19
1 ปีลาตเลยปาพระเยซูไป แล้วสั่งทหารเฆี่ยนพระองค์ 2 หมู่ทหารก็เอากิ่งไม้ตี้มีหนามมาแป๋งเป๋นมงกุฎ แล้วเอาสุบหัวหื้อพระองค์ แล้วเอาเสื้อคุมสีม่วงใส่หื้อ 3 แล้วหมู่เขาก็เปี่ยนกั๋นเข้ามาหาพระองค์กับอู้หย้อพระองค์ว่า “ขอกษัตริย์ของจาวยิวจงจ๋ำเริญเต๊อะ” แล้วก็ตบหน้าพระองค์
4 ปีลาตก็ออกมาอู้กับหมู่จาวยิวว่า “ผ่อลอ เฮาปาเขาออกมาหื้อหมู่ต้าน เปื้อหื้อหมู่ต้านฮู้ว่า เฮาบ่หันว่าป้อจายคนนี้มีความผิดอะหยังเลย” 5 พระเยซูก็ออกมาตึงสุบมงกุฎหนามกับใส่เสื้อคุมสีม่วง ปีลาตเลยอู้กับคนตังหลายว่า “เขานี่ลอ”
6 เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับทหารฮักษาพระวิหารหันพระองค์ ก็ปากั๋นฮ้องเอิ้นว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน เขิงบนไม้ก๋างเขน” ปีลาตก็อู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านเอาเขาไปเขิงกั๋นคนเดียวเต๊อะ ย้อนเฮาบ่หันว่าเขามีความผิดอะหยังเลย”
7 หมู่จาวยิวก็อู้กับปีลาตว่า “หมู่เฮามีกฎหมาย ต๋ามกฎนั้นเขาสมควรต๋าย ย้อนเขายกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
8 เมื่อปีลาตได้ยินว่าพระเยซูยกตั๋วเป๋นพระบุตรของพระเจ้า เขาก็กั๋วนักขึ้น 9 ปีลาตเลยปาพระเยซูเข้าไปในวังแหมรอบ แล้วอู้กับพระเยซูว่า “ต้านลุกไหนมา” แต่พระเยซูบ่ตอบอะหยัง 10 ปีลาตเลยอู้กับพระองค์ว่า “เยียะหยังบ่ยอมอู้กับเฮา ต้านบ่ฮู้กา ว่าเฮามีอำนาจตี้จะป่อยต้านกาว่าจะเขิงต้านตี้ไม้ก๋างเขนได้”
11 พระเยซูก็อู้ว่า “ถ้าพระเจ้าบ่ได้หื้ออำนาจนั้นกับต้าน ต้านก็จะบ่มีอำนาจเหนือเฮา จาอั้นคนตี้ยับเฮามาหื้อต้านก็ผิดนักเหลือต้าน”
12 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ฮิหาตางตี้จะป่อยพระเยซู แต่จาวยิวก็เอิ้นว่า “ถ้าต้านป่อยเขา ต้านก็บ่ใจ้เปื้อนของซีซาร์ ย้อนคนตี้อ้างตั๋วเก่าเป๋นกษัตริย์ก็เป๋นศัตรู๋กับซีซาร์”
13 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้น เขาก็ปาพระเยซูออกมา แล้วก็นั่งตี้นั่งของผู้พิพากษาตี้ฮ้องกั๋นว่า “ลานหิน” (ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กับบาธา”)
14 วันนั้นเป๋นวันเกียมงานปัสกา ใก้เตี้ยงปีลาตก็อู้กับหมู่จาวยิวว่า “ผ่อแล่ นี่กษัตริย์ของหมู่ต้าน”
