พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม กิจก๋าน 21

1 เมื่อลาจากกั๋นแล้ว หมู่เฮาก็ลงเฮือตั้งซื่อไปเกาะโขส แหมวันนึ่งก็มาเถิงเกาะโรดส์ จากตี้หั้นก็มาแผวเมืองปาทารา 2 หมู่เฮาปะเฮือลำนึ่งตี้จะไปเมืองฟีนิเซีย หมู่เฮาก็ลงเฮือลำนั้นไป 3 เมื่อหมู่เฮาผ่อหันเกาะไซปรัสแล้ว เฮือก็ก๋ายมาตางใต้ของเกาะไปแคว้นซีเรีย แล้วก็จอดตี้เมืองไทระ เปื้อขนสินก๊าออกจากเฮือขึ้นฝั่ง 4 หมู่เฮาเซาะหมู่ผู้เจื้อ แล้วปะหมู่เขาตี้หั้น ก็ย้างอยู่กับหมู่เขาได้เจ็ดวัน หมู่ผู้เจื้อบอกเปาโลโดยก๋านนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ว่าห้ามไปกรุงเยรูซาเล็มเน่อ 5 แต่ว่าเมื่อเถิงเวลาตี้หมู่เฮาจะต้องเตียวตางต่อไป หมู่เขาตึงหมดตึงลูกตึงเมียก็มาส่งหมู่เฮาตี้นอกเมือง เมื่อมาแผวฮิมทะเล หมู่เฮาก็ปากั๋นคุกเข่าอธิษฐานตี้หั้น 6 แล้วล่ำลากั๋น จากนั้นหมู่เฮาก็ลงเฮือ หมู่เขาก็ปากั๋นปิ๊กบ้าน

7 จากเมืองไทระเฮือมาจอดตี้เมืองทอเลเมอิส หมู่เฮาไปแอ่วหาปี้น้องผู้เจื้อตี้หั้น แล้วย้างอยู่กับหมู่เขาวันนึ่ง 8 วันถัดมาหมู่เฮาเตียวตางต่อไปแหมจ๋นมาแผวเมืองซีซารียา หมู่เฮาแว่บ้านของฟีลิป แล้วย้างอยู่กับเขา ฟีลิปเป๋นคนบอกข่าวดีของพระเจ้า เป๋นคนนึ่งในหมู่เจ็ดคนตี้ฮับก๋านเลือกหื้อเป๋นผู้ผ่อกอยก๋านแจกอาหารหื้อคนตุ๊ก 9 ฟีลิปมีลูกสาวสี่คนตี้ยังบ่ได้แต่งงานเตื้อ ตึงสี่คนสามารถตวายตั๊กได้

10 หลังจากหมู่เฮาย้างอยู่ตี้หั้นหลายวัน ก็มีผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้ามาจากแคว้นยูเดียจื้ออากาบัส 11 เขาเข้ามาหาหมู่เฮา แล้วเอาสายฮ้างมัดแอวของเปาโลมามัดมือมัดตี๋นตั๋วเขาอู้ว่า “พระวิญญาณบริสุทธิ์บอกว่า ‘จาวยิวในกรุงเยรูซาเล็มจะมัดคนตี้เป๋นเจ้าของสายมัดแอวนี้จาอี้เน่อ แล้วจะมอบเขาหื้อกับคนต่างจ้าด’ ” 12 เมื่อหมู่เฮาได้ยินจาอั้น หมู่เฮากับคนตี้อยู่ตี้หั้นก็ปากั๋นอ้อนวอนเปาโลบ่หื้อขึ้นไปกรุงเยรูซาเล็ม 13 แต่เปาโลตอบว่า “หมู่ต้านปากั๋นไห้ฮ้องเยียะหยัง เยียะหื้อข้าพเจ้าบ่ม่วนใจ๋เหียบ่ดาย ข้าพเจ้าพร้อมตี้จะถูกมัดถูกขังคอก นักเหลือนั้นข้าพเจ้าพร้อมตี้จะต๋ายในกรุงเยรูซาเล็ม เปื้อหันแก่พระเยซูองค์พระผู้เป๋นเจ้า” 14 เมื่ออ้อนวอนเปาโลบ่ได้ผล หมู่เฮาก็ปากั๋นเลิก แล้วบอกว่า “ขอหื้อเป๋นไปต๋ามความต้องก๋านขององค์พระผู้เป๋นเจ้าก็แล้วกั๋น”

