Da Brofayt Jeremia
Es 1. Gabiddel.
Dess sinn di vadda fumm Jeremia em Hilkia sei boo, ayns funn di preeshtah an di shtatt funn Anathoth, im land funn Benjamin.
Es vatt fumm Hah is zu eem kumma im dreitzayt yoah fumm Josia sei reich. Da Josia voah da kaynich funn Juda un voah em Amon sei boo.
Es vatt is aw zu eem kumma in di dawwa fumm Joiakim sei reich diveil es eah da kaynich funn Juda voah. Eah voah em Josia sei boo. Es vatt hott ohkalda zu eem kumma biss an's elft yoah fumm Zedekia sei reich es aw kaynich voah funn Juda. Eah voah aw em Josia sei boo. Sell yoah, im fimfda moonet voahra di leit funn Jerusalem vekk aus em land gnumma.
Da Jeremia Is Groofa
Es vatt fumm Hah is zu miah kumma un hott ksawt,
“Eb ich dich kshaffa habb im muddahs-leib,
habb ich dich gekend,
eb du geboahra voahsht, habb ich dich raus ksetzt;
ich habb dich eiksetzt fa en brofayt sei zu alli leit.”
No habb ich ksawt, “Oh Awlmechtichah Hah, ich vays nett vi zu shvetza; ich binn zu yung.”
Avvah da Hah hott ksawt zu miah, “Sawk nett, ‘Ich binn zu yung.’ Du musht anna gay vo-evvah es ich dich shikk, un sawwa vass-evvah es ich diah sawk.
Feich dich nett veyyich eena, fa ich binn bei diah, un gebb acht uf dich!” So sawkt da Hah.
No hott da Hah sei hand naus glangd, hott mei maul ohgraykt un hott ksawt, “Gukk moll, ich habb mei vadda in dei maul gedu.
10 Saynsht, heit setz ich dich ei fa ivvah lendah un kaynich-reicha sei, fa vatzla raus zeeya un nunnah reisa, fa fadauva un ivvah-shmeisa, un fa ufbauwa un blansa.”
11 No is es vatt fumm Hah zu miah kumma un hott ksawt, “Vass saynsht du, Jeremia?” Ich habb ksawt, “Ich sayn en nasht funn en almond-bohm.”
12 Da Hah hott ksawt zu miah, “Du hosht recht ksenna, ich binn am vatsha, fa sayna es mei vatt gedu vatt.”
13 Em Hah sei vatt is viddah zu miah kumma un hott kfrohkt, “Vass saynsht du?” Ich habb ksawt, “Ich sayn en kessel am kocha es shebb shtayt, vekk funn di natt.”
14 Da Hah hott ksawt zu miah, “Funn di natt zayla shreklichi sacha ausgleaht sei, uf awl selli es im land voona.
15 Saynsht, ich zayl awl di leit roofa funn di kaynich-reicha in di natt,” sawkt da Hah.
“Iahra kaynicha zayla kumma un iahra kaynich-shteel ufhokka
fannich di doahra funn Jerusalem.
Si zayla um iahra vanda ivvahrawlich rumm kumma,
un geyyich awl di shtett funn Juda.
16 Ich loss mei gericht ivvah si kumma
veil si mich falossa henn in iahra ungerechtichkeit,
henn insens gebrend zu anri gettah
un henn sell ohgebayda vass iahra hend gmacht henn.”
17 “Nau risht dich, shtay uf un sawk zu eena vass-evvah es ich sawk zu diah. Feich dich nett veyyich eena, adda ich fagelshtah dich fannich eena.
18 Heit habb ich dich gmacht vi en eigmavvahdi shtatt, vi en eisichah poshta, un vi en vand gmacht funn bronze fa ufshtay geyyich's gans land—geyyich di kaynicha funn Juda, geyyich iahra evvahshti, geyyich iahra preeshtah un awl di leit im land.
19 Si zayla geyyich dich fechta avvah si zayla dich nett ivvah-kumma, veil ich bei diah sei zayl un acht gevva uf dich.” So sawkt da Hah.