27
พระเยซูถูกปาไปหื้อเจ้าเมืองปีลาต
1 เถิงต๋อนเจ๊ามืด หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ตึงหมดได้ตัดสินใจ๋กั๋นว่าพระเยซูสมควรต๋าย 2 หมู่เขามัดพระเยซูแล้วปาไปมอบหื้อปีลาตตี้เป๋นเจ้าเมือง
ยูดาส อิสคาริโอท ฆ่าตั๋วต๋าย
3 เมื่อยูดาส อิสคาริโอท คนตี้หักหลังพระเยซู หันว่าพระเยซูถูกตัดสินลงโต้ษเถิงต๋าย ก็กิ๋นแหนงขนาด เขาเอาสตางค์สามสิบเหรียญเงินตี้ได้ มาคืนหื้อกับหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ 4 อู้ว่า “เฮาได้เยียะบาปไปแล้วตี้ได้หักหลังผู้บริสุทธิ์คนนึ่งเถิงต๋าย” หมู่มหาปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ตอบว่า “เรื่องนี้เกี่ยวอะหยังกับเฮาตวย เป๋นเรื่องของเจ้าคนเดียวตี้ต้องฮับผิดชอบ”
5 ยูดาสเอาสตางค์นั้นก๋ำปือเข้าไปในพระวิหาร แล้วก็ออกไปแขวนคอต๋าย
6 หมู่หัวหน้าปุโรหิตก็เก็บสตางค์นั้นมา อู้ว่า “เป๋นก๋านผิดบทบัญญัติตี้จะเอาสตางค์จาอี้เก็บไว้ในคลังพระวิหาร ย้อนเป๋นสตางค์เปื้อนเลือด” 7 หมู่เขาตัดสินใจ๋เอาสตางค์นั้นไปซื้อตี้นาของสล่าปั้นหม้อ เปื้อเอาไว้เป๋นตี้ฝังศพคนต่างบ้านต่างเมือง 8 ตี้ตั๊ดหั้นเลยฮ้องว่า “นาเลือด” มาเต๊าฮอดเถิงวันนี้ 9 แล้วก็เป๋นไปต๋ามตี้เยเรมีย์ ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าได้อู้ไว้ว่า “หมู่เขาเอาสตางค์สามสิบเหรียญเงิน ตี้เป๋นก้าหัวของคนนั้นต๋ามตี้จาวอิสราเอลตั้งหื้อ 10 เอาไปซื้อนาของสล่าปั้นหม้อ ต๋ามตี้องค์พระผู้เป๋นเจ้าได้สั่งไว้”ฎ27:10 ยรม. 32:6-9; ศคย. 11:12-13
เจ้าเมืองปีลาตสอบสวนพระเยซู
11 หมู่เขาปาพระเยซูไปยืนอยู่ต่อหน้าเจ้าเมืองปีลาต ปีลาตถามพระเยซูว่า “ต้านเป๋นกษัตริย์ของจาวยิวกา” พระองค์ก็ตอบว่า “ต้านอู้แล้ว”
12 แต่เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่ใส่ความพระเยซู พระองค์บ่ได้ตอบอะหยังหมู่เขาสักกำเดียวเลย
13 ปีลาตถามพระองค์ว่า “ต้านบ่ได้ยินข้อหาตึงหมดตี้เขาว่าหื้อต้านกา”
14 แต่พระเยซูบ่ตอบกาว่าแก้ตั๋วสักกำ ปีลาตก็งืดขนาด
ปีลาตฮิหาตางจะป่อยตั๋วพระเยซู
15 เป๋นธรรมเนียมในหละหว่างงานปัสกา ตี้เจ้าเมืองจะป่อยนักโต้ษคนนึ่งต๋ามตี้คนตังหลายเลือก 16 ต๋อนนั้นมีนักโต้ษตี้มีจื้อเสียงดังคนนึ่งจื้อบารับบัส 17 เมื่อคนตังหลายมาจุมนุมกั๋นแล้ว ปีลาตก็ถามหมู่เขาว่า “ใค่หื้อเฮาป่อยใผหละหว่างบารับบัส กับเยซูตี้ฮ้องกั๋นว่าพระคริสต์” 18 ปีลาตฮู้ว่าตี้ผู้นำจาวยิวยับพระเยซูมาหื้อต้านตัดสินก็ย้อนขอยพระองค์
