11
พระเยซูตอบยอห์นผู้หื้อบัพติศมา
1 เมื่อพระเยซูสั่งหมู่สาวกตึงสิบสองคนเรียบร้อยแล้ว พระองค์ก็ออกจากตี้หั้นไปเตสนา กับสั่งสอนต๋ามเมืองต่างๆ ในต๋ำหมู่แคว้นกาลิลี
2 ส่วนยอห์นผู้หื้อบัพติศมายังอยู่ในคอก ได้ยินข่าวเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ตี้พระคริสต์เยียะอยู่ ก็เลยหื้อสาวกของตั๋วไปหาพระเยซู 3 ถามว่า “ต้านเป๋นผู้ตี้จะมานั้นกา กาว่าจะต้องกองถ้าคนอื่นแหม”
4 พระเยซูตอบว่า “ปิ๊กไปบอกยอห์นต๋ามตี้หมู่ต้านได้ยิน กับได้หัน 5 คือคนต๋าบอดก็ผ่อหันได้ คนง่อยก็เตียวได้ คนขี้ตู้ดก็หายสะอาดธ11:5 ลนต. 14:1-32 คนหูหนวกก็ได้ยิน คนต๋ายก็เป๋นขึ้นจากความต๋าย กับคนตุ๊กคนยากก็ได้ฟังข่าวดี 6 คนตี้บ่ขัดใจ๋ในสิ่งตี้เฮาอู้กับเยียะ ก็เป๋นสุข”
7 เมื่อสาวกของยอห์นได้ปิ๊กไปแล้ว พระเยซูตั้งเก๊าอู้กับคนตังหลายเรื่องยอห์นว่า “ต้านตังหลายไปผ่ออะหยังในดินแดนทุรกั๋นดาร ไปผ่อต้นอ้อถูกลมปั๊ดแกว่งไปแกว่งมาจาอั้นกา 8 ถ้าบ่ใจ้ ออกไปผ่ออะหยังกั๋น ไปผ่อคนแต่งตั๋วงามๆ กา ย้อนว่าคนตี้แต่งตั๋วอย่างดีนั้นย่อมปากั๋นอยู่ในวังปู๊น 9 ถ้าจาอั้นหมู่ต้านออกไปผ่ออะหยังกั๋น ไปผ่อผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าแม่นก่อ แม่นแล้ว เฮาบอกต้านตังหลายว่ายอห์นเป๋นนักเหลือผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าแหมก่อน 10 คือยอห์นคนเนียะ มีกำเขียนเถิงต้านไว้ว่า
‘เฮาจะส่งคนส่งข่าวนำหน้าต้านไปก่อน
เขาจะเกียมคน๙11:10 ถ้าแป๋ตรงๆ กับภาษากรีกกำว่า “เกียมคน” เป๋น “เกียมตาง”หื้อพร้อมก่อนต้านมา’น11:10 มลค. 3:1
11 เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า บ่มีใผตี้ยิ่งใหญ่เหลือยอห์นผู้หื้อบัพติศมา แต่คนตี้เล็กหน้อยตี้สุดในแผ่นดินสวรรค์นั้น ก็ยังใหญ่เหลือยอห์นแหมก่อน 12 นับตั้งแต่สมัยยอห์นผู้หื้อบัพติศมาเริ่มเตสนามาจ๋นแผวบ่าเดี่ยวนี้ แผ่นดินสวรรค์ก็โดนโจ๋มตี๋อย่างหนัก กับหมู่หัวรุนแรงก็ฮิเอาแผ่นดินสวรรค์หื้อได้ 13 ตี้อู้จาอั้นย้อนว่าก่อนสมัยยอห์น ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตึงหมด กับบทบัญญัติของโมเสสเกยบอกไว้เถิงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า 14 ถ้าต้านตังหลายเจื้อกำของหมู่เขา แล้วตี้อู้ว่าเอลียาห์จะมา ก็หมายเถิงยอห์นคนเนียะบ11:14 มลค. 4:5 15 ใผยอมฟังก็หื้อฟังไว้เต๊อะ
16 “เฮาจะเผียบคนในยุคสมัยนี้เหมือนกับอะหยังดี หมู่เขาก็เผียบเหมือนกับหละอ่อนนั่งเล่นอยู่ก๋างกาดก๋างลี เอิ้นฮ้องใส่กั๋นว่า
