^
उपदेशक
सबै थोक अर्थहीन छन्
बुद्धि पनि अर्थहीन हो
सुख-विलास अर्थहीन हुन्
बुद्धि र मूर्खता अर्थहीन हुन्
परिश्रम अर्थहीन छ
प्रत्येक कुराका निम्ति एउटा निर्धारित समय हुन्छ
अत्याचार, परिश्रम, मित्रहीनता
उन्‍नति अर्थहीन छ
परमेश्‍वरप्रति गरिएको प्रतिज्ञालाई पूरा गर्नु
धनसम्पत्ति अर्थहीन छन्
बुद्धि
राजाको आज्ञापालन
सबैको एउटै गन्तव्य हुन्छ
मूर्खताभन्दा बुद्धि उत्तम
धेरै उद्यममा लगानी गर्नु
युवाअवस्थामा आफ्ना सृष्‍टिकर्ताको सम्झना
उपदेशकको निष्कर्ष