23
1 เปาโลปักต๋าผ่อไปตี้หมู่สมาชิกสภาแซนเฮดริน แล้วอู้ว่า “ปี้น้องตังหลาย ข้าพเจ้าใจ๊จีวิตต่อหน้าพระเจ้าด้วยจิตสำนึกตี้ดีตลอดมาจ๋นแผวตึงวันนี้” 2 อานาเนียตี้เป๋นมหาปุโรหิต สั่งหื้อคนตี้ยืนอยู่ฮิมเปาโลตบปากเปาโล 3 เปาโลก็อู้กับอานาเนียว่า “พระเจ้าจะตบปากต้านเหมือนกั๋นเน่อ ต้านเผียบเหมือนก่ำแปงตี้ตาสีขาว๒23:3 ก่ำแปงตี้ตาสีขาว เป๋นกำสำนวนตี้ดูถูกดูแควน ต้านนั่งตัดสินข้าพเจ้าต๋ามบทบัญญัติของโมเสส แต่ยังสั่งหื้อเขาตบข้าพเจ้า เซิ่งเป๋นก๋านผิดบทบัญญัติจาอั้นกา”
4 คนตี้ยืนอยู่ใก้เปาโลอู้ว่า “เจ้าก้าอู้ดูถูกดูแควนมหาปุโรหิตของพระเจ้าจาอั้นกา” 5 เปาโลบอกว่า “ปี้น้องตังหลาย ข้าพเจ้าบ่ฮู้ลอว่าป้อจายคนนี้เป๋นมหาปุโรหิต ถ้าฮู้ข้าพเจ้าจะบ่ว่า ย้อนมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘ห้ามแจ้งด่าผู้ตี้ปกครองเจ้า’ท23:5 อพย. 22:28”
6 เมื่อเปาโลหันว่าตี้ประชุมมีตึงหมู่สะดูสีกับหมู่ฟาริสี ต้านก็อู้เสียงดังว่า “ปี้น้องตังหลาย ข้าพเจ้าเป๋นฟาริสี เป๋นลูกของฟาริสีตวยเน่อ ตี้ข้าพเจ้าถูกสอบสวนนี้ ก็ย้อนมีความหวังว่าคนตี้ต๋ายไปแล้วจะเป๋นขึ้นจากความต๋าย”
7 บ่ากองเปาโลอู้จาอั้น หมู่ฟาริสีกับหมู่สะดูสีก็ตั้งเก๊าเถียงกั๋น ตี้ประชุมนั้นเลยแบ่งออกเป๋นสองหมู่ 8 (หมู่เขาผิดเถียงกั๋นก็ย้อนว่าหมู่สะดูสีถือว่าทูตสวรรค์กาว่าวิญญาณกับก๋านเป๋นขึ้นจากความต๋ายบ่มี แต่หมู่ฟาริสีเจื้อว่ามีตึงสามอย่างนี้) 9 ตึงสองหมู่จึงผิดเถียงกั๋นเสียงดังนักขึ้นติกๆ แล้วมีธรรมาจ๋ารย์บางคนตี้เป๋นฟาริสียืนขึ้นเถียงอย่างหนักแน่นว่า “หมู่เฮาบ่หันว่าป้อจายคนนี้เยียะผิดอะหยังสักหน้อย วิญญาณกาว่าทูตสวรรค์อาจจะอู้กับเขาแต๊”
10 ก๋านเถียงนั้นแฮงขึ้นๆ จ๋นนายพันกั๋วว่าหมู่เขาจะหลุ้มเยียะฮ้ายเปาโล จึงสั่งหื้อทหารปาตั๋วเปาโลออกมาห่างจากคนหมู่นั้น แล้วปาปิ๊กไปตี้ป้อมทหารเหีย
11 แล้วในคืนนั้นองค์พระผู้เป๋นเจ้ามายืนป่างข้างเปาโลบอกว่า “เจ้าบ่ต้องกั๋วเน่อ เจ้าเป๋นพยานหื้อเฮาในกรุงเยรูซาเล็มจาใด เจ้าจะต้องเป๋นพยานในกรุงโรมจาอั้น”
จาวยิววางแผนฆ่าเปาโล
12 วันถัดมาจาวยิวมาสุมหัวกั๋นวางแผนจะฆ่าเปาโล แล้วสาบานฮ่วมกั๋นว่าจะบ่กิ๋นข้าวกิ๋นน้ำจ๋นกว่าจะฆ่าเขาได้เหียก่อน 13 คนตี้มาสุมหัวกั๋นมีประมาณสี่สิบป๋าย 14 แล้วหมู่เขาก็ไปบอกกับหมู่หัวหน้าปุโรหิตตึงหมู่คนเฒ่าคนแก่ว่า “หมู่เฮาสาบานกั๋นไว้แล้วว่า จะบ่กิ๋นข้าวกิ๋นน้ำจ๋นกว่าจะฆ่าเปาโลได้เหียก่อน 15 ต๋อนนี้ขอหมู่ต้านในนามของสภานี้ ไปบอกนายพันปาเปาโลมาหาหมู่ต้าน โดยขี้แต่งบอกว่าหมู่ต้านใค่สอบสวนเรื่องของเขาหื้อแค้มๆ นักขึ้น แล้วหมู่เฮาจะปากั๋นเกิ็ดฆ่าเขาเหียก่อนตี้จะมาแผวตี้นี่”
