18
เมือง​บาบิโลน​ถูก​ทำลาย
ต่อ​จาก​นั้น ข้าพเจ้า​หัน​ทูตสวรรค์​แหม​องค์​นึ่ง​ลง​มา​จาก​สวรรค์ ทูตสวรรค์​องค์​นี้​มี​ฤทธิ์​อำนาจ​นัก​ขนาด รัศมี​จาก​ตั๋ว​ของ​ทูตสวรรค์​องค์​นี้​เยียะ​หื้อ​แผ่นดิน​โลก​แจ้ง​หลึ้ง เขา​เอิ้น​เสียง​ดัง​ว่า
“เมือง​บาบิโลน​อัน​ยิ่งใหญ่ หล้มจ๋ม​แล้ว ได้​หล้มจ๋ม​แล้ว
ก๋าย​เป๋น​ตี้​อยู่​ของ​ผี​ปี๋ศาจ​กับ​ผี​ฮ้าย 18:2 ใน​ภาษา​กรีก เป๋น​กำ​ว่า บ่สะอาด​​กู้​ตั๋ว
เมือง​นั้น​ได้​ก๋าย​เป๋น​ตี้​อยู่​ของ​นก​กู้​ตั๋ว​ตี้​บ่สะอาด
(​กับ​เป๋น​ตี้​อยู่​ของ​สัตว์​ฮ้าย​กู้​ตั๋ว​ตี้​บ่สะอาด 18:2 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​บ่มี​ข้อความ​นี้) กับ​น่า​ขี้จ๊ะ
ย้อน​เมือง​นั้น​เยียะ​หื้อ​กู้​จ้าด​กิ๋น​เหล้า​องุ่น
ของ​ราคะ​ตั๋ณหา​ตี้​จะ​ล่วง​ประเวณี​กับ​เมือง​นั้น
กษัตริย์​ตังหลาย​ใน​โลก​ได้​ล่วง​ประเวณี​กับ​เมือง​นั้น
ป้อก๊า​ตังหลาย​ใน​โลก​ก็​ร่ำรวย​นัก​ขึ้น​จาก​ความ​มั่งคั่ง
กับ​ความ​ฟุ่มเฟือย​ของ​เมือง​นั้น”
ข้าพเจ้า​ได้ยิน​เสียง​แหม​เสียง​นึ่ง​จาก​สวรรค์​อู้​ว่า
“คน​ของ​เฮา ออก​มา​จาก​เมือง​นั้น​เหีย
หมู่​เจ้า​จะ​บ่ได้​มี​ส่วน​ฮ่วม​ใน​ความ​บาป​ต่างๆ ของ​เมือง​นั้น
กับ​เจ้า​จะ​บ่ต้อง​ถูก​ทรมาน​จาก​ความ​ฉิบหาย
ตี้​ก่ำลัง​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น
ย้อน​ความ​บาป​ของ​เมือง​นั้น​ก๋อง​สูง​เถิง​สวรรค์
แล้ว​พระเจ้า​บ่เกย​ลืม​ก๋าน​ใจ๊​จีวิต​ตี้​บ่ดี​ของ​เขา
หื้อ​เยียะ​กับ​เมือง​นั้น​เหมือน​กับ​ตี้​เมือง​นั้น​เยียะ​กับ​คน​อื่น
หื้อ​ตอบแตน​เมือง​นั้น​เป๋น​สอง​เต้า​ของ​สิ่ง​ตี้​เมือง​นั้น​ได้​เยียะ
หื้อ​ถอก​เหล้า​ใส่​ถ้วย​หื้อ​เมือง​นั้น​กิ๋น แฮง​เป๋น​สอง​เต้า​ของ​ถ้วย​ตี้​เมือง​นั้น​เกียม​ไว้​หื้อ​คน​อื่น​กิ๋น
เมือง​นั้น​หื้อ​เกียรติยศ​กับ​ความ​ฟุ่มเฟือย​ตั๋ว​เก่า​เต้าใด
ก็​หื้อ​ความ​ตุ๊ก​ทรมาน​กับ​ความ​เศร้าโศก​เกิด​กับ​เมือง​นั้น​เต้า​อั้น
ย้อน​เมือง​นั้น​กึ๊ด​ใน​ใจ๋​ว่า
‘ข้าเจ้า​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​เป๋น​ราชินี ข้าเจ้า​บ่ใจ้​แม่​หม้าย
ข้าเจ้า​จะ​บ่มี​วัน​โศกเศร้า’
