21
O manuša ano Jerusalim dena čast e Isusese sar carose
(Mk 11,1–11; Lk 19,28–38; Jn 12,12–19)
1 Kad o Isus hem lesere učenici ale paše uzalo Jerusalim hem resle đi o gav Vitfaga ki e Maslinakiri gora, bičhalđa anglal duje učenikonen, 2 vaćerindoj lenđe: “Džan ko adava gav savoi angla tumende hem odmah ka arakhen hernja savi phandli hem uzalo late terne here. Phraven len hem anen len kora mande. 3 Te vaćerđa tumenđe neko nešto, phenen samo: ‘E Gospodese valjanena’, hem adava manuš odmah ka bičhali len.”
4 Adava ulo sar te pherđol okova so inele vaćerdo prekalo proroko:
5 “Vaćeren e narodose taro Jerusalim:
‘Ače, avela tuće to Caro,
ponizno, bešindoj upro her,
upro terno her, o čhavo e hernjakoro.’ ”
6 O učenici džele hem ćerde ađahar sar so phenđa lenđe o Isus. 7 Ande e hernja hem e terne here, i čhivde pumare fostanja upro lende te šaj o Isus te bešel. 8 Sa edobor džene buljarena ine pumare fostanja upro drom anglo leste, a nesave manuša čhinena ine o granke taro kašta hem buljarena len upro drom.
9 O manuša kola džele anglo leste hem palo leste vičinena ine:
“Hosana e Davidesere Čhavese!
‘Blagoslovimei okova kova avela ano anav e Gospodesoro!’
Hosana e Devlese ko učipe!”
10 Kad đerdinđa ano Jerusalim, sa o dizutne uzbudinde pe hem pučle: “Kovai akava?”
11 A o narodo vaćerđa: “Akavai o Isus, o proroko taro Nazaret oti Galileja.”
O Isus na mukela te biknel pe ano Hram
(Mk 11,15–19; Lk 19,45–48; Jn 2,13–22)
12 O Isus đerdinđa ano boro e Hramesoro hem ispudinđa adathar sa okolen so biknena hem okolen so činena hem peravđa o astalja okolengere so menjinena o pare hem o klupe okolengere so biknena goluben.
13 I phenđa lenđe: “Pisimei ano Sveto lil: ‘O čher mlo ka vičini pe čher zaki molitva’, a tumen ćerena olestar ‘than kote čedena pe o čora!’ ”
14 I ale koro Isus ano Hram o korore hem o bange manuša, hem ov sasljarđa len.
15 A kad o šerutne sveštenici hem o učitelja e Zakonestar dikhle o čudesija save o Isus ćerđa hem e čhavoren sar ano Hram vičinena: “Hosana e Davidesere Čhavese!”, holjande 16 hem pučle le:
“Šuneja li so o čhavore vaćerena?”
A o Isus phenđa lenđe: “Šunava. Tumen li nikad na čitinđen ano Sveto lil akava:
‘Taro muj e čhavorengoro hem e bebicengoro ćerđan te avel će hvala’?”
17 Tegani ačhavđa len hem dželo taro Jerusalim ki Vitanija te sovel adari.
E smokvakoro kaš šućilo pali e Isusesiri naredba
(Mk 11,12–14, 20–24)
18 A ko sabale sar o Isus irini pe ine ko Jerusalim, bokhalilo. 19 Dikhlja uzalo drom e smokvakoro kaš hem alo uzalo leste, ali na arakhlja upro leste ništa sem listija. I phenđa lese: “Nikad više te na ovel tut plod!”
I otojekhvar o kaš šućilo.
20 Kad dikhle adava o učenici, začudinde pe hem pučle: “Sar adava e smokvakoro kaš otojekhvar šućilo?”
21 A o Isus phenđa lenđe: “Čače vaćerava tumenđe, te ine tumen vera hem te na sumnjinđen, na samo da ka ćeren adava so me ćerđum e smokvaja nego hem ka šaj te vaćeren akala goraće: ‘Ušti hem frde tut ano more!’ – hem ađahar ka ovel. 22 Hem sa so rodena ani molitva, ka priminen te verujinđen.”
E Jevrejengere vođe na verujinena da o Devel dinđa autoritet e Isuse
(Mk 11,27–33; Lk 20,1–8)
23 O Isus dželo ko Hram. I sar sikaj ine adari e narodo, ale koro leste o šerutne sveštenici hem o starešine e jevrejengere hem pučle le: “Kotar tuće autoritet te ćere akava? Ko dinđa tut pravo?”
