सपन्याहया सफू
म्हसीका
सपन्याह अगमवक्तां ई.पु. न्हय्गूगु शताब्दीया दकलय् लिपाया इलय् अगमवाणी नवाःगु खः। वं थ्व अगमवाणी योशियाह जुजुं ई.पू. ६२१ लय् याःगु धार्मिक सुधारया छुं दँ लिपा नवाःगु खः।
यहूदाया मनूतय्सं इमि शत्रुतय्त सजाँय बियादीत परमप्रभु झायादी धकाः बिचाः यात। परमेश्वरया निंतिं न्हापा गथे खः अथे हे यायेगु व इमिगु जीवनयात हाकनं भिंकेगु ई थ्व हे खः धकाः इमिसं बिचाः यात। थथे जुइगु ईयात इमिसं “परमप्रभुया दिं” धकाः धाल। तर परमप्रभुं थःगु उजं मानय् मयापिन्त सजाँय बीगु छगू दिं क्वछिनादी धकाः सपन्याह अगमवक्तां अगमवाणी यात। अथे जुयाः वय्कलं यक्व देशयापिं मनूतय्त सजाँय बियादी अले यहूदायापिं मनूतय्त नं सजाँय बियादी छाय्धाःसा इमिसं मेम्ह द्यःयात पुजा यात, उकिं वं इमित धाल, “हे पृथ्वी च्वंपिं क्वमिलुपिं मनूत, छिपिं परमप्रभुया उजं मानय् याइपिं, परमप्रभुयात माला स्व। धार्मिकता माला स्व, क्वमिलु जुइगु स्व। सके परमप्रभुया तंया दिनय् छिपिं बचय् जुइ फइ ला?” (२ तिमोथी २:२५ नं स्वयादिसँ) यरूशलेम लिपा भज्यंक नाश जुइ व शहर हाकनं न्हूगु यानाः दय्की धयागु खँ नं थ्व सफुलिइ च्वयाः तःगु दु।
धलः पौ
वइगु सर्वनाशया न्हेसुचं १:१–२:३
इस्राएलया जःखः च्वंगु देय्या विनाश २:४-१५
यरूशलेमया विनाश व उद्धार ३:१-२०
सपन्याह
1
1 यहूदाया जुजु योशियाहं*१:१योशियाह योशियाह ६४० ई.पुंनिसें ६०९ तक यहूदाया जुजु जूगु खः। स्वयादिसँ, २ राज २२:१–२३:३०; २ इति ३४:१–३५:२७ राज्य याना च्वंबले परमप्रभुयागु थ्व वचन सपन्याहयाके वल। सपन्याह हिजकियाया उइ, अमर्याहया छुइ, गदल्याहया छय् व कूशीया काय् खः।
वइगु नाशया ख्याच्वः
2 “जिं पृथ्वीइ दुगु
दक्व सुचुक न्हंकाछ्वये,”
परमप्रभुं धयादी।
3 “जिं दक्व मनूत व पशुत निथिंयात भज्यंक नाश यानाबी।
जिं आकाशय् ब्वइपिं झंगःत
व समुद्रय् च्वंपिं न्यातय्त भज्यंक नाश यानाबी।
जिं फुक्क मनूजातियात
पृथ्वीं मदय्का छ्वयेबलय् दुष्टतय्गु निंतिं
ल्वहंया कुचाकाचाया द्वँ जक दइ,”
परमप्रभुं धयादी।
यहूदाया विरोधय् अगमवाणी
4 “यहूदाया विरोधय् अले यरूशलेमय् च्वंपिं
सकल मनूतय्गु विरोधय् जिं थःगु ल्हाः ल्ह्वने।
अले थ्व थासं बालद्यःया ल्यंदुपिन्त व मूर्ति
व द्यः पुज्याइपिं पुजाहारीतय्गु लुमन्ति हे ल्यं मदय्क न्हंकाछ्वये।
5 छेँयागु कःसि च्वनाः नगुत पुज्याइपिन्त,
क्वछुनाः परमप्रभुया नामं पाफया नं
मोलोखया†१:५ मोलोख थ्व द्यः एमोरीतय् द्यः खः, स्वयादिसँ १ राज ११:५; २ राज २३:१३; यर ४९:१ नामं नं पाफइपिन्त,
