5
भूत दुब्‍यूम्‍ह मनूयात लाय्‌कादीगु
मत्ती ८:२८-३४; लूक ८:२६-३९
वय्‌कःपिं समुद्र पारिइ गेरासेनसया जिल्‍लाय् थ्‍यंकः झाल। वय्‌कः नांचां क्‍वहां झाय्‌वं भूत दुब्‍यूम्‍ह छम्‍ह मनू दिपं पिने वयाः वय्‌कःयात नापलात। व दिपय्‌सं च्‍वनीम्‍ह खः। वयात सुनानं सिखलं तक नं ची मफु, छाय्‌धाःसा वयात तःकः न्‍यवः व सिखलं ची धुंकूगु खः। अय्‌नं वं सिखः नं चफुनाः न्‍यवः नं फ्‍यनाः बिस्‍युं वनीगु। वयात सुनानं कजय् याये मफु। व चान्‍हिं पहाड व दिपय् चाःहिलाः थःम्‍हं थःत कय्‌पुयाः ल्‍वहँतं घाःपा यानाः चिल्‍लाय् दनाः हाला जुइ।
येशूयात तापाकंनिसें हे खनेवं ब्‍वाँय् ब्‍वाँय् वनाः वं वय्‌कःया तुतिइ भ्‍वपुलाः ततःसलं थथे धाल – “हे दक्‍वसिबय् तःधंम्‍ह परमेश्‍वरया काय्, छि जिमिथाय् छाय् झायागु? जितः दुःख बी मते।” “अय् भूतआत्‍मा, थ्‍व मनूया म्‍हं पिहां वाः” धकाः वय्‌कलं धयादीगुलिं व थथे हाला हःगु खः।
अले वय्‌कलं वयाके “छंगु नां छु?” धकाः न्‍यनादिल।
वं वय्‌कःयात लिसः बियाः धाल – “जिगु नां फौज खः, छाय्‌धाःसा जिपिं यक्‍व दु।” 10 भूतआत्‍मां वय्‌कःयाके थथे धकाः बिन्‍ति यात – “जिमित थ्‍व देशं पितिना छ्वयादी मते।”
11 अन हे पाखाय् छगू बथां फा ज्‍वया तःगु दु। 12 इमिसं वय्‌कःयात थथे धकाः बिन्‍ति यात – “जिमित फाया थाय् छ्वयादिसँ, अले जिपिं वनाः इमिके दुबी।”
13 वय्‌कलं इमित ज्‍यू धकाः धाय्‌वं इपिं मनूयागु म्‍हं पिहां वनाः अन ज्‍वयातःपिं फातय्‌के दुबित। अले निद्वःति फा ब्‍वाँय् वनाः भीरं क्‍वब्‍वात। अले समुद्रय् कुतुं वनाः सित।
14 फा जवाःत अनं बिस्‍युं वनाः शहर व गामय् न्‍यंकभनं थ्‍व खँ बय्‌बय् यानाबिल। थ्‍व न्‍यनाः छु जूगु खः धकाः स्‍वयेत गांयापिं मनूत अन वल। 15 अले इपिं येशूयाथाय् थ्‍यंबलय् ला भूत दुब्‍यूम्‍ह मनूयात लायाः नं लं फिनाः वय्‌कः नाप फ्‍यतुनाच्‍वंगु खनाः इपिं ग्‍यात। 16 थ्‍व खंपिन्‍सं स्‍ववःपिन्‍त भूत दुब्‍यूम्‍ह मनू व फायात छु छु जुल धयागु फुक्‍कं कनाबिल। 17 अय्‌जूगुलिं इमिसं येशूयात इमिगु जिल्‍लां पिहां हुँ धकाः बिन्‍ति यात।
18 वय्‌कः नांचाय् च्‍वने त्‍यंबलय् भुत दुब्‍यूम्‍ह मनुखं वय्‌कः नाप वये धकाः बिन्‍ति यात। 19 वय्‌कलं वये मते धकाः धयादिल। “परमेश्‍वरं छन्‍त गुलि तःधंगु ज्‍या यानादिल, अले हानं गथे छन्‍त माया क्‍यनादिल धकाः छेँय् वनाः थः मनूतय्‌त कनाब्‍यु।” 20 व मनू अनं वनाः येशूं वयात गुलि तःधंगु ज्‍या यानादिल धकाः डेकापोलिस धाःगु झिगू शहरय् बय्‌बय् यात। थ्‍व न्‍यनाः फुक्‍क मनूत अजू चाल।
सीम्‍ह मचा व मफुम्‍ह मिसा
मत्ती ९:१८-२६; लूक ८:४०-५६
