32
याकूबं एसावयात नापलायेत स्‍वःगु
याकूब नं अनं थःगु लँ लिनाः वन। लँय्‌ परमेश्‍वरया दूततय्‌सं वयात नापलात। याकूबं इमित खनाः धाल-- “थ्‍व ला परमेश्‍वरया थाय्‌ खः!” उकिं वं व थाय्‌यागु नां महनोम तल।
याकूबं एदोम देशया सेइर धाःगु थासय्‌ थः दाजु एसावयाथाय्‌ थः मनूत छ्वत। वं इमित धयाः छ्वत-- “छिमिसं वनाः जिमि मालिक एसावयात थथे धा - ‘छिम्‍ह दास याकूबं थथे धयाहःगु दु-- आः तक जि लाबानयाथाय्‌ च्‍वनाच्‍वनागु खः। जिके सा, च्‍वलय्‌, गधा, फै व यक्‍व दासदासीत दु। आः जितः छिं स्‍वइ ला धकाः धाय्‌के छ्वयाहयागु ख:’ ”
वं छ्वःपिं मनूतय्‌सं लिहां वयाः वयात धाल-- “जिपिं छिकपिनि दाजु एसावयाथाय्‌ वनाः वया। वय्‌कः आः छितः नापलायेत प्‍यसः मनू ज्‍वनाः वयाच्‍वंगु दु।” याकूब तसकं ग्‍यात। वं थः मनूत, सा, फै, च्‍वलय्‌, गधा, उँट्‌ फुक्‍कसित निथ्‍वः यानाः ब्‍वथल। “छुं जुयाः एसावं छपुचःयात हय्‌क्‍काःसां मेगु पुचः बिस्‍युं वने फयेमा” धकाः मतिइ तयाः वं थथे याःगु खः।
अले याकूबं प्रार्थना यात-- “जिमि तापाःबाज्‍या अब्राहाम व जिमि बाः इसहाकया परमेश्‍वर! परमप्रभु, छिं जितः थःगु हे छेँय्‌ लिहां वनेत धयादिल। छिं जितः छि जिलिसे हे दइ, अले फुक्‍कं बांलाइ धकाः धयादीगु खः। 10 छिं थः दासयात क्‍यनादीगु दया माया व विश्‍वासया निंतिं जि मल्‍वः। छाय्‌धाःसा यर्दन खुसि छिनाबलय्‌ जिके कथि छपु जक दुगु खः, आः जिके मनूतय्‌गु व वस्‍तुतय्‌गु निगू ततःधंगु पुचः दु। 11 आः जितः जिमि दाजु एसावपाखें बचय्‌ यानादिसँ। वं जितः जक मखु जिमि कलाःपिन्‍त व मस्‍तय्‌त तकं हय्‌क्‍काः वइ धकाः जि ग्‍याः। 12 छिं जितः धयादीगु दु-- ‘जिं छन्‍त धात्‍थें हे भिंगु याये। अले छं सन्‍तान फिसःया फि थें ल्‍याः खायेमफय्‌क यक्‍व दय्‌काबी।’ ”
13 उखुन्‍हु चान्‍हय्‌ व अन हे च्‍वन। वं थः दाजु एसावया लागि धकाः थःके दुगु सम्‍पत्तिं थुकथं ल्‍यल - 14 निसःम्‍ह च्‍वलय्‌, नीम्‍ह दुगु, निसःम्‍ह फै, नीम्‍ह भ्‍याःचा, 15 स्‍विम्‍ह मांउँट्‌ व इमि मचा, पीम्‍ह सा, झिम्‍ह द्वहं, अले नीम्‍ह मांगधा व झिम्‍ह गधा। 16 वं इमित थः दासतय्‌त जिम्‍मा बियाः धाल-- “छिपिं जिगु न्‍ह्यः न्‍ह्यः हुँ। अले छथ्‍वः व मेगु थ्‍वःया दथुइ थाय्‌ पाकाः हुँ।”
