116
1 Halleluja! Ik heb Jahweh lief, Want Hij hoort naar mijn smeken! 2 Hij luisterde naar mij, toen ik riep 3 En de strikken des doods mij omknelden; Toen doodsangst mij kwelde, Nood en jammer mij troffen. 4 Ik riep de Naam van Jahweh aan: “Ach, Jahweh, spaar toch mijn leven!” 5 En Jahweh was genadig en trouw, Onze God vol ontferming: 6 Jahweh waakt over de zwakken; Ik was uitgeput, maar Jahweh heeft mij gered! 7 Wees dan gelaten, mijn ziel; Want Jahweh blijft voor u zorgen: 8 Hij heeft mij gered van de dood, Mijn ogen van tranen, mijn voeten van stoten; 9 Nog mag ik voor Jahweh’s aanschijn wandelen In de landen der levenden! 10 Ik blijf dus vertrouwen, al roep ik ook uit: “Ik ben diep ongelukkig!” 11 Al zou ik in mijn ellende ook zeggen: “Er is geen mens te vertrouwen!” 12 Hoe zal ik Jahweh kunnen vergelden Al het goede, dat Hij mij deed? 13 De kelk der redding hef ik omhoog, En roep de Naam van Jahweh aan; 14 Ik zal mijn gelofte aan Jahweh volbrengen Ten overstaan van heel het volk: 15 Want te duur was in de ogen van Jahweh De dood zijner vromen. 16 Ach Jahweh, ik ben maar uw knecht, de zoon van uw dienstmaagd, Toch hebt Gij mijn boeien verbroken: 17 Ik breng U dan een offer van dank, En roep de Naam van Jahweh aan, 18 - 19 In de voorhoven van Jahweh’s huis, Binnen uw muren, Jerusalem!