1 Potem Hiob odpowiedział:

2 Doprawdy jesteście ludem i wraz z wami zginie mądrość.

3 Ale ja również mam rozum, jak i wy, i nie jestem od was gorszy. Kto nie zna tych rzeczy?

4 Jestem pośmiewiskiem dla swojego przyjaciela; ja, który wołam do Boga, a on odpowiada; sprawiedliwy i doskonały jest pośmiewiskiem.

5 Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle tego, który żyje w pokoju.

6 Namioty łupieżców są spokojne i bezpieczni są ci, którzy drażnią Boga, a którym Bóg obficie daje w ręce.

7 Ale zapytaj zwierząt, a one cię pouczą, i ptaków nieba, a powiedzą tobie.

8 Albo rozmawiaj z ziemią, a ona cię nauczy, i opowiedzą ci ryby morskie.

9 Któż spośród nich wszystkich nie wie, że ręka PANA to wykonała?

10 W jego ręku jest dusza wszelkiej istoty żywej i duch wszelkiego człowieka.

11 Czy ucho nie bada mowy, a podniebienie nie smakuje pokarmu?

12 U starców jest mądrość, a w długości dni roztropność.

13 Ale u niego jest mądrość i siła, u niego rada i roztropność.

14 Oto on burzy, a nikt nie może odbudować, zamyka człowieka, a nikt nie może otworzyć.

15 Oto gdy zatrzyma wody, wysychają, gdy je wypuści, wywracają ziemię.

16 U niego jest moc i mądrość. Do niego należy zwiedziony i zwodziciel.

17 Pozbawia radców mądrości i sędziów czyni głupcami.

18 Rozwiązuje więzy królów i przepasuje ich biodra pasem.

19 Odprowadza złupionych książąt i wywraca mocarzy.

20 Odbiera mowę prawdomównym i zabiera starcom rozsądek.

21 Wylewa pogardę na książąt i osłabia siły mocarzy.

22 On odsłania głębokie rzeczy z ciemności i wyprowadza na światło cień śmierci.

23 Rozmnaża narody i wytraca je, rozszerza narody i pomniejsza je.

24 On zabiera serca przełożonym ludu ziemi i sprawia, że błądzą po pustyni bezdrożnej;

25 I chodzą po omacku w ciemności bez światła, i sprawia, że zataczają się jak pijani.