17 ‘หมู่เปิ้นเป่าปี่เป่าแนหื้อฟังแล้ว
หมู่ตั๋วก็บ่เต้นบ่ฟ้อนตวย
หมู่เปิ้นปากั๋นฮ้องเพลงสำหรับงานศพหื้อฟัง
หมู่ตั๋วก็บ่แป๋งหน้าหมองต๋องเศร้าตวย’
18 เมื่อยอห์นมา เขาก็ถือศีลอดอาหารบ่กิ๋นเหล้าองุ่น หมู่คนก็ว่า ‘คนนี้มีผีเข้า’ 19 ส่วนบุตรมนุษย์ได้ตึงกิ๋นตึงดื่ม คนตังหลายก็ว่า ‘ผ่อคนนี้ลอ ขี้กละ ขี้เมาตวย ป๋ายบ่ปอยังเป๋นเปื้อนกับคนเก็บภาษี คบกั๋นกับคนบาป’ แต่ปั๋ญญาของพระเจ้านั้นก็ได้ฮับก๋านยอมฮับว่าถูกต้องแล้วจากผลตี้ออกมา”
พระเยซูว่าหื้อเมืองตี้บ่ได้กลับใจ๋จากบาป
20 แล้วพระเยซูก็ตั้งเก๊าต๋ำหนิว่าหื้อเมืองต่างๆ ตี้พระองค์ได้เยียะก๋านอัศจ๋รรย์ไว้นักเหลือเปิ้น ย้อนว่าหมู่เขาบ่ยอมกลับใจ๋จากบาป 21 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับเมืองโคราซินกับเมืองเบธไซดา ถ้าเฮาไปเยียะก๋านอัศจ๋รรย์แบบเดียวกั๋นนี้ตี้เมืองไทระกับเมืองไซดอน คนตังหลายตี้หั้นก็จะกลับใจ๋จากบาป ปากั๋นนุ่งผ้ากระสอบกับเอาขี้เต้าผุกใส่หัวตั๋วเก่าไปเมินแล้ว 22 เฮาบอกหื้อเจ้าฮู้ว่า ในวันตัดสินลงโต้ษบาปนั้น เมืองไทระกับเมืองไซดอนจะมีโต้ษเบาเหลือหมู่เจ้าแหม 23 ส่วนเมืองคาเปอรนาอุม เจ้ากึ๊ดว่าเจ้าจะถูกยกขึ้นเปียงฟ้าสวรรค์กาบ่ใจ้เน่อ แต่เจ้าจะถูกโจ้งลงไปในแดนคนต๋ายเน่อ ย้อนว่าก๋านอัศจ๋รรย์ตี้เฮาได้เยียะหื้อเจ้าหันนี้ ถ้าเอาไปเยียะตี้เมืองโสโดมเมืองนั้น ก็จะยังมีอยู่จ๋นเถิงตึงวันนี้ 24 เฮาบอกหื้อฮู้ว่าในวันตัดสินลงโต้ษบาปนั้น โต้ษตี้เมืองโสโดมจะฮับนั้น ยังจะเบาเหลือโต้ษของเจ้าแหม”
คนจะได้พักผ่อนเมื่อมาหาพระเยซู
25 แล้วพระเยซูก็อู้ว่า “ข้าแต่พระบิดา ผู้เป๋นเจ้าของฟ้าสวรรค์กับแผ่นดินโลก ข้าพระองค์ขอสรรเสริญพระองค์ ย้อนว่าพระองค์ได้ปิดบังเรื่องต่างๆ หมู่นี้ บ่หื้อผู้มีผญาปั๋ญญา ผู้มีก๋านศึกษาได้ฮู้ แต่ได้เปิดเผยหื้อกับหมู่คนตี้ถ่อมใจ๋เป๋นเหมือนหละอ่อนหน้อยๆ 26 ข้าแต่พระบิดาเจ้า แม่นแล้ว พระองค์ปอใจ๋ตี้จะเยียะจาอั้น”
27 แล้วพระองค์ก็อู้กับคนตังหลายว่า “พระบิดาได้มอบสิทธิอำนาจเหนือกู้สิ่งกู้อย่างหื้อเฮา บ่มีใผฮู้จักพระบุตรนอกจากพระบิดา บ่มีใผฮู้จักพระบิดานอกจากพระบุตร กับคนตี้พระบุตรต้องก๋านเปิดเผยหื้อฮู้จักเต้าอั้น
28 “ส่วนคนตังหลายตี้ฮู้สึกอิดอกอ่อนใจ๋ กับมีภาระหนัก หื้อมาหาเฮาเต๊อะ แล้วเฮาจะหื้อต้านตังหลายหายอิดหายอ่อนกับได้พักผ่อนหย่อนใจ๋ 29 ฮับเฮาเป๋นผู้นำจีวิต แล้วเฮียนฮู้จากเฮา ย้อนว่าใจ๋เฮาอ่อนน้อมถ่อมต๋น แล้วต้านตังหลายจะได้พักผ่อน 30 ย้อนเฮาจะนำจีวิตของต้านหื้อตวยได้ง่าย กับภาระของเฮาก็มอกเหมาะ”