22
กำเผียบ​เรื่อง​ก๋าน​เจิญ​คน​มา​งาน​เลี้ยง
พระเยซู​เล่า​เรื่อง​เป๋น​กำเผียบ​หื้อ​หมู่​เขา​ฟัง​แหม​ว่า “แผ่นดิน​สวรรค์​เผียบ​เหมือน​กษัตริย์​ตี้​ได้​จัด​งาน​เลี้ยง​ฉลอง​แต่งงาน​หื้อ​ลูกบ่าว​ของ​ต้าน เมื่อ​เกียม​เสร็จ​แล้ว กษัตริย์​ส่ง​คน​ฮับใจ๊​ไป​ฮ้อง​แขก​ตี้​เจิญ​ไว้​หื้อ​มา​งาน​ได้​แล้ว แต่​ก็​บ่มี​ใผ​ยอม​มา กษัตริย์​ก็​ส่ง​คน​ฮับใจ๊​คน​อื่น​ไป​ฮ้อง​แหม สั่ง​หื้อ​บอก​จาอี้​ว่า ‘เฮา​ได้​ฆ่า​หมู่​งัว​ตั๋ว​ตุ้ยๆ ไว้ กู้​อย่าง​พร้อม​แล้ว หื้อ​มา​งาน​เลี้ยง​ฉลอง​ก๋าน​แต่งงาน​นี้​ได้​เลย’
“แต่​บ่มี​ใผ​สนใจ๋​สัก​คน ต่าง​คน​ต่าง​ไป​เยียะ​ก๋าน​ของ​ตั๋ว​เหีย คน​นึ่ง​ไป​เยียะ​ไฮ่​เยียะ​นา แหม​คน​นึ่ง​ก็​ไป​ก๊า​ขาย​เหีย คน​อื่นๆ ก็​ยับ​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ตี้​มา​บอก​นั้น​แล้ว​บุบ​ฆ่า​เหีย กษัตริย์​โขด​ขนาด เลย​ส่ง​ก๋อง​ทัพ​มา​ฆ่า​ฆาตกร​หมู่​นั้น แล้ว​เผา​เมือง​ของ​หมู่​เขา​ตวย
“กษัตริย์​อู้​กับ​คน​ฮับใจ๊​ของ​พระองค์​ว่า ‘งาน​เลี้ยง​ฉลอง​ก๋าน​แต่งงาน​ก็​เกียม​ไว้​พร้อม​แล้ว แต่​แขก​ตี้​เฮา​ได้​เจิญ​ไว้​นั้น​บ่เปิง​ตี้​จะ​มา​ใน​งาน​ของ​เฮา หื้อ​ออก​ไป​ต๋าม​กู้​ฮ่อม​ตาง​เตียว เมื่อ​ปะ​ใผ​ก็​เจิญ​มา​ใน​งาน​นี้​หื้อ​หมด 10 แล้ว​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ออก​ไป​ต๋าม​หนตาง แล้ว​ก็​เจิญ​กู้​คน​ตี้​หมู่​เขา​ปะ ตึง​คน​ดี​ตึง​คน​บ่ดี​แล้ว​ปา​มา จ๋น​ใน​ตี้​สุด​ห้อง​ฮับ​แขก​ก็​มี​คน​มา​เต๋ม​ห้อง
11 “เมื่อ​กษัตริย์​เข้า​มา​ผ่อ​แขก​ตี้​มา ก็​หัน​ใส่​ป้อจาย​คน​นึ่ง​แต่งตั๋ว​บ่เปิง​กับ​งาน​แต่งงาน 12 พระองค์​ก็​อู้​ว่า ‘เปื้อน​เหย เข้า​มา​ตี้​นี่​ได้​จาใด เสื้อ​คุม​สำหรับ​งาน​แต่ง​ก็​บ่มี’ ป้อจาย​นั้น​ก็​ปาก​บ่ออก 13 กษัตริย์​ก็​สั่ง​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ว่า ‘มัด​ตี๋น​มัด​มือ​คน​นี้ แล้ว​โจ้ง​ออก​ไป​ตัง​นอก ตั๊ด​ตี้​มืด​ตี้​มี​เสียง​คน​ไห้​หุย​ขบ​เขี้ยว​เกี๊ยว​กาง​อย่าง​เจ็บปวด’ ”
14 พระเยซู​ก็​สรุป​ว่า “มี​หลาย​คน​ตี้​ได้ฮับ​เจิญ​มา แต่​มี​คน​หน้อย​ตี้​จะ​ถูก​เลือก​ไว้”
กำถาม​เกี่ยว​กับ​ก๋าน​เสีย​ภาษี
15 หมู่​ฟาริสี​ก็​ออก​ไป​วางแผน​หา​ตาง​เอา​ผิด​กำ​อู้​ของ​พระเยซู 16 หมู่​เขา​ก็​เลย​ส่ง​สาวก​ของ​ตั๋ว กับ​หมู่​ตี้​สนับ​สนุน​เฮโรด ไป​ถาม​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่​เฮา​ฮู้​ว่า​อาจ๋ารย์​เป๋น​คน​สัตย์ซื่อ สอน​เรื่อง​ตาง​ของ​พระเจ้า​ต๋าม​ความ​จริง​โดย​บ่ได้​เอาใจ๋​ใผ ย้อน​อาจ๋ารย์​บ่หันแก่​หน้า​ใผ​เลย 17 ถ้า​จาอั้น​จ้วย​บอก​หมู่​เฮา​กำ​ลอ​ว่า อาจ๋ารย์​กึ๊ด​ว่า​จาใด ตี้​จะ​เสีย​ภาษี​หื้อ​ซีซาร์ เฮา​ควร​จะ​เสีย​ดี​กาว่า​บ่ควร​เสีย​ดี”
