9
बुद्धि व मूर्खता
1 बुद्धिं थःगु हे छेँ दय्कूगु दु।
उकी न्हय्गः थां दु।
2 वं पशु स्यानाः
भ्वय् ज्वरय् याःगु दु।
दाखमद्यय् मसला
ल्वाकछ्याःगु दु
अले टेबिल नं तयार याःगु दु।
3 वं थः दासीयात
शहरया ततःजाःथाय् छ्वयाः
सकसितं भ्वय् सःतकेछ्वःगु दु।
4 “छुं मस्यूपिं मनूत फुक्क वा!”
वं थथे धकाः सःती,
5 “जिथाय् भ्वय् वा,
अले मसला
ल्वाकछ्यानातयागु
दाखमद्य त्वँ!
6 छिमि म्वाये मंदुसा
थःपिनिगु ग्वाज्यः
पहः त्वःति,
अले म्वायेत स्व।
बुद्धिया लँय् जु।
7 सुनां घमण्डी मनूयात
भिंकेत स्वइ,
वं बेइज्जत जुइकाः च्वनेमाली।
दुष्टतय्त ब्वःबीपिन्सं
थःत हे स्यंकी।
8 घमण्डीतय्त भिंकेत
स्वये मते,
वं छन्त हे घृणा याइ।
तर बुद्धिमान मनूयात
भिंकेत स्वल धाःसा
वं छन्त हनाबना तइ।
9 बुद्धिमान मनूयात
ज्ञां बिल धाःसा
व झन बुद्धिमान जुइ,
धर्मी मनूयात
स्यनेकने यात धाःसा
वयागु ज्ञां झन अप्वः दइ।
10 ज्ञानया न्हापांगु पलाः धयागु
परमप्रभुया भय कायेगु खः।
अले पवित्रम्हय्सित म्हसीकेगु हे
लिग्यां खः।*९:१० अयू २८:२८; भज १११:१०; हितो १:७
11 बुद्धिं छंगु जीवन
ताहाकः यानाबी।
12 छंके बुद्धि दुसा
छन्त हे भिं जुइ,
छं बुद्धियात हेला यात धाःसा
छंगु हे मभिं जुइ।*९:१२ याक ५:२०; १ पत्र ४:८
13 मूर्खता धयागु सः तस्सःम्ह,
छुं मस्यूम्ह व मछाः मजूम्ह
मिसा थें खः।
14 वं थःगु छेँय् लुखाय् च्वनाः
अथबाः शहरया
तःजाःथाय् च्वनाः
15 व लँ जुयाः थःथःगु ज्याय्
वनाच्वंपिं मनूतय्त
थथे धकाः सःती --
16 “हे छुं मस्यूपिं मनूत,
थन वा!”
अले मूर्खतय्त वं थथे धाइ --
17 “खुयाः खुयाः त्वंगु लः साइ,
सुलाः सुलाः नःगु मरि
माकुसे च्वनी।”
18 तर अन वनिपिन्सं मस्यू,
व मिसाया छेँय्
वनिपिं मनूत सी,
अले न्हापा वंपिं नं
सीगालय् ल्हायेधुंकल।