15 หลังจากนั้นหมู่เฮาก็เกียมตั๋ว แล้วปากั๋นเตียวตางไปกรุงเยรูซาเล็ม 16 มีผู้เจื้อบางคนจากเมืองซีซารียาไปตวยหมู่เฮา หมู่เขาปาหมู่เฮาไปตี้บ้านของมนาสันจาวเกาะไซปรัสตี้เป๋นผู้เจื้อเก่าแก่ หมู่เฮาย้างอยู่ตวยเขา

17 เมื่อหมู่เฮามาแผวกรุงเยรูซาเล็มแล้ว หมู่ปี้น้องผู้เจื้อก็ต้อนฮับหมู่เฮาอย่างอบอุ่น 18 วันถัดมาเปาโลกับหมู่เฮาปากั๋นไปแอ่วหายากอบ๙ ผู้ปกครองของคริสตจักรกู้คนก็อยู่ตี้หั้นตวย 19 เปาโลตั๊กหมู่เขา แล้วเล่าเถิงเรื่องต่างๆ ตี้พระเจ้าใจ๊ต้านหื้อไปเยียะพันธกิจกับคนต่างจ้าด 20 เมื่อหมู่เขาได้ยินเรื่องราวตึงหมดจาอั้น ก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า แล้วอู้กับเปาโลว่า “อ้ายเปาโลเหย ต้านก็หันแล้วว่ามีจาวยิวหลายปันคนตี้ฮับเจื้อพระเยซู แต่ก็ยังฮักษาบทบัญญัติของโมเสสอย่างเคร่งครัดเอาเป๋นแต๊เป๋นว่าอยู่ 21 มีคนบอกจาวยิวในกรุงเยรูซาเล็มว่า ต้านสอนจาวยิวกู้คนตี้อยู่ตวยคนต่างจ้าดหื้อละบทบัญญัติของโมเสสเหีย โดยบอกว่าบ่ต้องเยียะพิธีสุหนัตหื้อกับลูกบ่าวของเขานั้น กาว่าเยียะต๋ามฮีตเก่าฮอยเดิมของจาวยิว 22 บ่าเดี่ยวนี้หมู่เฮาจะเยียะจาใดดี เปื้อพิสูจน์ว่าข้อกล่าวหาของหมู่เขาบ่แต๊ หมู่เขาคงจะฮู้แล้วว่าต้านมาตี้นี่แล้ว ก็จะปากั๋นหลุ้มเยียะหื้อต้าน 23 หื้อเยียะต๋ามตี้หมู่เฮาจะบอกก็แล้วกั๋น คือว่ามีสี่คนตี้อยู่กับหมู่เฮาตี้นี่ตี้สาบานตั๋วกับพระเจ้าไว้แล้ว 24 ปาคนหมู่นี้เข้าไปในพระวิหาร เข้าฮ่วมพิธีล้างตั๋วหื้อบริสุทธิ์ตวยกั๋น แล้วจ่ายก้าเครื่องปู่จาสำหรับพิธีนั้นหื้อแก่หมู่เขา เปื้อจะโก๋นหัวได้ คนตังหลายจะฮู้ว่าเรื่องตี้ได้ยินมาเกี่ยวกับต้านนั้นก็บ่แต๊ ย้อนว่าตั๋วต้านก็ยังฮักษาบทบัญญัติของโมเสสอยู่ 25 สำหรับหมู่คนต่างจ้าดตี้ฮับเจื้อพระเจ้านั้น หมู่เฮาส่งจดหมายแจ้งมติตี้ประชุมไปแล้ว คืออย่างตี้นึ่ง ห้ามกิ๋นของกิ๋นตี้เกยเอาไปปู่จาฮูปเคารพแล้ว อย่างตี้สอง ห้ามกิ๋นเลือด อย่างตี้สาม ห้ามกิ๋นจิ๊นสัตว์ตี้ถูกฮัดคอต๋าย กับอย่างตี้สี่ ห้ามเยียะบาปตางเพศ”

26 แล้ววันถัดมาเปาโลก็ปาป้อจายสี่คนนี้เข้าพิธีล้างตั๋วหื้อบริสุทธิ์ตวยกั๋น แล้วปากั๋นเข้าไปในพระวิหารแจ้งหื้อปุโรหิตฮู้ว่าพิธีล้างนี้จะเสี้ยงสุดวันไหน แล้วจะนำเครื่องปู่จามาถวายสำหรับหมู่เขาแต่ละคนในวันนั้น