19 ต๋อนตี้ปีลาตนั่งอยู่บนตี้นั่งของผู้พิพากษา เมียของต้านใจ๊คนมาบอกว่า “ห้ามยุ่งกับจายคนนี้ ต้านเป๋นคนบ่มีความผิด ตะคืนข้าเจ้าฝันฮ้ายบ่สบายใจ๋ขนาดเกี่ยวกับต้านคนนี้”
20 แต่หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่อู้สุ่ยคนตังหลายหื้อปีลาตป่อยบารับบัส แล้วหื้อฆ่าพระเยซูเหีย
21 เจ้าเมืองถามคนตังหลายแหมว่า “สองคนนี้จะหื้อป่อยใผดี” คนตังหลายเอิ้นตอบว่า “บารับบัส”
22 ปีลาตถามว่า “แล้วเยซูคนตี้ฮ้องกั๋นว่าพระคริสต์นี้ลอ จะหื้อเฮาเยียะจาใด” หมู่เขากู้คนเอิ้นตอบว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
23 ปีลาตก็ถามว่า “เขิงเขาเยียะหยัง เขาเยียะอะหยังผิด” แต่คนตังหลายเอิ้นเสียงดังขึ้นติกๆ ว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
24 เมื่อปีลาตหันว่าเยียะอะหยังบ่ได้นักเหลือนี้แล้ว กำเดียวจะเกิดวุ่นวายขึ้น เขาก็เอาน้ำซ่วยมือส่องหน้าคนตังหลายอู้ว่า “ก๋านต๋ายของจายคนนี้ เฮาบ่เกี่ยว เฮาบ่มีความผิดเน่อ หมู่ต้านฮับผิดกั๋นคนเดียวเต๊อะ”
25 คนตังหลายตอบว่า “หมู่เฮากับลูกๆ ของเฮาจะฮับผิดชอบเรื่องก๋านต๋ายของเขาคนเดียว”
26 ปีลาตจึงป่อยบารับบัสหื้อหมู่เขาไป จากนั้นก็สั่งหื้อเฆี่ยนพระเยซู แล้วหื้อหมู่ทหารเอาไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
ทหารโรมันดูแควนพระเยซู
27 หลังจากนั้นหมู่ทหารของปีลาตปาพระเยซูเข้าไปตี้ศูนย์บัญชาก๋านใหญ่ของโรมัน หมู่ทหารตึงก๋องเข้ามาแวดพระองค์ 28 หมู่เขาแก้เสื้อของพระองค์ออก แล้วเอาเสื้อคุมสีแดงสดมาใส่แตน 29 หมู่เขาเอากิ่งไม้ตี้มีหนามมาแป๋งเป๋นมงกุฎ แล้วเอาสุบหัวหื้อพระองค์ มือขวาหื้อก๋ำก้านไม้อ้อไว้ แล้วขี้แต่งคุกเข่าลงส่องหน้าพระองค์ เหล้นหน้าว่า “ขอกษัตริย์ของจาวยิวจงจ๋ำเริญเต๊อะ” 30 แล้วก็ถ่มน้ำลายใส่ เอาไม้อ้อนั้นฟาดหัวพระองค์หลายกำ 31 เมื่อดูแควนจ๋นปอใจ๋แล้ว หมู่เขาก็แก้เสื้อคุมออก แล้วเอาเสื้อผืนเก่าของพระองค์มานุ่งหื้อใหม่ แล้วปาพระองค์ออกไปเขิงบนไม้ก๋างเขน
พระเยซูถูกเขิงบนไม้ก๋างเขน
