Ⅰ ഹേ യോഷിതഃ, യൂയമപി നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത തഥാ സതി യദി കേചിദ് വാക്യേ വിശ്വാസിനോ ന സന്തി തർഹി

Ⅱ തേ വിനാവാക്യം യോഷിതാമ് ആചാരേണാർഥതസ്തേഷാം പ്രത്യക്ഷേണ യുഷ്മാകം സഭയസതീത്വാചാരേണാക്രഷ്ടും ശക്ഷ്യന്തേ|

Ⅲ അപരം കേശരചനയാ സ്വർണാലങ്കാരധാരണോന പരിച്ഛദപരിധാനേന വാ യുഷ്മാകം വാഹ്യഭൂഷാ ന ഭവതു,

Ⅳ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ബഹുമൂല്യക്ഷമാശാന്തിഭാവാക്ഷയരത്നേന യുക്തോ ഗുപ്ത ആന്തരികമാനവ ഏവ|

Ⅴ യതഃ പൂർവ്വകാലേ യാഃ പവിത്രസ്ത്രിയ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകുർവ്വൻ താ അപി താദൃശീമേവ ഭൂഷാം ധാരയന്ത്യോ നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ അഭവൻ|

Ⅵ തഥൈവ സാരാ ഇബ്രാഹീമോ വശ്യാ സതീ തം പതിമാഖ്യാതവതീ യൂയഞ്ച യദി സദാചാരിണ്യോ ഭവഥ വ്യാകുലതയാ ച ഭീതാ ന ഭവഥ തർഹി തസ്യാഃ കന്യാ ആധ്വേ|

Ⅶ ഹേ പുരുഷാഃ, യൂയം ജ്ഞാനതോ ദുർബ്ബലതരഭാജനൈരിവ യോഷിദ്ഭിഃ സഹവാസം കുരുത, ഏകസ്യ ജീവനവരസ്യ സഹഭാഗിനീഭ്യതാഭ്യഃ സമാദരം വിതരത ച ന ചേദ് യുഷ്മാകം പ്രാർഥനാനാം ബാധാ ജനിഷ്യതേ|

Ⅷ വിശേഷതോ യൂയം സർവ്വ ഏകമനസഃ പരദുഃഖൈ ർദുഃഖിതാ ഭ്രാതൃപ്രമിണഃ കൃപാവന്തഃ പ്രീതിഭാവാശ്ച ഭവത|

Ⅸ അനിഷ്ടസ്യ പരിശോധേനാനിഷ്ടം നിന്ദായാ വാ പരിശോധേന നിന്ദാം ന കുർവ്വന്ത ആശിഷം ദത്ത യതോ യൂയമ് ആശിരധികാരിണോ ഭവിതുമാഹൂതാ ഇതി ജാനീഥ|

Ⅹ അപരഞ്ച, ജീവനേ പ്രീയമാണോ യഃ സുദിനാനി ദിദൃക്ഷതേ| പാപാത് ജിഹ്വാം മൃഷാവാക്യാത് സ്വാധരൗ സ നിവർത്തയേത്|

Ⅺ സ ത്യജേദ് ദുഷ്ടതാമാർഗം സത്ക്രിയാഞ്ച സമാചരേത്| മൃഗയാണശ്ച ശാന്തിം സ നിത്യമേവാനുധാവതു|

Ⅻ ലോചനേ പരമേശസ്യോന്മീലിതേ ധാർമ്മികാൻ പ്രതി| പ്രാർഥനായാഃ കൃതേ തേഷാഃ തച്ഛ്രോത്രേ സുഗമേ സദാ| ക്രോധാസ്യഞ്ച പരേശസ്യ കദാചാരിഷു വർത്തതേ|

ⅩⅢ അപരം യദി യൂയമ് ഉത്തമസ്യാനുഗാമിനോ ഭവഥ തർഹി കോ യുഷ്മാൻ ഹിംസിഷ്യതേ?

ⅩⅣ യദി ച ധർമ്മാർഥം ക്ലിശ്യധ്വം തർഹി ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ| തേഷാമ് ആശങ്കയാ യൂയം ന ബിഭീത ന വിങ്ക്ത വാ|

ⅩⅤ മനോഭിഃ കിന്തു മന്യധ്വം പവിത്രം പ്രഭുമീശ്വരം| അപരഞ്ച യുഷ്മാകമ് ആന്തരികപ്രത്യാശായാസ്തത്ത്വം യഃ കശ്ചിത് പൃച്ഛതി തസ്മൈ ശാന്തിഭീതിഭ്യാമ് ഉത്തരം ദാതും സദാ സുസജ്ജാ ഭവത|

ⅩⅥ യേ ച ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ യുഷ്മാകം സദാചാരം ദൂഷയന്തി തേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണാമിവ യുഷ്മാകമ് അപവാദേന യത് ലജ്ജിതാ ഭവേയുസ്തദർഥം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമഃ സംവേദോ ഭവതു|

ⅩⅦ ഈശ്വരസ്യാഭിമതാദ് യദി യുഷ്മാഭിഃ ക്ലേശഃ സോഢവ്യസ്തർഹി സദാചാരിഭിഃ ക്ലേശസഹനം വരം ന ച കദാചാരിഭിഃ|

ⅩⅧ യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്യ സന്നിധിമ് അസ്മാൻ ആനേതുമ് അധാർമ്മികാണാം വിനിമയേന ധാർമ്മികഃ ഖ്രീഷ്ടോ ഽപ്യേകകൃത്വഃ പാപാനാം ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ, സ ച ശരീരസമ്ബന്ധേ മാരിതഃ കിന്ത്വാത്മനഃ സമ്ബന്ധേ പുന ർജീവിതോ ഽഭവത്|

ⅩⅨ തത്സമ്ബന്ധേ ച സ യാത്രാം വിധായ കാരാബദ്ധാനാമ് ആത്മനാം സമീപേ വാക്യം ഘോഷിതവാൻ|

ⅩⅩ പുരാ നോഹസ്യ സമയേ യാവത് പോതോ നിരമീയത താവദ് ഈശ്വരസ്യ ദീർഘസഹിഷ്ണുതാ യദാ വ്യലമ്ബത തദാ തേഽനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോഽഭവൻ| തേന പോതോനാൽപേഽർഥാദ് അഷ്ടാവേവ പ്രാണിനസ്തോയമ് ഉത്തീർണാഃ|

ⅩⅪ തന്നിദർശനഞ്ചാവഗാഹനം (അർഥതഃ ശാരീരികമലിനതായാ യസ്ത്യാഗഃ സ നഹി കിന്ത്വീശ്വരായോത്തമസംവേദസ്യ യാ പ്രതജ്ഞാ സൈവ) യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരുത്ഥാനേനേദാനീമ് അസ്മാൻ ഉത്താരയതി,

ⅩⅫ യതഃ സ സ്വർഗം ഗത്വേശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ വിദ്യതേ സ്വർഗീയദൂതാഃ ശാസകാ ബലാനി ച തസ്യ വശീഭൂതാ അഭവൻ|