18 แต่​พระเยซู​ฮู้​กำกึ๊ด​ฮ้าย​ของ​หมู่​เขา พระองค์​เลย​อู้​ย้อน​ไป​ว่า “หมู่​คน​หน้า​ซื่อ​ใจ๋​ก๊ด ต้าน​จะ​มา​จับ​ผิด​เฮา​เยียะ​หยัง 19 เอา​เหรียญ​ตี้​ใจ๊​เสีย​ภาษี​มา​หื้อ​เฮา​ผ่อ​ลอ” หมู่​เขา​ก็​ยื่น​เหรียญ​เดนาริอัน​เหรียญ​นึ่ง​หื้อ​พระองค์ 20 พระเยซู​ถาม​หมู่​เขา​ว่า “ฮูป​กับ​จื้อ​ตี้​อยู่​บน​เหรียญ​นี้​เป๋น​ของ​ใผ”
21 หมู่​เขา​ตอบ​ว่า “เป๋น​ของ​ซีซาร์” พระเยซู​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “ของ​ของ​ซีซาร์​ก็​เอา​ไป​หื้อ​ซีซาร์ แต่​ของ​ของ​พระเจ้า​ก็​หื้อ​พระเจ้า”
22 เมื่อ​ได้ยิน​จาอั้น​หมู่​เขา​ก็​งืด แล้ว​ละ​พระองค์​ไว้​ปา​กั๋น​ออก​ไป
หมู่​สะดูสี​แน​ยับ​ผิด​พระเยซู
23 ใน​วัน​นั้น สะดูสี​บาง​คน​มา​หา​พระเยซู คน​หมู่​นี้​ถือ​ว่า​บ่มี​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย หมู่​เขา​ถาม​พระองค์​ว่า 24 “อาจ๋ารย์ บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​เขียน​ไว้​ว่า ‘ถ้า​ป้อจาย​คน​ใด​ต๋าย แต่​ยัง​บ่ตัน​มี​ลูก​เตื้อ น้องบ่าว​เขา​ก็​ต้อง​ฮับ​เอา​ปี้​ใป๊​มา​เป๋น​เมีย​เหีย กับ​หื้อ​มี​ลูก​สืบ​เจื๊อสาย​ของ​อ้าย​ไว้’22:24 ฉธบ. 25:5 25 สมมุติ​ว่า ใน​หมู่​เฮา​นี้​มี​ป้อจาย​ตี้​เป๋น​ปี้น้อง​กั๋น​เจ็ด​คน อ้าย​เก๊า​แต่งงาน​ยัง​บ่ตัน​มี​ลูก​ก็​ต๋าย​ไป​เหีย น้องบ่าว​คน​ถัด​มา​ฮับ​นาง​มา​เป๋น​เมีย​ต่อ 26 น้องบ่าว​คน​ตี้​สอง​ก็​ต๋าย​บ่มี​ลูก​เหมือน​กั๋น แล้ว​ก็​เป๋น​อย่าง​เดียว​กั๋น​กับ​น้องบ่าว​คน​ตี้​สาม​จ๋น​เถิง​คน​ตี้​เจ็ด​ตี้​ต้อง​ฮับ​เอา​ปี้ใป๊​มา​เป๋น​เมีย​ต่อๆ กั๋น​มา 27 แล้ว​สุดต๊าย​แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ต๋าย​ตวย 28 เมื่อ​เถิง​วัน​ตี้​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น แม่ญิง​คน​นี้​จะ​เป๋น​เมีย​ของ​ใผ ย้อน​ว่า​ตึง​เจ็ด​คน​นั้น​ก็​เกย​เป๋น​ผัว​ของ​นาง​มา​หมด​แล้ว”
29 พระเยซู​ตอบ​หมู่​เขา​ว่า “หมู่​ต้าน​เข้าใจ๋​ผิด​แล้ว ย้อน​ว่า​หมู่​ต้าน​บ่เข้าใจ๋​พระคัมภีร์​กับ​บ่ฮู้จัก​ฤทธิ์​อำนาจ​ของ​พระเจ้า 30 เมื่อ​เถิง​วัน​ตี้​กู้​คน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย จะ​บ่แต่งงาน​กั๋น กาว่า​ยก​หื้อ​เป๋น​ผัว​เป๋น​เมีย​กั๋น​แหม แต่​จะ​เป๋น​เหมือน​ทูตสวรรค์ 31 ส่วน​เรื่อง​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น หมู่​ต้าน​บ่เกย​อ่าน​กา ตี้​พระเจ้า​อู้​ว่า 32 ‘เฮา​เป๋น​พระเจ้า​ตี้​อับราฮัม อิสอัค กับ​ยาโคบ​นับถือ’22:32 อพย. 3:6 พระองค์​บ่เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ต๋าย แต่​เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ตี้​มี​จีวิต”
