١٢٠
١ إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ.
نشّْ ڒَْاغِيغْ غَارْ سِيذِي ذِي ڒحْصَارثْ إِنُو
ؤُ نتَّا إِسْڒَا أَيِي.
٢ أَ سِيذِي، فكّْ ڒعْمَارْ إِنُو
زڭْ إِينْشِيشنْ إِسّْخَارِّيقنْ،
زڭْ إِڒسْ إِشمّْثنْ. ◘120:2 1 صم. 24:10؛ 26:19
٣ مِينْ ذ أَشْ إِ غَا يوْشْ،
مِينْ ذ أَشْ إِ غَا يَارْنِي إِڒسْ
نِّي إِشمّْثنْ؟
٤ فْڒِيثْشَاثْ ن ڒْْقوْسْ قضْعنْثْ
زڭْ ؤُفُوسْ ن إِجّْ ن ؤُمْجَاهذْ،
أَكْ-ذ ڒفْحمْ ن ثْشجَّارْثْ ن ثَاڭَّا. ◘120:4 إِزهد. 11:2؛ 59:8
٥ ؤُشْثْ إِنُو، أَقَا نشّْ ذ أَبَارَّانِي ذِي مَاشِيكْ،
أَقَا زدّْغغْ غَارْ إِقِيضَانْ ن قِيذَارْ!
٦ أَطَّاسْ إِ إِزْذغْ ڒعْمَارْ إِنُو
غَارْ يِينِّي إِشَارّْهنْ ڒهْنَا.
٧ نشّْ ذ أَهدَّانْ،
مَاشَا خْمِي غَا سِّيوْڒغْ،
خنِّي أَرزُّونْ أَمنْغِي.