3
พระเยซูยิ่งใหญ่เหลือโมเสส
1 ปี้น้องตังหลายผู้ตี้เป๋นคนของพระเจ้า ตี้พระองค์ฮ้องเหมือนกั๋น ขอหื้อมีใจ๋จดจ่อตี้พระเยซู ผู้ตี้พระเจ้าใจ๊มากับเป๋นมหาปุโรหิตของความเจื้อของเฮา 2 พระองค์สัตย์ซื่อต่อพระเจ้าผู้ตี้แต่งตั้งพระองค์ เหมือนกับโมเสสซื่อสัตย์ในก๋านฮับใจ๊คนในบ้านของพระเจ้า 3 แต่จาใดก็ต๋ามพระเยซูก็สมควรได้ฮับเกียรตินักเหลือโมเสส อย่างกับคนแป๋งบ้านมีเกียรตินักเหลือตั๋วบ้าน 4 ย้อนว่าบ้านกู้หลังต้องมีคนสร้าง แต่พระเจ้าเป๋นผู้สร้างกู้สิ่งกู้อย่าง 5 โมเสสนั้นฮับใจ๊คนในบ้านของพระเจ้าตึงหมดอย่างซื่อสัตย์ ต้านเป๋นพยานเถิงสิ่งตี้พระเจ้าจะอู้ในปายหน้า 6 แต่พระคริสต์นั้นได้เยียะหน้าตี้ลูกตี้ปกครองคนในบ้านของพระเจ้าอย่างซื่อสัตย์ เฮาก็เป๋นคนในบ้านของพระองค์ ถ้าเฮายึดมั่นในความก้ากับความหวังตี้เฮาภูมิใจ๋นั้น
ก๋านย้างพักของคนของพระเจ้า
7 ย้อนจาอั้นก็เป๋นต๋ามตี้พระวิญญาณบริสุทธิ์อู้ไว้ว่า
“วันนี้ ถ้าหมู่ต้านได้ยินเสียงของพระองค์
8 บ่ดีเยียะใจ๋หลึ่ง
เหมือนต๋อนตี้หมู่ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่ต้านได้กบฏต่อพระเจ้า
ในหละหว่างมีก๋านลองดีต่อพระองค์ต๋อนอยู่ในดินแดนทุรกั๋นดาร
9 ตี้หั้นหมู่เขาได้ลองดีกับทดลองเฮา
กับได้หันสิ่งตี้เฮาเยียะตลอดสี่สิบปี๋
10 ย้อนจาอี้เฮาจึงโขดคนหมู่นั้น กับเฮาได้อู้ว่า
‘ใจ๋ของหมู่เขาหลงผิดสะลวด กับหมู่เขาบ่เกยฮู้จักตางของเฮา’
11 เฮาจึงปฏิญาณต๋อนตี้เฮาโขดว่า
‘หมู่เขาบ่มีวันตี้จะได้เข้าไปย้างพักในตี้ของเฮา’ ”ญ3:11 สดด. 95:7-11
12 ปี้น้องตังหลายหละวังไว้หื้อดี ตี้จะบ่มีใผสักคนในหมู่ของต้านมีใจ๋ฮ้ายกับบ่ยอมเจื้อ แล้วหลงไปจากพระเจ้าผู้มีจีวิตอยู่ 13 แต่จงหื้อก๋ำลังใจ๋กั๋นกู้ๆ วัน ตลอดเวลาตี้ยังฮ้องกั๋นว่า “วันนี้” เปื้อจะบ่มีใผคนใดในหมู่ต้านถูกบาปล่อลวงหื้อหลึ่งไป 14 ย้อนเฮามีส่วนฮ่วมกับพระคริสต์ ถ้าเฮายึดมั่นในความเจื้อตี้เฮามีตั้งแต่เก๊าจ๋นเถิงตี้สุด 15 พระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า
“วันนี้ถ้าหมู่ต้านได้ยินเสียงของพระองค์
บ่ดีเยียะใจ๋หลึ่ง
เหมือนต๋อนตี้หมู่ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่ต้านได้กบฏต่อพระเจ้า”ฎ3:15 สดด. 95:7-8
16 ใผตี้ได้ยินเสียงพระเจ้าแล้วกบฏต่อพระองค์ ก็คือคนตังหลายตี้โมเสสได้ปาออกมาจากประเทศอียิปต์บ่ใจ้กา 17 ใผตี้พระเจ้าโขดตลอดสี่สิบปี๋ ก็คือคนตังหลายตี้เยียะบาป เซิ่งได้ต๋ายในดินแดนทุรกั๋นดารบ่ใจ้กา 18 กับใผตี้พระเจ้าปฏิญาณว่า จะบ่มีวันได้เข้าไปย้างพักในตี้ของพระองค์ ก็คือคนตังหลายตี้บ่เจื้อฟังบ่ใจ้กา 19 ย้อนหมู่เขาบ่เจื้อ เฮาจึงหันว่าหมู่เขาบ่สามารถเข้าไปย้างพักอยู่ในตี้ของพระองค์