16 แต่ลูกบ่าวของน้องสาวเปาโลได้ยินเรื่องแผนก๋านฮ้ายนี้ก่อน จึงเข้าไปในป้อมทหารบอกเปาโล 17 เปาโลฮ้องนายร้อยคนนึ่งมาบอกว่า “ขอปาป้อจายหนุ่มคนนี้ไปหานายพันกำเต๊อะ เขามีเรื่องสำคัญจะบอกหื้อต้านฮู้” 18 นายร้อยจึงปาป้อจายหนุ่มคนนี้ไปหานายพันแล้วบอกว่า “นักโต้ษเปาโลขอข้าพเจ้าปาป้อจายหนุ่มคนนี้มาหาต้าน เขามีเรื่องจะบอกหื้อต้านฮู้” 19 นายพันจึงจู๋งมือป้อจายหนุ่มคนนั้นไปห่างจากหมู่คนแล้วถามว่า “มีอะหยังกา”
20 ป้อจายหนุ่มก็ตอบว่า “จาวยิวตกลงกั๋นว่าวันพูกจะมาขอต้านปาเปาโลเข้าไปตี้สภาแซนเฮดรินแหม หมู่เขาจะขี้แต่งใค่ไต่สวนเรื่องเปาโลหื้อแค้มๆ แหมหน้อย 21 ขอต้านห้ามเยียะตวยต๋ามตี้หมู่เขาว่าเน่อ หมู่เขามีคนสี่สิบป๋ายแนฆ่าเปาโลอยู่ ย้อนหมู่เขาสาบานกั๋นว่าจะบ่กิ๋นข้าวกิ๋นน้ำจ๋นกว่าจะฆ่าได้เหียก่อน ต๋อนนี้หมู่เขาก็เกียมพร้อมแล้ว ก่ำลังถ้าต้านว่าจะตกลงต๋ามกำขอของหมู่เขาก่อ” 22 แล้วนายพันก็หื้อป้อจายหนุ่มคนนั้นปิ๊กไปเหีย สั่งนักสั่งหนาว่า “ห้ามบอกหื้อใผฮู้เน่อ ว่าเจ้ามาแจ้งเรื่องนี้กับเฮาแล้ว”
ส่งตั๋วเปาโลไปเมืองซีซารียา
23 จากนั้นนายพันฮ้องนายร้อยมาสองคนสั่งว่า “หื้อไปเกียมทหารราบสองร้อยนาย ทหารม้าเจ็ดสิบนาย ทหารหอกแหมสองร้อยนาย เกียมออกเตียวตางไปเมืองซีซารียาต๋อนสามทุ่มคืนนี้ 24 เกียมม้าหื้อเปาโลสักสองสามตั๋ว แล้วคุ้มกั๋นเขาไปจ๋นแผวเจ้าเมืองเฟลิกส์อย่างปลอดภัย” 25 แล้วนายพันก็เขียนจดหมายข้อความว่า
26 เรียนต้านเจ้าเมืองเฟลิกส์ จากข้าพเจ้าคลาวดิอัส ลีเซียส
27 ป้อจายคนนี้ถูกจาวยิวยับมา เขาเกือบจะถูกคนหมู่นั้นฆ่าต๋าย แต่ข้าพเจ้าปาหมู่ทหารไปจ้วยเขาไว้ ย้อนข้าพเจ้าได้ยินมาว่าเขาเป๋นคนสัญจ้าดโรมัน 28 ข้าพเจ้าใค่ฮู้ว่าจาวยิวใส่ความเขาเรื่องอะหยังพ่อง จึงปาตั๋วเขาไปตี้สภาแซนเฮดริน 29 ข้าพเจ้าก็หันว่าเขาถูกฟ้องเรื่องเกี่ยวกับบทบัญญัติของจาวยิว แต่บ่มีความผิดเถิงขนาดต้องถูกฆ่าต๋ายกาว่าถูกคอก 30 เมื่อข้าพเจ้าฮู้ว่ามีจาวยิวหมู่นึ่งวางแผนจะฆ่าเขา ก็เลยฟั่งส่งเขามาหาต้านก่อน แล้วก็สั่งหื้อคนหมู่นั้นตี้ใส่ความเขามาฟ้องป้อจายคนนี้กับต้านเอาคนเดียว
31 หมู่ทหารราบก็เยียะต๋ามตี้นายพันสั่ง ปาเปาโลออกเตียวตางไปจ๋นแผวเมืองอันทิปาตรีส์ในคืนนั้น 32 วันถัดมาหมู่ทหารราบก็ปากั๋นปิ๊กไปป้อมทหาร แล้วหมู่ทหารม้าก็ปาเปาโลเตียวตางต่อไป 33 เมื่อหมู่ทหารม้ามาแผวเมืองซีซารียาแล้ว ก็เอาจดหมายไปหื้อเจ้าเมืองกับมอบตั๋วเปาโลหื้อตวย 34 เจ้าเมืองอ่านจดหมาย แล้วถามเปาโลว่ามาจากแคว้นไหน เมื่อฮู้ว่าเปาโลมาจากแคว้นซีลีเซีย 35 เจ้าเมืองจึงบอกว่า “ข้าจะฟังกำหื้อก๋านของเจ้าเมื่อฝ่ายตี้ฟ้องมาแผวแล้ว” ต้านจึงสั่งหื้อกุมตั๋วเปาโลไว้ในวังเก่าของเฮโรด