15 หมู่เขาก็ปากั๋นเอิ้นว่า “ฆ่ามันเลย ฆ่ามันเลย เขิงบนไม้ก๋างเขนเลย” ปีลาตอู้กับหมู่เขาว่า “หมู่ต้านจะหื้อเฮาเขิงกษัตริย์ของหมู่ต้านตี้ไม้ก๋างเขนกา” หมู่หัวหน้าปุโรหิตก็ตอบว่า “เฮามีกษัตริย์องค์เดียวเต้าอั้น คือซีซาร์”
16 แล้วปีลาตก็ยกพระเยซูหื้อหมู่เขาเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
พระเยซูโดนเขิงบนไม้ก๋างเขน
หมู่ทหารก็ปาพระเยซูไป 17 แล้วหื้อพระองค์แบกไม้ก๋างเขนของพระองค์ไปตี้ตี้ฮ้องกั๋นว่า “เนินกระโหล้งหัว” ภาษาฮีบรูฮ้องว่า “กลโกธา” 18 หมู่เขาก็เอาพระองค์ไปเขิงบนไม้ก๋างเขนตี้หั้นกับนักโต้ษแหมสองคน พระเยซูอยู่ก๋าง นักโต้ษสองคนนั้นอยู่คนละเผิกของพระองค์ 19 ปีลาตหื้อเขียนข้อความติดไว้บนไม้ก๋างเขนของพระองค์ว่า “เยซู จาวนาซาเร็ธ กษัตริย์ของจาวยิว” 20 จาวยิวหลายคนก็ได้อ่านป้ายนี้ ย้อนตี้ตี้เขาเขิงพระเยซูนั้นอยู่ใก้เมือง และป้ายนั้นเขียนเป๋นภาษาฮีบรู ภาษาลาติน กับภาษากรีก 21 หมู่หัวหน้าปุโรหิตอู้กับปีลาตว่า “ขอบ่หื้อเขียนว่า ‘กษัตริย์ของจาวยิว’ แต่ขอหื้อเขียนว่า ‘ป้อจายคนนี้อ้างว่าเป๋นกษัตริย์ของจาวยิว’ ”
22 ปีลาตเลยตอบหมู่เขาไปว่า “อะหยังตี้เฮาเขียนไปแล้วก็หื้อแล้วไปเหีย”
23 เมื่อหมู่ทหารเขิงพระเยซูแล้ว ก็เอาเสื้อผ้าของพระองค์มาแบ่งกั๋นในหมู่ทหารสี่คนได้คนละผืน แต่เหลือเสื้อตั๋วตังในของพระเยซูเป๋นผ้าตอผืนเดียวบ่มีดูก 24 หมู่เขาเลยอู้กั๋นว่า “บ่ต้องฉีกละ หื้อจกเบอร์กั๋นเอาว่าใผจะได้” ตี้เกิดขึ้นจาอี้ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ตี้เขียนไว้ว่า
“เขาเอาเสื้อผ้าเฮาไปแบ่งกั๋น แล้วเอาเสื้อของเฮามาจกเบอร์”น19:24 สดด. 22:18
หมู่ทหารก็ได้เยียะจาอั้น 25 คนตี้ยืนอยู่ใก้ไม้ก๋างเขนของพระเยซูนั้น ก็มีแม่กับน้าสาวของพระองค์ มารีย์เมียเคลโอปัส กับมารีย์จาวเมืองมักดาลา 26 เมื่อพระเยซูหันแม่กับสาวกตี้พระองค์ฮักยืนอยู่ใก้ๆ หั้น พระองค์ก็เลยอู้กับแม่ของพระองค์ว่า “แม่เหย ขอหื้อฮับคนนั้นเป๋นลูกแม่” 27 แล้วพระองค์ก็อู้กับสาวกคนนั้นว่า “ฮับนางเป๋นแม่ของต้านตวย” สาวกคนนั้นก็ฮับแม่ของพระองค์มาอยู่ตี้บ้านของตั๋วเก่าตั้งแต่ต๋อนนั้น
พระเยซูต๋ายบนไม้ก๋างเขน