32 ต๋อนตี้หมู่เขาก่ำลังเอาพระองค์เตียวออกมา ก็ปะป้อจายคนนึ่งจื้อซีโมนมาจากเมืองไซรีน หมู่ทหารก็เขซีโมนแบกไม้ก๋างเขนแตนพระเยซูไป 33 เมื่อมาแผวตี้นึ่งตี้ฮ้องกั๋นว่า กลโกธา หมายเถิง เนินกระโหล้งหัว 34 หมู่เขาเอาเหล้าองุ่นสูนกับดีขมมาหื้อ แต่พระองค์จิมบ่ดายบ่ยอมกิ๋น 35 เมื่อเขาเขิงพระองค์บนไม้ก๋างเขนแล้ว ก็เอาเสื้อผ้าของพระองค์มาจกเบอร์แบ่งกั๋น 36 แล้วหมู่เขาก็นั่งเฝ้าพระเยซูอยู่ตี้หั้น 37 หมู่เขาได้เขียนข้อหาติดไว้เลยหัวพระเยซูขึ้นไปว่า “คนนี้คือเยซู กษัตริย์ของจาวยิว” 38 มีโจ๋รสองคนถูกเขิงบนไม้ก๋างเขนพร้อมพระองค์ ตังขวาคนนึ่งตังซ้ายคนนึ่ง 39 คนตังหลายตี้เตียวก๋ายไปก๋ายมา ปากั๋นสว่ายหน้าอู้หยามพระองค์ว่า 40 “เจ้าเป๋นคนตี้อู้ว่าจะทำลายพระวิหาร แล้วจะแป๋งขึ้นใหม่ในสามวันบ่ใจ้กา ถ้าเจ้าเป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ จ้วยตั๋วเก่าหื้อรอดก่อนเต๊อะ ลงมาจากไม้ก๋างเขนเหียแหล่”
41 หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ กับหมู่คนเฒ่าคนแก่ปากั๋นเยาะเย้ยพระองค์เหมือนกั๋นว่า 42 “เขาจ้วยจีวิตคนอื่นหื้อรอดได้ แต่จ้วยจีวิตตั๋วเก่าบ่ได้ ถ้าเขาเป๋นกษัตริย์ของอิสราเอลแต๊ หื้อลงมาจากไม้ก๋างเขนบ่าเดี่ยวนี้เต๊อะ แล้วเฮาจะได้เจื้อ 43 เขาไว้ใจ๋พระเจ้า ถ้าพระเจ้าต้องก๋านจ้วยจีวิตเขา ก็หื้อพระเจ้าจ้วยเขาบ่าเดี่ยวนี้ ย้อนเขาอู้ว่า ‘เฮาเป๋นพระบุตรของพระเจ้า’ ” 44 โจ๋รสองคนตี้ถูกเขิงตวยพระองค์นั้น ก็อู้ถ่อยจ๊าใส่พระองค์เหมือนกั๋น
พระเยซูต๋ายบนไม้ก๋างเขน
45 ตั้งแต่ต๋อนเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง 46 ประมาณบ่ายสามโมงพระเยซูฮ้องเสียงดังว่า “เอลี เอลี ลามา สะบัก ธานี” แป๋ว่า “พระเจ้าของข้าพระองค์ พระเจ้าของข้าพระองค์ เป๋นจาใดพระองค์มาละข้าพระองค์ไปเหีย”ฏ27:46 สดด. 22:1
47 มีบางคนตี้อยู่ตี้หั้นได้ยินก็อู้กั๋นว่า “เขาฮ้องหาเอลียาห์”
48 มีคนนึ่งในหมู่เขาล่นไปเอาฟองน้ำมาจุ่มเหล้าองุ่นส้ม เสียบป๋ายไม้อ้อ ยื่นหื้อพระเยซูกิ๋น 49 แต่คนอื่นๆ อู้กั๋นว่า “กำเดียวก่อน แนผ่อว่าเอลียาห์จะมาจ้วยจีวิตเขาก่อ”
50 เมื่อพระเยซูฮ้องเสียงดังขึ้นแหมเตื้อ พระองค์ก็ต๋าย