27 เมื่อเวลาก๋ำหนดเจ็ดวันของพิธีใก้จะแล้ว มีจาวยิวบางคนจากแคว้นเอเชียหันเปาโลในพระวิหาร ก็สุ่ยคนตังหลายหื้อโขดแล้วยับเปาโล 28 หมู่เขาฮ้องเอิ้นเสียงดังว่า “ปี้น้องจาวอิสราเอลเหย มาจ้วยกั๋นแล่ ไอ่ตั๋วนี่เป๋นคนตี้แอ่วไปสอนคนใคว่ไปหมดหื้อต่อต้านคนจ้าดของเฮา กับบทบัญญัติของโมเสสตึงพระวิหารของเฮา หันก่อบ่าเดี่ยวนี้มันยังปาจาวกรีกเข้ามาในพระวิหารแหมตวย เยียะหื้อสถานตี้อันศักดิ์สิทธิ์นี้มีมลทิน” 29 (หมู่เขาว่าจาอี้ก็ย้อนหันโตรฟีมัสจาวเมืองเอเฟซัสอยู่กับเปาโลในเมือง จึงกึ๊ดเดาเอาว่าเปาโลปาโตรฟีมัสเข้ามาในพระวิหารตวย)

30 คนตึงเมืองก็โขด ปากั๋นหลุ้มเข้าไปยับเปาโลลากออกไปนอกพระวิหาร แล้วหับปะตู๋พระวิหารเหีย 31 ในเวลาตี้หมู่เขาฮิจะฆ่าเปาโลอยู่นั้น มีคนไปรายงานนายพันว่า ในกรุงเยรูซาเล็มตึงเมืองก่ำลังวุ่นวายไปหมดแล้ว 32 นายพันก็ฟั่งปาหมู่ทหารล่นไปตี้คนตังหลาย เมื่อคนตังหลายหันนายพันกับหมู่ทหารมา จึงย้างบุบตี๋เปาโล 33 นายพันก็เข้าไปหาเปาโลแล้วก็ยับต้าน สั่งหื้อเอาเจื้อกเหล็กสองเส้นมาล่ามต้านไว้ จากนั้นนายพันก็สอบสวนคนตังหลายว่าเปาโลเป๋นใผ เขาเยียะอะหยัง 34 บางคนเอิ้นว่าจาอี้ แหมคนว่าจาอั้น นายพันบ่สามารถฮู้แต๊เถิงเรื่องตี้เกิดขึ้นย้อนวุ่นวายขนาด ก็เลยสั่งหื้อปาตั๋วเปาโลเข้าไปไว้ในป้อมทหาร 35 เมื่อปาเปาโลเตียวมาแผวซี่คันใดขึ้นป้อม คนตังหลายก็โขดนักขึ้นจ๋นหน้าดำหน้าแดง หมู่ทหารจึงจ้วยกั๋นยกตั๋วเปาโลขึ้นป๊นหัว 36 คนตังหลายตี้ตวยไปเอิ้นตวยก้นว่า “ฆ่ามันเหียๆ”

37 เมื่อทหารก่ำลังปาเปาโลเข้าไปในป้อม เปาโลก็อู้กับนายพันทหารโรมันเป๋นภาษากรีกว่า “ข้าพเจ้าขออู้กับต้านน่อยได้ก่อ” นายพันถามว่า “เจ้าอู้ภาษากรีกได้ตวยกา 38 เจ้าเป๋นจาวอียิปต์ตี้เกยก่อก๋านจลาจลเมื่อตะก่อน แล้วปานักฆ่าสี่ปันคนเข้าไปในดินแดนทุรกั๋นดารบ่ใจ้กา” 39 เปาโลตอบว่า “บ่ใจ้ ข้าพเจ้าเป๋นจาวยิว เกิดตี้เมืองทาร์ซัสในแคว้นซีลีเซีย เป๋นคนของเมืองสำคัญ ขออนุญาตหื้ออู้กับคนตังหลายน่อยเต๊อะ”

40 เมื่อนายพันอนุญาต เปาโลก็ยืนขึ้นตั๊ดตี้ซี่คันใด แล้วโบกมือหื้อคนตังหลายดักก่อน เมื่อคนตังหลายดักดีแล้ว เปาโลก็อู้กับหมู่เขาเป๋นภาษาฮีบรูว่า