17
พระเยซูมาอู้ตวยโมเสสกับเอลียาห์
1 หลังจากนั้นหกวันพระเยซูปาเปโตร ยากอบ กับ ยอห์นน้องของยากอบ ขึ้นไปบนดอยสูงตวยกั๋นบ่มีคนอื่นตี้หั้น 2 แล้วตั๋วของพระองค์ก็เปี่ยนไปต่อหน้าต่อต๋าหมู่เขา หน้าของพระองค์ส่องแสงแจ้งเหมือนตะวัน เสื้อผ้าก็ขาวจ๋นเหลื้อมมาบๆ 3 แล้วหมู่เขาก็หันโมเสสกับเอลียาห์๕17:3 เอลียาห์กับโมเสสเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าในสมัยโบราณตี้ต๋ายไปแล้ว แต่มีจีวิตอยู่กับพระเจ้าก่ำลังอู้กับพระเยซูอยู่
4 เปโตรอู้กับพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า เป๋นสิ่งดีแต๊ๆ ตี้หมู่เฮาได้มาอยู่ตี้นี่ ถ้าพระองค์ต้องก๋าน หมู่เฮาจะแป๋งตูบไว้สามหลังหื้อพระองค์ โมเสส กับเอลียาห์คนละหลัง”
5 เปโตรอู้ลิ้นยังบ่ตันเข้าปาก ก็มีเมฆสว่างแจ้งหลึ้งมาหุ้มหมู่เขาไว้ แล้วมีเสียงออกมาจากเมฆว่า “ต้านผู้นี้เป๋นลูกตี้เฮาฮัก เฮาปอใจ๋ต้านนักขนาดเน่อ หื้อเจื้อฟังต้านเต๊อะ”
6 เมื่อหมู่สาวกได้ยินก็กั๋วขนาด ปากั๋นก้มกราบลง 7 พระเยซูเตียวมาหยุบตั๋วหมู่เขาอู้ว่า “ลุกขึ้นเต๊อะ บ่ต้องกั๋ว” 8 เมื่อหมู่เขาแหงนหน้าขึ้นผ่อ ก็บ่หันใผ หันก้าพระเยซูเต้าอั้น
9 ต๋อนตี้ปากั๋นเตียวลงมาจากดอยนั้น พระองค์สั่งหมู่เขาว่า “ห้ามบอกหื้อใผฮู้เน่อว่า หมู่ต้านได้หันอะหยังมาแล้วพ่องจ๋นกว่าบุตรมนุษย์จะเป๋นขึ้นจากความต๋ายเหียก่อน”
10 หมู่สาวกถามว่า “เป๋นจาใดหมู่ธรรมาจ๋ารย์ปากั๋นอู้ว่า เอลียาห์ต้องมาก่อนพระคริสต์”
11 พระเยซูตอบว่า “ถูกแล้วตี้เอลียาห์ต้องมาก่อน เปื้อมาเกียมกู้สิ่งกู้อย่างหื้อปิ๊กเหมือนเก่า 12 แต่เฮาจะบอกหื้อฮู้ว่า เอลียาห์ได้มาแล้ว หมู่เขาบ่ฮู้ว่าเป๋นเอลียาห์ แต่ปากั๋นเยียะบ่ดีกับเปิ้นต๋ามใจ๋ของหมู่เขา เต้าอั้นยังบ่ปอหมู่เขาก็จะทรมานบุตรมนุษย์จาอั้นเหมือนกั๋น” 13 หมู่สาวกก็ฮู้ว่า ตี้พระเยซูอู้มานั้นหมายเถิงยอห์นผู้หื้อบัพติศมา
พระเยซูฮักษาหละอ่อนตี้มีผีเข้า
14 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกปิ๊กลงมาเถิงตี้หมู่คนอยู่กั๋น ก็มีป้อจายคนนึ่งมาคุกเข่าส่องหน้าพระองค์ 15 อู้ว่า “พระองค์เจ้าข้า ขอโผดอินดูลูกบ่าวของข้าพเจ้าตวยเต๊อะ เขาเป๋นโรคลมบ้าหมู ตุ๊กทรมานขนาด เกยตกน้ำตกไฟเจื่อๆ 16 ข้าพเจ้าเกยปาลูกบ่าวคนนี้มาหาหมู่สาวกของพระองค์ แต่หมู่เขาฮักษาหื้อหายบ่ได้”