51 เวลากวมกั๋นนั้น ผ้ากั้งในพระวิหาร๓27:51 ผ้ากั้งนี้แยกห้องบริสุทธิ์ตี้สุดในพระวิหาร เซิ่งคนทั่วไปเข้าไปบ่ได้ก็ฉีกออกเป๋นสองเผิกตั้งแต่ตังบนลงลุ่ม แผ่นดินก็ไหว บ่าหินก็บะออกจากกั๋น 52 อุโมงค์ฝังศพเปิดอ้าโต้โล้ คนของพระเจ้าหลายคนตี้ต๋ายไปแล้วเป๋นขึ้นจากความต๋าย 53 คนต๋ายหมู่นั้นเตียวออกมาจากอุโมงค์ฝังศพ หลังจากพระเยซูเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว ปากั๋นเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็ม ตี้หั้นหลายคนหันหมู่เขา
54 เมื่อนายร้อยกับหมู่ทหารตี้เฝ้าพระเยซูอยู่หันแผ่นดินไหวกับเหตุก๋ารณ์ตึงหมดตี้เกิดขึ้น ก็กั๋วกั๋นขนาด อู้ว่า “แต๊ๆ แล้วต้านคนนี้เป๋นพระบุตรของพระเจ้า”
55 มีแม่ญิงหลายคนยืนผ่ออยู่ไก๋ๆ หมู่นางเกยติดต๋ามผ่อกอยพระเยซูมาจากกาลิลี 56 ในคนหมู่นั้นมีมารีย์จาวเมืองมักดาลา มารีย์แม่ของยากอบกับโยเซฟ ตึงแม่ของยากอบกับยอห์นลูกบ่าวเศเบดี
เอาศพพระเยซูไปไว้ในอุโมงค์ฝังศพ
57 เมื่อเถิงต๋อนเมื่อแลง มีเศรษฐีคนนึ่งจากเมืองอาริมาเธียจื้อโยเซฟ เป๋นสาวกคนนึ่งของพระเยซูเหมือนกั๋น 58 เข้าไปหาปีลาตเปื้อขอศพพระเยซู ปีลาตก็สั่งหื้อทหารเอาศพพระเยซูหื้อโยเซฟ 59 โยเซฟเอาศพพระองค์ไป กับเอาผ้าลินินสะอาดปันศพไว้ 60 แล้วเอาศพไปไว้ในอุโมงค์ฝังศพใหม่ของเขา ตี้เจาะเข้าไปในหิน แล้วกิ้งบ่าหินแผ่นใหญ่มาตึดปากอุโมงค์ไว้เหีย เสร็จแล้วเขาก็ไป 61 มารีย์จาวมักดาลากับมารีย์แหมคนนึ่ง ผกผ่อแหมเผิกนึ่งของอุโมงค์ฝังศพ
ทหารยามเฝ้าอุโมงค์ฝังศพพระเยซู
62 ต๋อนเจ๊าถัดมาแหมวันนึ่งเป๋นวันสะบาโต หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ฟาริสีมาปะปีลาต 63 บอกต้านว่า “หมู่เฮาจ๋ำได้ว่า คนขี้จุหลอกลวงคนนั้นเกยอู้ไว้ต๋อนตี้ยังมีจีวิตว่า ‘หลังจากต๋ายได้สามวัน เฮาจะเป๋นขึ้นจากความต๋าย’ 64 ย้อนจาอั้น ขอจ้วยสั่งทหารไปเฝ้าตี้อุโมงค์ฝังศพหื้อแน่นหนาตวยเต๊อะ เฝ้าไว้จ๋นเถิงวันตี้สาม บ่แน่ว่าหมู่สาวกของเขาอาจจะมาลักเอาศพไป แล้วบอกกับคนตังหลายว่า ‘เขาเป๋นขึ้นจากความต๋ายแล้ว’ ต๋อนหั้นก๋านหลอกลวงเตื้อนี้จะฮ้ายเหลือเตื้อเก๊าหัวทีแหมก่อน” 65 ปีลาตบอกหมู่เขาว่า “เอาทหารไปเป๋นยามเฝ้าตี้อุโมงค์ฝังศพหื้อแน่นหนา เต้าตี้หมู่ต้านจะเยียะได้” 66 ย้อนจาอั้นหมู่เขาก็ไปเยียะหื้ออุโมงค์ฝังศพแน่นขึ้น โดยจ้ำก๋าไว้บนบ่าหินตี้ตึดปากตางเข้าอุโมงค์ กับวางเวรยามเฝ้าตวย