24 O Isus phenđa lenđe: “Hem me tumen ka pučav nešto, i te phenđen maje, hem me tumenđe ka phenav kotar maje pravo te ćerav akava. 25 Ko dinđa pravo e Jovane te krstini e manušen, o Devel kovai ano nebo ili o manuša?”
A on raspravinde pe maškara pumende vaćerindoj: “Te phenđam ‘o Devel kovai ano nebo’, ov ka pučel amen sose onda na verujinđam lese. 26 A te phenđam ‘o manuša’, dar amen e narodostar, adalese so sare dikhle e Jovane sar proroko.”
27 Adalese phende e Isusese: “Na džanaja.” I ov phenđa lenđe: “Ni me onda naka phenav tumenđe kotar maje pravo akava te ćerav.”
I priča oto duj čhave kolen o dad bičhali ano vinograd
28 Tegani o Isus pučlja len: “So mislinena akalestar: Nesave manuše inele duj čhave. Alo koro prvo hem phenđa lese: ‘Mlo čhavo, dža hem ćer buti avdive ano vinograd.’ 29 A ov phenđa lese: ‘Nako’, ali palo adava predomislinđa pe, i dželo.
30 Tegani o dad alo koro dujto čhavo hem phenđa lese isto. A ov phenđa lese: ‘Ka džav, gospodarona’, ali na dželo.
31 Kova akale dujendar ćerđa e dadesiri volja?”
On phende: “O prvo.”
O Isus phenđa lenđe: “Čače vaćerava tumenđe, o carinici hem o bludnice angleder tumendar đerdinena ko carstvo e Devlesoro. 32 Adalese so o Jovan o Krstitelj alo te mothoj tumenđe o drom oto pravedno dživdipe, ali tumen na verujinđen lese, a o carinici hem o bludnice verujinde lese. Čak hem kad dikhljen adava, na predomislinđen tumen hem na verujinđen lese.”
I priča oto bišukar vinogradarija
(Mk 12,1–12; Lk 20,9–19)
33 “Šunen aver priča: Nesavo domaćini sadinđa vinograd, ogradinđa le, handlja ano leste than zako pritiskiba i drakh hem vazdinđa e stražakiri kula. Tegani iznajminđa le nesave vinogradarenđe hem dželo ko drom. 34 I kad alo o vreme te čeden pe o drakha, bičhalđa ple slugen koro vinogradarija te šaj len oto bijandipe e drakhakoro. 35 Ali o vinogradarija dolinde lesere slugen, i jekhe marde, avere mudarde, a upro aver frdinde bara đikote na mulo.
36 O gospodari palem bičhalđa avere slugen, više nego prvo puti, ali hem olencar ćerde sar e prvonencar.
37 Ko kraj bičhalđa lenđe ple čhave, vaćerindoj: ‘Mle čhave ka poštujinen.’
38 Ali kad o vinogradarija dikhle e čhave, vaćerde maškara pumende: ‘Akavai o nasledniko. Hajde te mudara le hem te la lesoro nasledstvo.’ 39 I dolinde le, frdinde le avri taro vinograd hem mudarde le.”
40 O Isus tegani pučlja len: “So mislinena, so ka ćerel o gospodari adale vinogradarenđe kad ka avel?”
41 On phende lese: “Adale bišukare manušen ka mudari bizi milost, a o vinograd ka iznajmini avere vinogradarenđe kola ka den le o plodija kad ka avel o vreme zako adava.”
42 O Isus pučlja len: “Tumen li nikad na čitinđen ano Sveta lila:
‘O bar savo odbacinde o zidarija
ulo najbitno bar e čheresoro.
Adava o Gospod ćerđa
hem adava ćerela amen te ova zadivime.’
43 Adalese vaćerava tumenđe: ka lel pe tumendar o carstvo e Devlesoro hem ka del pe e manušenđe kola ka mothoven lesere plodija. 44 I svako kova perela upro adava bar, ka phagel pe, a te pelo adava bar upra nekaste, ka zgnječini le.”
45 Kad o šerutne sveštenici hem o fariseja šunde e Isusesere priče, halile so ov vaćeri olendar, 46 i mangle te dolen le. Ali darandile e narodostar, adalese so o manuša dikhle e Isuse sar proroko.