21 येशू हानं नांचाय् च्‍वनाः समुद्र पारिइ झाल। वय्‌कः समुद्र सिथय् च्‍वनाच्‍वंबलय् ग्‍वाः ग्‍वाः मनूत वय्‌कःयाथाय् मुंवल। 22 अबलय् धर्मशास्‍त्र स्‍यनीगु छेँयाम्‍ह थकालि याइरस नांयाम्‍ह छम्‍ह मनुखं वय्‌कःयाथाय् वयाः भागियानाः 23 थथे बिन्‍ति यात – “जिमि चीधिकःम्‍ह म्‍ह्याय् सी थें च्‍वनाच्‍वन। छकः झायाः छिं वयात थिया द्यूसा व लनी, अले म्‍वाइ।”
24 वय्‌कः व नाप झायादिल। यक्‍व हे मनूत घ्‍वात्तुघ्‍वानाः वय्‌कःया ल्‍यूल्‍यू वन। 25 थ्‍व हुलय् झिंनिदंनिसें हि क्‍वहां वइगु ल्‍वचं थिया च्‍वंम्‍ह छम्‍ह मिसा नं दु। 26 वं यक्‍व हे डाक्‍टरतय्‌त वासः याके धुंकल। अय्‌नं वयागु ल्‍वय् मलाः। दुगु फुक्‍कं वं वासः यायेत फुके धुंकल, अय्‌नं लनेगु सट्टा वयागु ल्‍वय् झन झन स्‍यना वनाच्‍वन। 27 येशूयागु खँ न्‍यनातःगुलिं वं हुलया दथुं दथुं वयाः ल्‍यूनें येशूयागु वसः थिल। 28 वं थथे मतिइ तःगु खः – “जिं वय्‌कःयागु वसः जक थी फुसां जिगु ल्‍वय् लायावनी।” 29 थीवं हे हि क्‍वहां वयाच्‍वंगु दित, अले वं थः लंगु सीकाकाल।
30 उघ्रिमय् वय्‌कलं थःगु शक्ति पिहां वंगु सीकाः हुलय् लिफः स्‍वयाः – “सुनां जिगु वसः थिल?” धकाः धयादिल।
31 चेलातय्‌सं वय्‌कःयात लिसः बिल – “छिं थुलिमछि हुलं घ्‍वात्तु घ्‍वानाच्‍वंगु ला खँ हे खं। छाय् ‘जितः सुनां थिल’ धकाः न्‍यनादिया?”
32 अय्‌नं वय्‌कलं थःत सुनां थ्‍यूगु खः धकाः सीकेत छचाःखेलं स्‍वयादिल। 33 हि क्‍वहां वइगु ल्‍वय् दुम्‍ह मिसां थःगु ल्‍वय् लाःगु सियाः ग्‍याग्‍यां, थरथर खाखां वय्‌कःया न्‍ह्यःने भ्‍वसुलाः थःत जूगु फुक्‍क खँ कनाबिल। 34 अले वय्‌कलं धयादिल – “केहेँ मय्‌जु, छं विश्‍वास याःगुलिं छंगु ल्‍वय् लन। आः मनय् शान्‍ति कयाः हुँ, छंगु ल्‍वचं छन्‍त थी हे मथीमा।”
35 वय्‌कः थथे खँ ल्‍हाना च्‍वंबलय् थकालिया छेँया मनूत वयाः वयात थथे धाल – “छिकपिनि म्‍ह्याय् सी धुंकल। गुरुयात छाय् दुःख बिया च्‍वनादिया?”
36 इमिसं धाःगु खँ मताः थें यानाः वय्‌कलं वयात धयादिल – “ग्‍याये मते, विश्‍वास जक या।”
37 वय्‌कलं पत्रुस, याकूब व याकूबया किजा यूहन्‍ना बाहेक मेपिं सुयातं ब्‍वनायंकामदी। 38 वय्‌कःपिं व थकालियागु छेँय् थ्‍यंबलय् अन यक्‍व मनूत ह्वाँय्‌ह्वाँय् ख्‍वयाच्‍वंगु खन। 39 वय्‌कलं दुहां झायाः इमित धयादिल – “छाय् ख्‍वयाच्‍वनागु? मचा मसीनि, द्यना जक च्‍वंगु खः।”
40 थ्‍व खँ न्‍यनाः इमिसं वय्‌कःयात गिजय् यात। वय्‌कलं इपिं फुक्‍कसित पितिनाछ्वयाः मचाया मांबौ व वय्‌कःया स्‍वम्‍ह चेलातय्‌त सीम्‍ह मचा तया तःथाय् ब्‍वना यंकादिल। 41 वय्‌कलं सीम्‍ह मचायागु ल्‍हाः ज्‍वनाः धयादिल – “तालिथा कूमि!” थुकिया अर्थ खः – “नानी, दना वा!” 42 धाय्‌वं हे व जुरुक्‍क दनाः थुखे उखे जुल। व झिंनिदँ तिनि दुम्‍ह खः। थ्‍व खनेवं इपिं तसकं अजू चाल। 43 वय्‌कलं इमित थ्‍व खँ सुयातं कने मते धकाः उजं बियादिल। मचायात छुं नयेगु नकि धकाः नं धयादिल।