พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม กิจก๋าน 26

1 กษัตริย์อากริปปาบอกกับเปาโลว่า “เฮาอนุญาตหื้อเจ้าอู้แก้ข้อกล่าวหาหื้อตั๋วเก่าได้” เปาโลก็ยื่นมือ๔แล้วตั้งเก๊าแก้ข้อกล่าวหาว่า 2 “ต้านกษัตริย์อากริปปา ข้าพเจ้าถือว่าเป๋นโอกาสดีแต๊ๆ ตี้ได้อยู่ต่อหน้าพระองค์ในวันนี้ เปื้อแก้ข้อกล่าวหาตึงหมดตี้หมู่จาวยิวใส่ความข้าพเจ้านั้น 3 ย้อนต้านกษัตริย์ก็ฮู้ฮีตเก่าฮอยเดิมกับข้อโต้แย้งต่างๆ ของจาวยิวเป๋นอย่างดี ย้อนจาอั้น ขอพระองค์อดทนฟังข้าพเจ้าหน้อยเน่อ

4 “จาวยิวฮู้หันข้าพเจ้ามาตั้งแต่เป๋นหละอ่อนตี้บ้านเกิด กับต๋อนตี้ข้าพเจ้าอยู่ต้ามก๋างหมู่เขาในกรุงเยรูซาเล็ม 5 หมู่เขาฮู้จักข้าพเจ้าเมินมาแล้ว ถ้าหมู่เขาจะยอมเป๋นพยานหื้อข้าพเจ้า ก็จะยืนยันว่าข้าพเจ้าเป๋นสมาชิกฟาริสี เป๋นหมู่คนตี้เคร่งศาสนาตี้สุดในหมู่จาวยิว 6 บ่าเดี่ยวนี้ตี้ข้าพเจ้าถูกสอบสวนอยู่นี้ ก็ย้อนว่าข้าพเจ้ามีความหวังในสิ่งตี้พระเจ้าสัญญาไว้กับป้ออุ๊ยแม่หม่อนของข้าพเจ้า 7 เป๋นพระสัญญาตี้สิบสองผะกุ๋นของหมู่เฮาหวังว่าจะเป๋นแต๊ จึงฮับใจ๊พระเจ้าอย่างเอาแต๊เอาว่าตึงเมื่อวันเมื่อคืน ข้าแต่กษัตริย์ หมู่จาวยิวใส่ความข้าพเจ้าก็ย้อนความหวังอันนี้ละ 8 เป๋นจาใดต้านตังหลายเจื้อว่า พระเจ้าเยียะหื้อคนเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้นเป๋นไปตึงบ่ได้

9 “ข้าพเจ้าก็เกยกึ๊ดว่าจ๋ำเป๋นต้องขัดขวางจื้อของพระเยซูจาวนาซาเร็ธเต้าตี้จะเยียะได้ 10 ข้าพเจ้าก็เยียะจาอั้นแล้วในกรุงเยรูซาเล็ม ข้าพเจ้าได้ฮับสิทธิอำนาจจากหมู่หัวหน้าปุโรหิตหื้อยับคนตี้เจื้อพระเยซูไปขังคอก เมื่อหมู่นั้นถูกลงโต้ษเถิงต๋าย ข้าพเจ้าก็หันดีหันงามตวย 11 ข้าพเจ้ายับเอาเขาหมู่นั้นต๋ามธรรมศาลาต่างๆ มาลงโต้ษเจื่อขนาด กับฮิบังคับหื้อหมู่เขาอู้ดูแควนพระเยซู ข้าพเจ้าตึงโขดตึงจังคนหมู่นี้ขนาด เถิงกับเตียวตางไปค่ำคนหมู่นี้เถิงเมืองในต่างประเทศ

12 “ในก๋านเตียวตางไปยับหมู่ผู้เจื้อแบบนี้ มีเตื้อนึ่งข้าพเจ้าไปเมืองดามัสกัส โดยได้ฮับสิทธิอำนาจกับกำสั่งจากหมู่หัวหน้าปุโรหิตหื้อไปยับหมู่คนตี้เจื้อพระเยซูตี้หั้น 13 ข้าแต่กษัตริย์ เวลาประมาณเตี้ยงวันต๋อนตี้ข้าพเจ้าก่ำลังเตียวตางอยู่นั้น ข้าพเจ้าก็หันแสงแจ้งจากต๊องฟ้าแจ้งเหลือแสงตะวัน ส่องลงมาตี้ตั๋วข้าพเจ้าตึงคนตังหลายตี้ไปตวยกั๋นกับข้าพเจ้า 14 หมู่เฮาตึงหมดโก้นลงดิน แล้วข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงอู้กับข้าพเจ้าเป๋นภาษาฮีบรูว่า ‘เซาโล เซาโลเหย เจ้าค่ำเฮาเยียะหยัง ก๋านตี้เจ้าขัดขืนเฮาก็เยียะหื้อตั๋วเก่าเจ็บเหมือนงัวเตะเหล็กเหลี้ยมของเจ้าของ’ 15 ข้าพเจ้าก็ถามว่า ‘พระองค์เจ้าข้า พระองค์เป๋นใผ’ แล้วพระองค์ตอบว่า ‘เฮาคือเยซูผู้ตี้เจ้าค่ำนั้นละ 16 ลุกขึ้นเต๊อะ ตี้เฮามาหาเจ้าก็เปื้อจะแต่งตั้งเจ้าหื้อเป๋นผู้ฮับใจ๊เฮา กับเป๋นพยานอู้หื้อคนอื่นฟังเถิงเหตุก๋ารณ์ตี้เจ้าได้หันเฮา กับเรื่องตี้เฮาจะสำแดงหื้อฮู้ในปายหน้า 17 เฮาจะจ้วยเหลือเจ้าหื้อรอดป๊นจากจาวยิวกับคนต่างจ้าดตี้เฮาจะใจ๊เจ้าไปหานั้น 18 เปื้อเปิดหูเปิดต๋าของหมู่เขาหื้อบิ่นหลังต๋ำจากความมืดเข้ามาหาความเป่งแจ้ง กับจากอำนาจของซาต๋านเข้ามาหาพระเจ้า เปื้อเขาหมู่นั้นจะฮับก๋านยกโต้ษบาป แล้วเป๋นสมาชิกฮ่วมกั๋นกับหมู่คนตี้พระเจ้าเลือกไว้เป๋นคนของพระองค์ โดยความเจื้อในเฮา’