33 เมื่อ​คน​ตังหลาย​ได้ยิน​จาอี้​ก็​ปา​กั๋น​งืด​ใน​กำสอน​ของ​พระเยซู
บัญญัติ​ข้อ​ใด​สำคัญ​ตี้​สุด
34 เมื่อ​หมู่​ฟาริสี​ได้ยิน​ว่า​หมู่​สะดูสี​จับ​ผิด​ใน​กำ​อู้​พระเยซู​บ่ได้ หมู่​เขา​ก็​มา​จุมนุม​กั๋น​เปื้อ​ถาม​พระเยซู​แหม​เตื้อ 35 มี​ผู้​ชำนาญ​บท​บัญญัติ​คน​นึ่ง ลองเจิง​พระองค์​ว่า 36 “อาจ๋ารย์ ใน​บท​บัญญัติ​ตึง​หมด ข้อ​ใด​สำคัญ​เหลือ​เปิ้น”
37 พระเยซู​ตอบ​ว่า “ ‘จง​ฮัก​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า พระเจ้า​ของ​ต้าน​จ๋น​สุด​จิต​สุด​ใจ๋​กับ​สุด​ผญา​ปั๋ญญา​ของ​เจ้า’22:37 ฉธบ. 6:5 38 คือ​เป๋น​บท​บัญญัติ​ข้อ​เก๊า กับ​เป๋น​ข้อ​ตี้​สำคัญ​ตี้​สุด 39 ส่วน​ข้อ​สอง​ตี้​สำคัญ​ปอๆ กั๋น​คือ ‘จง​ฮัก​เปื้อน​บ้าน​เหมือน​ฮัก​ตั๋ว​เก่า’22:39 ลนต. 19:18 40 บท​บัญญัติ​กับ​หนังสือ​ของ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ตี้​ได้​เขียน​ไว้ ก็​ขึ้น​อยู่​กับ​บท​บัญญัติ​สอง​ข้อ​นี้”
เจื๊อสาย​กษัตริย์​ดาวิด​ใหญ่​เหลือ​กษัตริย์​ดาวิด
41 ต๋อน​ตี้​หมู่​ฟาริสี​มา​จุมนุม​กั๋น​อยู่​ตี้​หั้น พระเยซู​ได้​ถาม​หมู่​เขา​ว่า 42 “หมู่​ต้าน​กึ๊ด​จาใด​พ่อง​เรื่อง​เกี่ยว​กับ​พระคริสต์ ต้าน​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​ใผ” หมู่​ฟาริสี​ตอบ​ว่า “เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด”
43 พระเยซู​ถาม​ต่อ​ว่า “แล้ว​เป๋น​จาใด​เมื่อ​กษัตริย์​ดาวิด​อู้​โดย​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​นั้น จึง​ฮ้อง​พระคริสต์​ว่า ‘องค์​พระผู้เป๋นเจ้า’ ย้อน​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​อู้​ว่า
44 ‘พระเจ้า​อู้​กับ​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ว่า
“หื้อ​นั่ง​ตัง​ขวา​มือ​ของ​เฮา
จ๋น​เต๊า​ฮอด​เฮา​จะ​เยียะ​หื้อ​ศัตรู๋​ของ​ต้าน
อยู่​ลุ่ม​ปื๊น​ตี๋น​ของ​ต้าน”22:44 สดด. 110:1
45 ใน​เมื่อ​กษัตริย์​ดาวิด​ฮ้อง​พระองค์​ว่า ‘องค์​พระผู้เป๋นเจ้า’ แล้ว​พระองค์​จะ​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​จาใด” 46 บ่มี​ใผ​ตอบ​พระเยซู​ได้​สัก​คน นับ​ตั้งแต่​วัน​นั้น​เป๋น​ต้น​มา​ก็​บ่มี​ใผ​ก้า​เข้า​มา​ถาม​อะหยัง​พระองค์​แหม​เลย

22:24 22:24 ฉธบ. 25:5

22:32 22:32 อพย. 3:6

22:37 22:37 ฉธบ. 6:5

22:39 22:39 ลนต. 19:18

22:44 22:44 สดด. 110:1