6 परमप्रभुयागु ल्यू वनेगु त्वःता वंपिन्त,
अले वय्कःयात ममालीपिं
व वय्कःयाके न्यनेकने मयाःपिन्त जिं न्हंकाबी।”
7 परमप्रभु परमेश्वरया न्ह्यःने सुम्क च्वँ,
छाय्धाःसा परमप्रभुयागु दिं सतिक वये धुंकूगु दु।
परमप्रभुं छगू बलिदान तयार यानादीगु दु,
अले थःम्हं सःतूपिं पाहांतय्त वय्कलं पवित्र यानादीगु दु।
8 परमप्रभुया उगु बलिदानया दिंखुन्हु
जिं हाकिमतय्त
अले जुजुया काय्पिं,
अले मेगु देशयागु लं फ्यूपिं
व धर्मी मखुपिं मनूतय्गु थितिकुति मानय् याइपिं
फुक्कसित जिं सजाँय बी।
9 उबले लुखाखलु हाचां गया जुइपिन्त
अले थः द्यःतय्गु देगलय् ल्वापुख्यापु
व ध्वंलाइगु ज्या याइपिं
सकसित जिं सजाँय बी।✡१:९ १ शमू ५:५
10 परमप्रभुं धयादी,
“उबले यरूशलेमयागु न्या ध्वाखां तस्सलं हाला हःगु सः,
शहरया न्हूगु चुकपाखें ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वया हःगु सः,
डाँडा डाँडां विनाशया तसकं ध्यांग सः वइ।
11 हे बजार दुगु थासय् च्वंपिं, ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वः
छाय्धाःसा सकल बन्जात न्हनावनी
अले वहःयागु बन्जा ज्या याइपिं नं सकलें न्हनावनी।
12 उबले मत च्याकाः जिं यरूशलेमयात माले,
अले याउँक च्वनाच्वंपिन्त,
कः जुयाच्वंगु दाखमद्य थें जुयाच्वंपिन्त सजाँय बी,
अले ‘परमप्रभुं भिं व मभिं छुं नं याइ मखु’
धकाः बिचाः याइपिन्त जिं सजाँय बी।
13 इमिगु धन-सम्पत्ति लाका काइ,
इमिगु छेँ मेपिन्सं थुनाबी।
इमिसं छेँ दय्कूसां उकी इपिं च्वने दइ मखु।
इमिसं दाखमा पिइ अय्सां इमिसं व दाखमद्य त्वनेखनी मखु।”
परमप्रभुया तसकं ग्यानापुगु दिं
14 परमप्रभुया तःधंगु दिं सतिक हे दु,
अले व याकनं हे वयाच्वंगु दु।
परमप्रभुया दिंयागु ख्वःसः नुगः मछिंसे च्वनी,
उबलय् बहादुर मनूत नं ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वइ।
15 व दिं तंया दिं जुइ,
संकष्ट व दुःखया दिं,
कष्ट व नाशया दिं,
खिउँसे च्वंगु अले म्हाइपूगु दिं,
सुपाँय् व तस्सकं खिउँसे च्वंगु दिं,
16 झतांगा व तः तःजाःगु गढीत दुगु
शहरयागु विरोधय् तुरही पुपुं
लडाइँया वनेगु दिं।
17 “जिं मनूतय्त दुःखकष्ट हयाबी,
उबलय् इपिं कांपिं थें न्यासि वनी,
छाय्धाःसा इमिसं परमप्रभुयागु विरोधय् पाप याःगु दु।
इमिगु हि धू थें
व इमिगु ला सउ थें वांछ्वइ।
18 परमप्रभुया तंया दिंखुन्हु
इमिगु लुँ व वहःनं
इमित बचय् याये फइ मखु।”
वय्कःयागु नुगः मुयाः पिहां वःगु मिं
फुकं देशयात झ्वाः याइ
छाय्धाःसा वय्कलं पृथ्वीयापिं सकल मनूतय्त आकाझाकां
ग्यानपुस्से च्वंक न्हंकादी।