19 “ข้าแต่กษัตริย์อากริปปา หลังจากนั้น ข้าพเจ้าจึงเจื้อฟังนิมิตตี้มาจากสวรรค์นั้นตึงบ่ขัดขืนเลย 20 ข้าพเจ้าตั้งเก๊าเตสนาสั่งสอนในเมืองดามัสกัสก่อน แล้วก็ในกรุงเยรูซาเล็มตึงใคว่แคว้นยูเดียกับต้ามก๋างคนต่างจ้าดตวย ข้าพเจ้าบอกหื้อหมู่เขากลับใจ๋จากบาปมาหาพระเจ้าเหีย แล้วเยียะสิ่งตี้แสดงว่ากลับใจ๋แต๊ๆ 21 ย้อนจาอี้หมู่จาวยิวเข้ามายับข้าพเจ้าต๋อนตี้อยู่ในพระวิหาร แล้วฮิจะฆ่าข้าพเจ้าเหีย 22 แต่พระเจ้าก็จ้วยข้าพเจ้ามาจ๋นแผวตึงวันนี้ ข้าพเจ้าจึงมายืนเป๋นพยานต่อต้านตังหลายตึงผู้หน้อยผู้ใหญ่ในตี้นี่ได้ ข้าพเจ้าบ่ได้อู้เรื่องอื่นๆ นอกจากสิ่งตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้ากับโมเสสบอกไว้ว่าจะเกิดขึ้น 23 สิ่งนั้นก็คือพระคริสต์จะต้องทนตุ๊กทรมานจ๋นต๋าย แล้วพระองค์จะเป๋นขึ้นจากความต๋ายก่อนเปิ้น เป๋นก๋านแสดงความเป่งแจ้งมาสู่จาวยิวตึงคนต่างจ้าด คือความรอดป๊นบาปโต้ษ”

24 ในเวลาตี้เปาโลก่ำลังอู้แก้ข้อกล่าวหาอยู่นั้น เฟสทัสก็ขัดจั๋งหวะเอ็กใส่เปาโลว่า “เปาโล เจ้าเพี้ยนไปแล้ว เจ้าเฮียนนักล้ำไป เยียะหื้อเป๋นผีบ้า” 25 แต่เปาโลตอบว่า “ต้านเฟสทัส ข้าพเจ้าบ่เป๋นผีบ้า แต่สิ่งตี้ข้าพเจ้าอู้มานี้เป๋นเรื่องแต๊ ข้าพเจ้าอู้อย่างคนปกติ 26 ต้านกษัตริย์อากริปปาก็ฮู้เรื่องหมู่นี้ดีอยู่แล้ว ข้าพเจ้าก็บ่กั๋วตี้จะอู้อย่างเปิดเผยกับพระองค์ ข้าพเจ้าแน่ใจ๋ว่าพระองค์ได้สังเกตหันในสิ่งตี้ข้าพเจ้าอู้เกี่ยวกับพระเยซู ย้อนว่าเรื่องหมู่นี้บ่ได้เกิดขึ้นในตี้ลับลี้ 27 ข้าแต่กษัตริย์อากริปปา พระองค์เจื้อสิ่งตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าเขียนไว้ก่อ ข้าพเจ้าฮู้แน่ว่าพระองค์เจื้อ”

28 กษัตริย์อากริปปาก็เลยอู้กับเปาโลว่า “เจ้ากึ๊ดว่าเจ้าจะจั๊กจวนหื้อเฮาเป๋นคริสเตียนในเวลาสั้นๆ จาอั้นกา” 29 เปาโลก็ตอบว่า “บ่ว่าจะเป๋นเวลาหน้อยกาว่าเวลานักก็ต๋าม ข้าพเจ้าอธิษฐานต่อพระเจ้าขอหื้อกษัตริย์กับกู้คนตี้ได้ฟังข้าพเจ้าในวันนี้เป๋นเหมือนอย่างข้าพเจ้า ยกเว้นบ่ถูกเจื้อกเหล็กล่ามอย่างข้าพเจ้า”

30 จากนั้นกษัตริย์อากริปปา เจ้าเมือง พระนางเบอร์นิส กับคนอื่นๆ ตี้นั่งอยู่ตวยกั๋นหั้น ก็ปากั๋นลุกขึ้นออกไปหมด 31 หลังจากหมู่เขาออกไปจากห้องแล้ว ก็อู้กั๋นว่า “ป้อจายคนนี้บ่ได้เยียะอะหยังตี้สมควรต๋าย กาว่าสมควรถูกขังคอกสักหน้อย” 32 แล้วกษัตริย์อากริปปาก็อู้กับเฟสทัสว่า “ถ้าป้อจายคนนี้บ่ได้ถวายฎีกาเถิงซีซาร์ จะปล่อยเขาไปก็ได้”