्‌सं छप्‍पँ जुयाः लिसः बिल, “परमप्रभुं छु छु या धयादिल फुक्‍कं जिमिसं याये।” अले मोशां इमिगु थ्‍व खँ परमप्रभुयात न्‍यंकल।

9 परमप्रभुं वयात धयादिल, “स्‍व, जिं छ नापं खँ ल्‍हाइबलय्‌ मनूतय्‌सं तायेमा अले छन्‍त न्‍ह्‍याबलें पत्‍याः यायेमा धकाः जि छंथाय्‌ ख्‍वातुगु सुपाँचय्‌ वये।”

अले मनूतय्‌सं धाःगु खँ मोशां परमप्रभुयात कन।

10 परमप्रभुं वयात धयादिल, “मनूतय्‌थाय्‌ वनाः थौं व कन्‍हय्‌ इमित पवित्र या। इमिसं वसः नं ही माः। 11 अले इपिं स्‍वन्‍हुखुन्‍हु तक तयार जुइ माः। छाय्‌धाःसा थनिं स्‍वन्‍हु लिपा परमप्रभु सीनै पर्वतय्‌ सकसिनं खंक झाइ। 12 पर्वतया प्‍यखें हे मनूत वने मजीक पनाः इमित धा, ‘होस या, छिमिसं पर्वत नं गये मते, अले पर्वतया सिमानायात थी नं मते। सुनां पर्वतयात थी, व मनू सी।*१९:१२-१३ हिब १२:१८-२० 13 थ्‍यूम्‍हय्‌सित हे ल्‍वहँतं कय्‌काः वा बानं कय्‌काः स्‍याइ। मनू जूसां पशु जूसां व सीमाली।’ अय्‌नं तुरही ताःई तक पुइबलय्‌ मनूत पर्वतय्‌ थाहां वने फइ।”

14 मोशां पर्वतं कुहां वल। अले परमेश्वरयात आराधना यायेत मनूतय्‌त तयार जुइत आज्ञा बिल। अले इमिसं थःपिनिगु वसः हिल। 15 अले वं मनूतय्‌त धाल, “स्‍वन्‍हुखुन्‍हु तयार जु। उबलय्‌ तक लसपस यायेगु ज्‍या याये मते।”

16 स्‍वन्‍हु खुन्‍हु सुथय्‌ पर्वतय्‌ क्‍वात्तुक सुपाँय्‌ खनेदत, नँ न्‍यात, हाबलासा त्‍वल। तस्‍सलं तुरही पुयाहल। छाउनीइ च्‍वनाच्‍वंपिं फुक्‍कं ग्‍यानाः थरथर खात।*१९:१६ प्रका ४:५*१९:१६-१८ व्‍य ४:११-१२ 17 अले मोशां इमित परमेश्वरयात नापलाकेत छाउनीं पिने ब्‍वनाहल। अले इपिं पर्वतया क्‍वय्‌ दनाच्‍वन। 18 परमप्रभु मिनापं पर्वतय्‌ कुहां झाःगुलिं पर्वत छगुलिं कुँयाकुं जाल। अगलं कुँत्‍याः पिहां वः थें पर्वतं पिहांवल। पर्वत छधिकं खात। 19 अले तुरहीयागु सः झन तःसः जुयावल। मोशां न्‍ववात व परमेश्वरं वयात नँ न्‍याःगु सलं लिसः बियादिल।

20 परमप्रभुं सीनै पर्वतयागु च्‍वकाय्‌ क्‍वहां झायाः मोशायात पर्वतयागु च्‍वकाय्‌ सःतादिल। अले मोशा च्‍वय्‌ थाहां वन। 21 परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “क्‍वय्‌ वनाः मनूतय्‌त जितः स्‍वयेत सिमाना हाचां गयाः वये मते धकाः धा। मखुसा इपिं यक्‍व सी। 22 परमप्रभुया न्‍ह्यःने वयेत पुजाहारीतय्‌सं नं थःपिन्‍त शुद्ध यायेमाः। मखुसा इमित नं नाश यानादी।”

23 मोशां परमप्रभुयात धाल, “मनूत सीनै पर्वतय्‌ थाहां वये फइ मखु, छाय्‌धाःसा छिं हे जिमित, ‘पर्वतया प्‍यखें हे वने मजीक पँ’ धकाः ख्‍याच्‍वः बियादीगु दु।”

24 परमप्रभुं वयात धाल, “कुहां वनाः हारूनयात थन ब्‍वनाः हजि। पुजाहारी व मनूत धाःसा सिमाना हाचां गयाः जिथाय्‌ वये दइमखु। मखुसा जिं इमित नाश यानाबी।”

25 अले मोशां कुहां वनाः मनूतय्‌त थ्‍व खँ कन।