17 พระเยซูตอบว่า “เฮ่อ หมู่คนบ่มีความเจื้อกับเยียะบ่ดี เฮาจะต้องอยู่กับหมู่สูแหมเมินสักเต้าใด เฮาจะต้องอดทนกับหมู่สูไปแผวไหน ปาหละอ่อนคนนั้นมานี่แล่” 18 แล้วพระเยซูสั่งผีตั๋วนั้นหื้อออกมา ผีนั้นก็ออกจากหละอ่อนคนนั้นเวยบ่ค้าน หละอ่อนคนนั้นก็หายเป๋นปกติ
19 เมื่อพระเยซูอยู่คนเดียว หมู่สาวกก็มาถามพระองค์ว่า “เป๋นจาใดหมู่เฮาเถิงไล่ผีตั๋วนั้นออกบ่ได้” 20 พระเยซูตอบหมู่เขาว่า “ย้อนหมู่ต้านมีความเจื้อหน้อยล้ำไป เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าต้านตังหลายมีความเจื้อเต้าเม็ดมัสตาร์ดเม็ดนึ่ง แล้วสั่งดอยม่อนนี้หื้อย้ายจากตี้นี่ไปอยู่ตังปู๊น ก็จะเป๋นไปต๋ามตี้ต้านว่านั้น จะบ่มีอะหยังตี้ต้านตังหลายจะเยียะบ่ได้”๖17:20 สำเนาโบราณบางฉบับมีข้อ 21 ตี้ว่า “จะไล่ผีจาอี้ออกบ่ได้นอกจากอธิษฐาน กับอดอาหารเต้าอั้น”
พระเยซูตวายตั๊กเถิงก๋านต๋ายของพระองค์แหม
22 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกมาจุมนุมกั๋นตี้แคว้นกาลิลี พระเยซูบอกกับหมู่เขาว่า “จะมีคนหักหลังบุตรมนุษย์ แล้วมอบพระองค์หื้ออยู่ในอำนาจของคน 23 แล้วหมู่เขาจะฆ่าพระองค์หื้อต๋าย แต่พระองค์จะเป๋นขึ้นจากความต๋ายในวันตี้สาม” หมู่สาวกก็ปากั๋นแป๋งหน้าหมองต๋องเศร้าเสียใจ๋ขนาด
พระเยซูสอนเรื่องก๋านจ่ายภาษี
24 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกเตียวตางมาเถิงเมืองคาเปอรนาอุม มีคนเก็บสตางค์ก้าบำรุงพระวิหารมาถามเปโตรว่า “อาจ๋ารย์ของต้านบ่เสียสตางค์ก้าบำรุงพระวิหารกา”ว17:24 อพย. 30:13; 38:26
25 เปโตรตอบว่า “เสียก่า บ่เสียจาใด” เมื่อเปโตรเข้าไปหาพระเยซูในเฮือน พระองค์ก็อู้ขึ้นก่อนว่า “ซีโมน ตั๋วต้านกึ๊ดจาใดพ่อง คนตี้เป๋นกษัตริย์ในโลกนี้เกยเก็บก้าถาต่างๆ จากใผ เก็บจากหมู่ลูกๆ ของต้าน กาว่าเก็บจากคนอื่นๆ”
26 เปโตรตอบว่า “เก็บจากคนอื่นๆ” พระเยซูบอกว่า “ถ้าจาอั้นหมู่ลูกๆ ของพระองค์ ก็บ่ต้องเสียก้าถาแม่นก่อ 27 แต่เปื้อบ่หื้อคนตี้มาเก็บสตางค์ก้าบำรุงโขด หื้อต้านไปจ่อมเบ็ดตี้ทะเลสาบ เมื่อได้ป๋าตั๋วเก๊าหัวที หื้อง้างปากป๋าออก แล้วต้านจะปะสตางค์เหรียญนึ่งเชเขล หื้อเอาสตางค์นั้นไปจ่ายก้าบำรุงพระวิหารสำหรับเฮากับต้านเต๊อะ”