1 “स्त्रीको कोखबाट जन्मेका मरणशील मानिसको

2 तिनीहरू फूलझैँ फक्रन्छन्, र ओइलाइहाल्छन्;

3 के तपाईंले त्यस्ता प्राणीहरूमा आफ्नो दृष्‍टि राख्नुहुन्छ?

4 अशुद्ध वस्तुबाट कसले शुद्ध वस्तु बनाउन सक्छ र?

5 हरेक व्यक्तिका दिनहरू निर्धारित छन्;

6 यसकारण ज्यालादार मजदुरले जस्तै आफ्नो समय पूरा नगरेसम्म,

7 “किनकि रूखको समेत पनि आशा हुन्छ:

8 त्यसका जराहरू जमिनमै छिप्पिए पनि

9 पानीको गन्ध पायो भने त्यसमा फेरि पालुवा लाग्न थाल्छ,

10 तर मानिस मरेपछि मेटिएर जान्छ;

11 तालको पानी सुकेजस्तै,

12 त्यसरी नै मानिस मर्छ, र फेरि उठ्दैन;

13 “यदि तपाईंले मलाई चिहानमा लुकाइदिनुभएको भए त,

यदि तपाईंले, मेरो समयको सीमा तोकिदिनुभएको भए त,

14 कोही मरेपछि फेरि जीवित हुन्छ र?

15 तपाईंले बोलाउनुहुनेछ, र म तपाईंलाई जवाफ दिनेछु;

16 तब निश्‍चय नै तपाईंले मेरा पाइलाहरू गन्‍नु हुनेछ,

17 मेरा अपराधहरूलाई एउटा थैलीमा लाहाछाप लगाएर राख्नुहुनेछ;

18 “तर पर्वतहरू बिस्तारै खिइएर खसेझैँ

19 पानीले ढुङ्गाहरू खियाएर लगेझैँ,

20 तपाईंले तिनीहरूलाई एकै पटकमा सधैँको निम्ति जित्नुहुन्छ,

तपाईंले तिनीहरूको स्वरूपलाई कुरूप बनाइदिनुहुन्छ

21 तिनीहरूका सन्तानहरूले सम्मान पाए तापनि तिनीहरूले त्यो थाहा पाउँदैनन्;

22 तिनीहरूले आफ्नै शरीरको पीडा मात्र महसुस गर्छन्,