1 بار دیگر به آسمان چشم دوختم و طوماری را در حال پرواز دیدم. 2 فرشته از من پرسید: «چه می‌بینی؟»

جواب دادم: «طوماری می‌بینم به طول ده متر و عرض پنج متر که در حال پرواز است.»

3 گفت: «این طومار لعنتهای خدا را در بردارد و آنها را به سراسر جهان می‌برد. نوشتهٔ روی آن نشان می‌دهد که تمام دزدان و دروغگویان محکوم به مرگ هستند.» 4 خداوند لشکرهای آسمان می‌فرماید که این لعنتها را به خانهٔ کسانی که دزدی می‌کنند و آنهایی که به نام او قسم دروغ می‌خورند، می‌فرستد تا بر خانه‌هایشان قرار بگیرد و آنها را به کلی نابود کند.

5 فرشته بار دیگر ظاهر شد و گفت: «بالا را نگاه کن. چیز دیگری در حال پرواز است.»

6 پرسیدم: «آن چیست؟»

جواب داد: «یک بشکهٔ بزرگ*در عبری به جای بشکهٔ بزرگ «ایفه» آمده است. ایفه ظرفی بود که برای اندازه‌گیری بکار می‌رفت. است. این بشکه پر است از گناهانی که سراسر زمین را فرا گرفته‌اند.»

7 ناگهان سرپوش سنگین سربی بشکه کنار رفت و من توانستم زنی را که در بشکه نشسته بود ببینم!

8 فرشته گفت: «آن زن نشانهٔ فساد و شرارت است.» آنگاه زن را به داخل بشکه هل داد و دوباره سرپوش سربی را روی آن گذاشت.

9 سپس دو زن دیگر دیدم که بالهایی شبیه بالهای لک‌لک داشتند و پرواز می‌کردند. آنها آمده، بشکه را برداشتند و پروازکنان با خود بردند.

10 از فرشته پرسیدم: «بشکه را کجا می‌برند؟»

11 جواب داد: «آن را به بابِل†عبری: شِنعار. حکومت بابِل در این زمان از بین رفته بود؛ در اینجا کلمه شِنعار یا بابِل سمبلی است برای مرکز فساد و بت‌پرستی. می‌برند تا جایگاهی برای آن بسازند و بشکه را در آن قرار دهند.»