จาอั้น ความ​ฉิบหาย​หมู่​นี้​จึง​ได้​เกิด​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น​ภายใน​วัน​เดียว
คือ​ความ​ต๋าย ความ​เศร้าโศก​เสียใจ๋ กับ​ความ​อดอยาก
เมือง​นั้น​จะ​ถูก​ไฟ​เผา​จ๋น​วอดวาย
ย้อน​พระเจ้า​มี​ฤทธิ์​อำนาจ​ตี้​จะ​ตัดสิน​ลงโต้ษ
“กษัตริย์​ตังหลาย​ใน​โลก​ตี้​ได้​ล่วง​ประเวณี​กับ​เมือง​นั้น กับ​ฮ่วม​ใน​ความ​มั่งคั่ง​ฟุ่มเฟือย​ของ​เมือง​นั้น จะ​ไห้หอน​วอนตุ๊ก​เมื่อ​หมู่​เขา​หัน​ควัน​ไฟ​ตี้​เผา​ไหม้​เมือง​นั้น 10 หมู่​เขา​จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ เมือง​นั้น ย้อน​กั๋ว​เจ็บปวด​ทรมาน​ไป​ตวย หมู่​เขา​จะ​อู้​ว่า
‘ฉิบหาย ฉิบหาย​แต๊ๆ สำหรับ​เมือง​ตี้​ยิ่ง​ใหญ่
บาบิโลน​เมือง​ตี้​เต๋ม​ไป​ด้วย​อำนาจ
ย้อน​ก๋าน​ตัดสิน​ลงโต้ษ​ของ​เจ้า​นั้น​มา​เถิง​เจ้า​ภายใน​จั้วโมง​เดียว’
11 “หมู่​ป้อก๊า​ใน​โลก​จะ​ไห้หุย​กับ​โศกเศร้า​ย้อน​เมือง​นั้น ย้อน​บ่มี​ใผ​ซื้อ​สินก๊า​ของ​หมู่​เขา​แหม​ต่อไป 12 บ่ว่า​จะ​เป๋น​คำ เงิน เพชรพลอย ไข่มุก ผ้า​ลินิน ผ้า​สี​ม่วง ผ้า​ไหม ผ้า​สี​แดง​สด ไม้หอม​กู้​อย่าง กับ​สิ่ง​ของ​ต่างๆ ตี้​แป๋ง​จาก​งาจ๊าง ตี้​แป๋ง​จาก​ไม้​รากา​แปง ตองแดง เหล็ก กับ​หินอ่อน 13 อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้า​องุ่น น้ำมัน​บ่ากอก แป้ง​ละเอียด ข้าว​สาลี งัว แกะ ม้า รถม้า ขี้ข้า กับ​เชลย
14 “หมู่​ป้อก๊า​จะ​อู้​ว่า
‘หมู่​สิ่งของ​ต่างๆ ตี้​เจ้า​หลงใหล​นั้น
ได้​หาย​ไป​จาก​เจ้า​แล้ว
ตึง​ความ​หรูหรา​กับ​สิ่ง​ตี้​เยียะ​หื้อ​เจ้า​งาม​นั้น
ได้​หาย​ไป​แล้ว
เจ้า​จะ​บ่มี​วัน​ได้​ปะ​สิ่ง​หมู่​นี้​แหม​เลย’
15 หมู่​ป้อ​ก๊า​ตี้​ร่ำรวย​จาก​ก๋าน​ขาย​สินก๊า​หื้อ​กับ​เมือง​นั้น จะ​ยืน​อยู่​ห่างๆ ย้อน​กั๋ว​ตี้​จะ​ได้​ฮ่วม​ใน​ความ​เจ็บปวด​ทรมาน​ตี้​เมือง​นั้น​ได้ฮับ หมู่​เขา​จะ​ไห้หอน​วอนตุ๊ก 16 กับ​อู้​ว่า
‘ฉิบหาย ฉิบหาย​แต๊ๆ สำหรับ​เมือง​ตี้​ยิ่ง​ใหญ่
ตี้​เกย​เอา​ผ้า​ลินิน​อย่าง​ดี ผ้า​สี​ม่วง กับ​ผ้า​สี​แดง​สด
คำ เพชรพลอย กับ​ไข่มุก มา​แต่งหย้อง
17 ภาย​ใน​จั้วโมง​เดียว ทรัพย์​สมบัติ​หมู่​นี้​ได้​ถูก​ทำลาย​จ๋น​หมด​จ๋น​เสี้ยง’
