1 “E anđelešće andar e khanđiri ando Sardo ramosar:

‘Akava phenel okova saves si efta Devlešće duhurja thaj efta čereja: džanav ćire dela – ličis sago džudo, ali san mulo. 2 Džungado thaj zurjar okova so ačhilo majsigo nego so vi godova merel. Kaj, ćire dela naj dosta lačhe angle mungro Del. 3 Zato de tut gođi ke okova so primisardan thaj so ašundan. Inćar tut ke godova thaj pokajisar tut. A te či avilan džungado, avava sago čor thaj či džaneja ande savo sato dava pe tute.

4 Ipak, si tut ando Sardo varekazom manuša save či meljarde pire haljine e bilačhe bućenca. Von phirena manca lačharde ando parnipe, zato kaj si dostojne. 5 Gajda vi pe svako savo pobedil dava parne drze thaj či kosava lesko alav andar o Lil e trajosko, nego lesko alav priznajiva angle mungro Dad thaj angle lešće anđelurja.

6 Ašun kana već si tut kan, so o Duho phenel e khanđirjenđe.’ ”

7 “E anđelešće andar khanđiri ande Filadelfija ramosar:

‘Akava phenel okova savo si Sveto thaj Čačo, Okova saves si e ćija e carošći Davidešći. So vo putrel, khonik našti te phandavel, thaj so vo phandavel khonik našti te putarel. 8 Džanav ćire dela. Ake putardem angle tute o vudar, savo khonik našti phandavel. Kaj, tut si cara snaga, a ipak inćares tut ke mungro sikavipe thaj či odreknisajlan katar mungro alav. 9 Ake, anava varesaven andar e Sotonešći sinagoga save phenen pale peste kaj si Židovurja, ali naj, nego hohaven. Me ćerava te aven tute thaj te poklonipe ke ćire pungre thaj te haćaren kaj me voliv tut. 10 Thaj zbog godava kaj čhutan mande kan thaj ačhilan istrajno, lava tut sama katar o časo kana e kušnje avena, a avena po sasto them, te aven iskušime okola kaj trajin pe phuv.

11 Me avav sigo. Inćar zurale okova so si tut, te khonik či lel ćiro venco. 12 E pobedniko ćerava te avel stupo ando Hramo mungre Devlesko, thaj vo majbut či inkljela avri andar leste. Pe leste ramosarava o alav mungre Devlesko thaj o alav e gavesko mungre Devlesko, e nevo Jerusalimesko, savo fuljel katar o nebo katar mungro Del. Thaj mungro nevo alav ramosarava pe leste.

13 Ašun kana već si tut kan, so o Duho phenel e khanđirjenđe.’ ”

14 “E anđelošće andar e khanđiri ande Laodikija ramosar:

‘Akava phenel o Amin, o Verno thaj o Čačutno svedoko, savo si gospodari pe sa so o Del stvorisarda: 15 Džanav ćire dela: naj san lačho sago kaj si lačho o šudro ili o tato paj. Te aves barem šudro ili tato. 16 Ali pošto san mlako, ni tato ni šudro, čhungarava tut andar o muj. 17 Tu mothos: “Barvalo sem, barvajlem thaj khanči či trubul man”, a či dićhes kaj san jadno, bedno, čoro, koro thaj nango. 18 Savetujiv tuće te mandar ćines sunakaj pročistime ande jag. Gajda vi čače aveja barvalo. Ćin tuće vi parne drze thaj le pe tute te na dićhol ćiro ladžavno nanđipe! Ćin vi pomast pale jakha te maćes len thaj te šaj dićhes.

19 Me koriv thaj barjarav sa okolen saven voliv. Zato av revno thaj pokajisar tut. 20 Ake, ačhav anglo vudar thaj marav. Ko ašunel mungro glaso thaj putrel o vudar, dava leste andre thaj hava lesa thaj vo manca.

21 E pobednikošće dava te bešel manca pe mungro prestolje, sago kaj vi me pobedisardem thaj bešlem mungre Dadeja pe lesko prestolje.

22 Ašun kana već si tut kan, so o Duho phenel e khanđirjenđe!’ ”