28 หลังจากนั้น พระเยซูฮู้ว่ากู้สิ่งกู้อย่างเสร็จหมดแล้ว เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ พระองค์เลยอู้ว่า “เฮาใค่อยากกิ๋นน้ำ” 29 มีถ้วยใส่เหล้าองุ่นส้มวางอยู่ตี้หั้น เขาก็เอาฟองน้ำมาจุ่มเหล้าองุ่นนั้นใส่ป๋ายไม้อ้อ๗19:29 ถ้าแป๋ตรงกับภาษากรีกเป๋นกำว่า ไม้หุสบแล้วยกขึ้นเถิงปากพระเยซู 30 บ่ากองพระเยซูกิ๋นเหล้าองุ่นส้มนั้น พระองค์ก็อู้ว่า “เสร็จแล้ว” คอของพระองค์แหง็กลงแล้วก็ต๋าย
เขาเอาหอกแตงขี้ข้างพระเยซู
31 วันนั้นเป๋นวันเกียม แล้วแหมวันจะเป๋นวันสะบาโตหลวงย้อนว่าเป๋นงานปัสกา หมู่จาวยิวเลยขอหื้อปีลาตสั่งทหารของเขา ตุ๊บขาคนตี้โดนเขิงอยู่บนไม้ก๋างเขนหื้อหักเหีย แล้วหื้อเอาศพออกไปเปื้อบ่หื้อศพกาอยู่ตี้ไม้ก๋างเขนในวันสะบาโต 32 จาอั้น หมู่ทหารเลยมาตุ๊บขาของคนแรกกับแหมคนนึ่งตี้โดนเขิงอยู่ข้างๆ พระเยซู 33 บ่ากองมาเถิงพระเยซู เขาหันว่าพระองค์ต๋ายแล้ว เขาเลยบ่ได้ตุ๊บขาของพระองค์ 34 แต่ทหารแหมคนนึ่งเอาหอกแตงขี้ข้างพระองค์ แล้วเลือดกับน้ำก็ไหลปุ้งออกมา 35 คนนั้นตี้หันก็เล่าเป๋นพยาน และกำพยานของเขาก็เป๋นความจริง เขาฮู้ว่าเขาอู้ความจริง เปื้อต้านตังหลายจะได้เจื้อ 36 สิ่งนี้เกิดขึ้นเปื้อเป๋นไปต๋ามพระคัมภีร์ ตี้ว่า “กระดูกของพระองค์จะบ่หักสักอัน”บ19:36 อพย. 12:46; กดว. 9:12; สดด. 34:20 37 กับมีพระคัมภีร์แหมข้อนึ่งตี้ว่า “หมู่เขาจะผ่อพระองค์ตี้หมู่เขาได้แตง”ป19:37 ศคย. 12:10
ฝังศพพระเยซู
38 หลังจากนั้นโยเซฟจาวอาริมาเธียตี้เป๋นสาวกลับๆ ของพระเยซู ย้อนกั๋วหมู่ผู้นำจาวยิว ก็มาขอปีลาตเอาศพพระเยซูไป ปีลาตก็ยอมหื้อ โยเซฟก็มาเอาศพพระองค์ไป
39 นิโคเดมัสคนตี้เกยไปหาพระเยซูต๋อนเมื่อคืนก่อนหน้านี้ก็มาตวย เขาเอาเครื่องหอมมาก็คือ มดยอบผสมกับกฤษณาหนักประมาณสามสิบกิโลกรัมป๋าย 40 โยเซฟกับนิโคเดมัสก็เอาศพพระองค์มากับเอาผ้าลินินห่อศพกับเครื่องหอมไว้ต๋ามประเพณีก๋านฝังศพของจาวยิว 41 ใก้ๆ ตี้พระเยซูถูกเขิงนั้น มีสวนอยู่ตี้นึ่ง ในสวนนั้นมีอุโมงค์ฝังศพใหม่ตี้บ่เกยใจ๊ใส่ศพคนใดเตื้อ 42 แล้วย้อนว่าวันนั้นเป๋นวันดาวันสะบาโตของจาวยิว กับอุโมงค์ฝังศพนั้นก็อยู่ใก้ๆ ตี้หั้น เขาก็เลยเอาศพของพระองค์วางไว้ในอุโมงค์นั้น