“หมู่​กัปตัน​เฮือ​กับ​ผู้​โดยสาร ลูกเฮือ กับ​คน​ตังหลาย​ตี้​มี​อาชีพ​ตาง​ทะเล ก็​ยืน​อยู่​ห่างๆ จาก​เมือง​บาบิโลน​นั้น 18 เมื่อ​หมู่​เขา​หัน​ควัน​ไฟ​จาก​ก๋าน​เผา​เมือง​นั้น หมู่​เขา​อู้​ว่า ‘บ่มี​เมือง​ไหน​ตี้​เกย​เป๋น​เหมือน​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่​นี้’ 19 หมู่​เขา​จะ​เอา​ขี้ฝุ่น​ใส่​หัว​ของ​เขา​กับ​ไห้หอน​วอนตุ๊ก​ว่า
‘ฉิบหาย ฉิบหาย​แต๊ๆ สำหรับ​เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่
กู้​คน​ตี้​มี​เฮือ​เตียว​ทะเล​นั้น
ก็​ร่ำรวย​มา​จาก​ความ​มั่งคั่ง​ของ​เมือง​นี้
แต่​บ่าเดี่ยว​นี้​มัน​ถูก​ทำลาย​ลง​ภายใน​จั้วโมง​เดียว
20 สวรรค์​เหย ขอ​หื้อ​ดีใจ๋​กับ​สิ่ง​ตี้​เกิด​ขึ้น​กับ​เมือง​นั้น
คน​ของ​พระเจ้า กับ​หมู่​อัครทูต
ตึง​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​จง​ดีใจ๋​เต๊อะ
ตี้​พระองค์​ตัดสิน​ลงโต้ษ​เมือง​นั้น
ย้อน​สิ่ง​ตี้​เมือง​นั้น​ได้​เยียะ​กับ​หมู่​เจ้า’ ”
21 จาก​นั้น​ทูตสวรรค์​ตี้​มี​ฤทธิ์​องค์​นึ่ง ได้​ยก​หิน​ก้อน​นึ่ง​ขนาด​ใหญ่​เต้า​กับ​บ่าหิน​โม่​แป้ง​อัน​ใหญ่​โจ้ง​ลง​ไป​ใน​ทะเล แล้ว​อู้​ว่า
“เมือง​บาบิโลน​อัน​ยิ่ง​ใหญ่ เจ้า​จะ​ถูก​โจ้ง​ลง​มา​แฮง​จาอี้
แล้ว​จะ​บ่มี​ใผ​หัน​เจ้า​แหม​เลย
22 จะ​บ่มี​เสียง​เพลง​จาก​นัก​ดีด​พิณ นัก​ดนตรี
นัก​เป่า​ขลุ่ย กับ​นัก​เป่า​แก​ใน​เจ้า​แหม​เลย
จะ​บ่หัน​หมู่​จั้ง​ฝีมือ​ใน​ด้าน​ใดๆ ใน​เจ้า​แหม
จะ​บ่ได้ยิน​เสียง​โม่​แป้ง​ใน​เจ้า​แหม​เลย
23 จะ​บ่มี​แสง​สว่าง​ของ​โกม​ไฟ​ส่อง​แสง​ใน​ตั๋ว​เจ้า​แหม​เหมือน​กั๋น
จะ​บ่ได้ยิน​เสียง​ของ​เจ้า​บ่าว​กับ​เจ้าสาว​ใน​เจ้า​แหม
สิ่ง​หมู่​นี้​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​เจ้า​ย้อน​หมู่​ป้อก๊า​ของ​เจ้า ได้​เป๋น​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ใน​โลก
กับ​ย้อน​เจ้า​ใจ๊​เวทมนตร์​กาถา​ของ​เจ้า​หลอกลวง​จ้าด​ต่างๆ
24 กับ​ใน​เจ้า​ก็​ปะ​เลือด​ของ​หมู่​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า
กับ​หมู่​คน​ของ​พระเจ้า​กับ​คน​ตึง​หมด​ตี้​ถูก​ฆ่า​ต๋าย​ใน​โลก”

18:2 18:2 ใน​ภาษา​กรีก เป๋น​กำ​ว่า บ่สะอาด​

18:2 18:2 สำเนา​โบราณ​บาง​ฉบับ​บ่มี​ข้อความ​นี้