17 वं दक्‍वसिबय्‌ न्‍ह्यःने वनीम्‍ह दासयात स्‍यन-- “जिमि दाजु एसावं नाप लानाः छन्‍त-- ‘छ सुया मनू, गन वने त्‍यनागु, छंगु न्‍ह्यो न्‍ह्यो वनाच्‍वंगु बथां सुयागु’ धकाः न्‍यन धाःसा 18 छं थथे धकाः धा-- ‘थ्‍व छिम्‍ह दास याकूबयागु खः। थ्‍व फुक्‍क वय्‌कःया प्रभु एसावया लागि उपहार छ्वयाहःगु खः। वय्‌कः जिमिगु लिउने झायाच्‍वंगु दु।’ ”
19 वं वयां ल्‍यू वनिम्‍ह निम्‍हम्‍ह व स्‍वम्‍हम्‍ह दासयात व बथांया ल्‍यूल्‍यू वनीपिं फुक्‍कसित नं अथे हे धकाः स्‍यन-- “एसावयात नापलाइबलय्‌ छिमिसं नं अथे हे धा।” 20 थथे धायेगु धाःसा ल्‍वःमंके मते-- “छिम्‍ह दास याकूब जिमिगु लिउने वयाच्‍वंगु दु।”
थःगु न्‍ह्यःने न्‍ह्यःने छ्वःगु उपहारं वयागु तं क्‍वलाके फइ, अले थः वयागु न्‍ह्यःने वनेबलय्‌ वं लसकुस यानाः काइ धकाः मतिइ तयाः वं अथे याःगु खः। 21 थुकथं याकूबया उपहार न्‍हापा न्‍हापा वन। व थः धाःसा उखुन्‍हु चान्‍हय्‌ पालय्‌ च्‍वन।
याकूब व स्‍वर्गदूतया कुस्‍ति
22 उखुन्‍हु हे चान्‍हय्‌ याकूबं दनाः थः निम्‍हं कलाः, निम्‍ह दासी व झिंछम्‍ह काय्‌पिन्‍त यंकाः यब्‍बोक खुसि छिकल। 23 वं इमित खुसि छिके धुंकाः थःम्‍हं ज्‍वनावःगु फुक्‍क वस्‍तु नं छ्वत।
24 थुकथं याकूब याकःचा जुल। उबलय्‌ छम्‍ह मनू वयाः सुथ मजुतले वलिसे कुस्‍ति ल्‍वानाच्‍वन। 25 व मनुखं याकूबयात बुके मफुगुलिं याकूबया प्‍यंपाय्‌ लाक दाल। उकिं यानाः वया प्‍यंपाया साहा ब्‍यन। 26 व मनुखं धाल-- “सुथ जुइन, आः जितः वने ब्‍यु।”
याकूबं धाल-- “जितः आशिष मब्‍युतले जिं छितः छ्वये मखु।”
27 अले व मनुखं न्‍यन-- “छंगु नां छु?”
वं धाल-- “याकूब।”
28 व मनुखं धाल-- “आवंलि छंगु नां याकूब मखु, इस्राएल जुल। छाय्‌धाःसा छं परमेश्‍वर व मनूलिसे कुस्‍ति ल्‍वानाः त्‍याकल।”
29 याकूबं धाल-- “छिगु नां छु?”
वं धाल-- “जिगु नां छाय्‌ न्‍यने माल?” अले वं वयात आशिष बिल।
30 उकिं याकूबं व थाय्‌यागु नां पनीएल तल। छाय्‌धाःसा वं मतिइ तल-- “परमेश्‍वरलिसे चुलिंचू लानाः नं जि म्‍वाना हे च्‍वना।” 31 वयागु प्‍यंपाया साहा ब्‍यंगुलिं व खू काक्‍क न्‍यासि वन। पनीएल पूबलय्‌ सूर्य लुइधुंकल। 32 याकूबया प्‍यंपाय्‌ घाःपाः लाःगुलिं इस्राएलया मनूतय्‌सं आः तक नं सुंनं जनावरयागु प्‍यंपाया ला मनः।