मलाकीया सफू
म्‍हसीका
ई.पु. ४५० पाखे यरूशलेमया देगः हाकनं न्‍हूकथं दय्‌के धुंकाः मलाकी अगमवक्तां थ्‍व सफू च्‍वःगु खः। थ्‍व सफुलिइ अगमवक्ताया मू च्‍यूताः परमेश्‍वरलिसें थःगु बाचाय् विश्‍वास यायेबहः जुइत पुजाहारीत व मनूतय्‌त उजं बीगु खः। उबलय् परमेश्‍वरया मनूतय्‌सं लाः लाः थें जीवन हनाच्‍वंगु ख, अले मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयात थःयःथें आराधना यानाच्‍वंगु खः। पुजाहारीतय्‌सं व मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयात छायेमाःगु देछा मह, अले वय्‌कःया उजंकथं जीवन हनेगु मयाः, थुकथं पुजाहारीतय्‌सं व मनूतय्‌सं परमेश्‍वरयात ध्‍वंलायेगु ज्‍या यानाच्‍वन।
तर थःमनूतय्‌गु न्‍याय यायेत व इमित शुद्ध यायेत परमप्रभु झायादी। थः झाये न्‍ह्यः लँ छिंकेत व थःगु बाचा घोषणा यायेत वय्‌कलं थः दूत छ्वयाहयादी।
धलः पौ
इस्राएलया पाप १:१–२:१६
परमेश्‍वरया न्‍याय व दया २:१७–४:६
मलाकी
1
छगू ईश्‍वरवाणी – मलाकीपाखें इस्राएलयात परमप्रभुया वचन –
परमप्रभुं थः मनूतय्‌त माया यानादीगु
परमप्रभुं धयादी, “जिं छिमित माया यानागु दु।”
“तर छिमिसं धाइगु, ‘छिं जिमित गय् यानाः माया यानादियागु दु लय्?’
“परमप्रभुं धयादी, ‘एसाव याकूबया दाजु, मखु ला?’ अय्‌नं जिं छिमि पुर्खा याकूबयात ल्‍यया। एसावयात धाःसा मयय्‌का।१:३ रोम ९:१३ जिं वयागु पहाडी देशयात खालिगु ज्‍याख्‍यलय् मदुगु थाय् यानाबिया, अले वयागु सर्बय मरुभूमिया ध्‍वँचातय्‌त त्‍वःताबिया।”
एदोमीतय्‌सं धया जुइफु, “झीपिं नाश जुइ धुंकूसां झीसं उपिं शहरत हाकनं दय्‌के।”१:४ उत २५:१९-३४; उत २७; गन्‍ती २०:१४-२१
दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धाःसा थथे धयादी, “इमिसं हाकनं दय्‌कूसां जिं उपिं स्‍यंकाबी। मनूतय्‌सं एदोमयात दुष्‍ट देश धकाः धाइ। परमप्रभु इपिं लिसे न्‍ह्याबलें तंचायादी धकाः मनूतय्‌सं धाइ। छिमिसं थ्‍व थःगु हे मिखां खनी अले छिमिसं धाइ, ‘इस्राएल देश पिने नं परमप्रभु तःधंम्‍ह खः!’
मनूतय्‌सं अशुद्ध बलि छाःगु
“काय्‌नं बौयात व दासं थः मालिकयात इज्‍जत याइ। जि छिमि बौ खःसा छिमिसं छाय् जितः इज्‍जत मयानागु? जि छिमि मालिक खःसा छाय् जितः हनाबना मयानागु?” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं छिमित थ्‍व खँ धयादी,
“हे पुजाहारीत, छिमिसं जिगु नांयात क्‍वह्यंकूगु दु।
“छिमिसं धाःसा थथे धाइ, ‘जिमिसं गुकथं छिगु नांयात क्‍वह्यंकागु दु?’
“छिमिसं अशुद्धगु नसा जिगु वेदीइ छानाः जितः अशुद्ध याःगु दु।
“अय्‌नं छिमिसं न्‍यनी, ‘जिमिसं छितः गुकथं अशुद्ध यानागु दु?’
“परमप्रभुया टेबिल हनाबना यायेबहः मजू” धकाः धया।१:७ लेवी २२:१७-२५; व्‍य १५:२१ दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं थथे धयादी – “छिमिसं कांपिं पशुत बां बीत हइ, छु व मज्‍यूगु ज्‍या, मखु ला? अले छिमिसं तुति खुत्‍यां काःपिं व ल्‍वगिपिं पशुत बां बीत हइ, छु व याये ज्‍यूगु ज्‍या खः ला? अज्‍याःम्‍ह पशु छिमि राज्‍यपालयात बिया स्‍व। छु व छिपिं खनाः लय्‌ताइ ला? छु वं व नाला काइ ला?”
“हे पुजाहारीत, जिमित दया यानादिसँ धकाः परमेश्‍वरयात बिन्‍ति या! छिमिगु ल्‍हातं थज्‍याःगु बलि छानाः छु वय्‌कलं छिमित नाला कयादी ला?” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी।
10 हाकनं दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी, “हे पुजाहारीत! छिमिसं जिगु वेदीइ ज्‍याख्‍यलय् मदुगु मि मच्‍याकेत छिपिं मध्‍ये छम्‍हय्‌सिनं देगःयागु लुखा तिना ब्‍यूसा ज्‍यूनि। जि छिपिं खना लय्‌मताः छिमिगु ल्‍हाःया देछा काये नं मखु।” 11 “सूर्य लुया वइगु थासंनिसें सूर्य बिनावनीगु थाय् तक जात जातितय्‌गु दथुइ जिगु नां तःधनी। फुक्‍क थासय् जिगु नामय् धुपाँय् च्‍याकी अले नाले बहःगु देछा छाइ, छाय्‌धाःसा जाति जातितय् दथुइ जिगु नां तःधनी,” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी।
12 “छिमिसं धाःसा ‘परमप्रभुया टेबिल अशुद्धगु खः’ अले ‘उकी दुगु नयेगु नसा नं अशुद्धगु खः’ धकाः धयाः ‘जिगु नां क्‍वह्यंकाच्‍वंगु दु।’ 13 छिमिसं थथे नं धाइ, ‘ओह! थुपिं गुलि दिक्‍क चाइपुगु बलि खः।’ छिमिसं उकियात हेला यात, अले बांमलाःगु व्‍यवहार यात। छिमिसं घाःपाः जूम्‍ह, खुत्‍यां काःम्‍ह व ल्‍वगि पशु हयाः जितः छाइ। छु जिं थज्‍याःगु देछा छिमिगु ल्‍हातं कायेगु ला?” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी।
14 “थःगु बथानय् बी धकाः भाकल याःम्‍ह ख्‍वं मदुम्‍ह मिजं पशु दय्‌क दय्‌कं जिगु निंतिं ख्‍वं दुम्‍ह पशु बां बीम्‍ह छल याइम्‍हय्‌सित सराः लाइ। छाय्‌धाःसा जि दकलय् तःधंम्‍ह जुजु खः, फुक्‍क जातियापिं मनूत जि खनाः ग्‍या,” दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी।

1:3 १:३ रोम ९:१३

1:4 १:४ उत २५:१९-३४; उत २७; गन्‍ती २०:१४-२१

1:7 १:७ लेवी २२:१७-२५; व्‍य १५:२१