2
E Isuse isi pravo te oprostini o grehija
(Mt 9,1–8; Lk 5,17–26)
1 Nekobor dive palo adava, kad o Isus irinđa pe ko Kafarnaum, ano čher kaj bešela ine, o manuša šunde dai ov adari. 2 I edobor džene čedinde pe adari da na inele više than čak ni anglo udar. A ov propovedini lenđe ine o Lafi e Devlesoro.
3 Tegani ale koro Isus štar manuša akharindoj jekhe manuše kova našti ine te phirel ni te mrdini. 4 I sar taro narodo našti ine te aven anglo Isus, ćerde rupa ko tavani upreder o than kote inele o Isus prekali savi mukle e namborme sa e nosiljkaja ki savi pašlilo.
5 Kad o Isus dikhlja lengiri vera, phenđa e nambormese: “Mlo čhavo, oprostimei će te grehija!”
6 A adari inele nesave učitelja e Zakonestar kola ana pumende pučle pe: 7 “Sar šaj akava te vaćeri ađahar? Ov hulini! Ko šaj te oprostini o grehija sem o jekh Devel?”
8 O Isus odmah džanđa ano plo duho so on ađahar mislinena, i pučlja len: “Sose ađahar mislinena? 9 Soi po lokhe te phenel pe e manušese kova našti te phirel: ‘Oprostimei će te grehija’ ili te phenel pe: ‘Ušti, le ti nosiljka hem phir’? 10 Ka dokažinav tumenđe da man, e Čhave e manušesere, isi pravo ki phuv te oprostinav o grehija.” Tegani phenđa e manušese kova našti ine te phirel: 11 “Tuće vaćerava: ušti, le ti nosiljka hem dža čhere!”
12 I o manuš odmah uštino, lelja i nosiljka hem anglo sarijende iklilo avri.
Sare divinde pe hem lelje te slavinen e Devle, vaćerindoj: “Nikad esavko nešto na dikhljam!”
O Isus vičini e Levije hem hala e grešnikonencar
(Mt 9,9–13; Lk 5,27–32)
13 I o Isus palem dželo uzalo jezero, a but manuša avena ine koro leste hem ov sikaj len ine. 14 Sar nakhela ine adathar, o Isus dikhlja e Levije, e Alfejesere čhave, sar bešela ko than kotar čedela pe o porez, i phenđa lese: “Phir pala mande!”
I ov uštino hem dželo palo leste.
15 I sar o Isus inele uzalo astali ano čher e Levijesoro, but carinici hem avera grešnici hale maro oleja hem lesere učenikonencar, adalese so inele but esavke manuša kola džana ine palo Isus.
16 Kad nesave učitelja e Zakonestar kola inele fariseja dikhle so o Isus hala e grešnikonencar hem e carinikonencar, pučle lesere učenikonen: “Sose tumaro učitelj hala e carinikonencar hem avere grešnikonencar?”
17 A o Isus šunđa adava, i phenđa lenđe: “E sastenđe na valjani doktori, nego e nambormenđe. Me na aljum te vičinav e pravednikonen, nego e grešnikonen.”
E Isuse pučena zako post
(Mt 9,14–17; Lk 5,33–39)
18 E Jovanesere e Krstiteljesere učenici hem o fariseja postinena ine. Nesave manuša ale koro Isus hem pučle le: “Sar adava e Jovanesere učenici hem e farisejengere učenici postinena, a te učenici na postinena?”
19 O Isus phenđa lenđe: “Šaj li e mladoženjasere amala te postinen kadi olencar o mladoženja? Na. Đikotei o mladoženja olencar, našti te postinen. 20 Ali ka aven o dive kad o manuša ka len lendar e mladoženja. Tegani, ko adala dive, ka postinen.
21 Niko na sivela o nevo kotor zako šeja upro purano fostani sar te pherel i rupa, adalese so, ko thojba, adava kotor ka čedel pe, ka pharaj pe oto purano fostani hem ka ćerel po bari rupa. 22 I niko na čhorela i nevi mol ano purane morćha. Te ćerđa pe ađahar, kad i mol ka zreloni, o morćha ka pharavđon hem ka oven uništime, a i mol ka čhorđol. Nego, i nevi mol čhorela pe ano neve morćha.”
O Isus po baro hem oto savato
(Mt 12,1–8; Lk 6,1–5)
23 Ko jekh savato o Isus nakhino maškaro njive, a lesere učenici odrumal lelje te čeden e đivesoro klaso.
24 Tegani o fariseja pučle le: “Dikh! Sose te učenici ćerena so palo zakoni na tromal pe ko savato?”
25 A o Isus phenđa lenđe: “Nikad li na čitinđen ano Sveto lil so ćerđa o David kad na inole so te hal, kad bokhalile ov hem okola so inele oleja? 26 Đerdinđa ano čher e Devlesoro, ano vreme e Avijataresoro e prvosveštenikosoro, halja o posvetime maro, savo nikase na inele muklo te han sem e sveštenikonenđe, hem čak dinđa okolenđe so inele oleja te han.”
27 I tegani phenđa lenđe: “O savatoi ćerdo zako manuš, a na o manuš zako savato. 28 Ađahar, me, o Čhavo e manušesoro, injum gospodari hem e savatesoro.”