Ⅰ തദാ അനാനിയനാമക ഏകോ ജനോ യസ്യ ഭാര്യ്യായാ നാമ സഫീരാ സ സ്വാധികാരം വിക്രീയ
Ⅱ സ്വഭാര്യ്യാം ജ്ഞാപയിത്വാ തന്മൂല്യസ്യൈകാംശം സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിത്വാ തദന്യാംശമാത്രമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സമർപിതവാൻ|
Ⅲ തസ്മാത് പിതരോകഥയത് ഹേ അനാനിയ ഭൂമേ ർമൂല്യം കിഞ്ചിത് സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിതും പവിത്രസ്യാത്മനഃ സന്നിധൗ മൃഷാവാക്യം കഥയിതുഞ്ച ശൈതാൻ കുതസ്തവാന്തഃകരണേ പ്രവൃത്തിമജനയത്?
Ⅳ സാ ഭൂമി ര്യദാ തവ ഹസ്തഗതാ തദാ കിം തവ സ്വീയാ നാസീത്? തർഹി സ്വാന്തഃകരണേ കുത ഏതാദൃശീ കുകൽപനാ ത്വയാ കൃതാ? ത്വം കേവലമനുഷ്യസ്യ നികടേ മൃഷാവാക്യം നാവാദീഃ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ നികടേഽപി|
Ⅴ ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ സോഽനാനിയോ ഭൂമൗ പതൻ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തദ്വൃത്താന്തം യാവന്തോ ലോകാ അശൃണ്വൻ തേഷാം സർവ്വേഷാം മഹാഭയമ് അജായത്|
Ⅵ തദാ യുവലോകാസ്തം വസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ ബഹി ർനീത്വാ ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|
Ⅶ തതഃ പ്രഹരൈകാനന്തരം കിം വൃത്തം തന്നാവഗത്യ തസ്യ ഭാര്യ്യാപി തത്ര സമുപസ്ഥിതാ|
Ⅷ തതഃ പിതരസ്താമ് അപൃച്ഛത്, യുവാഭ്യാമ് ഏതാവന്മുദ്രാഭ്യോ ഭൂമി ർവിക്രീതാ ന വാ? ഏതത്വം വദ; തദാ സാ പ്രത്യവാദീത് സത്യമ് ഏതാവദ്ഭ്യോ മുദ്രാഭ്യ ഏവ|
Ⅸ തതഃ പിതരോകഥയത് യുവാം കഥം പരമേശ്വരസ്യാത്മാനം പരീക്ഷിതുമ് ഏകമന്ത്രണാവഭവതാം? പശ്യ യേ തവ പതിം ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തസ്തേ ദ്വാരസ്യ സമീപേ സമുപതിഷ്ഠന്തി ത്വാമപി ബഹിർനേഷ്യന്തി|
Ⅹ തതഃ സാപി തസ്യ ചരണസന്നിധൗ പതിത്വാ പ്രാണാൻ അത്യാക്ഷീത്| പശ്ചാത് തേ യുവാനോഽഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ താമപി മൃതാം ദൃഷ്ട്വാ ബഹി ർനീത്വാ തസ്യാഃ പത്യുഃ പാർശ്വേ ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
Ⅺ തസ്മാത് മണ്ഡല്യാഃ സർവ്വേ ലോകാ അന്യലോകാശ്ച താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ സാധ്വസം ഗതാഃ|
Ⅻ തതഃ പരം പ്രേരിതാനാം ഹസ്തൈ ർലോകാനാം മധ്യേ ബഹ്വാശ്ചര്യ്യാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണ്യക്രിയന്ത; തദാ ശിഷ്യാഃ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ സുലേമാനോ ഽലിന്ദേ സമ്ഭൂയാസൻ|
ⅩⅢ തേഷാം സങ്ഘാന്തർഗോ ഭവിതും കോപി പ്രഗൽഭതാം നാഗമത് കിന്തു ലോകാസ്താൻ സമാദ്രിയന്ത|
ⅩⅣ സ്ത്രിയഃ പുരുഷാശ്ച ബഹവോ ലോകാ വിശ്വാസ്യ പ്രഭും ശരണമാപന്നാഃ|
ⅩⅤ പിതരസ്യ ഗമനാഗമനാഭ്യാം കേനാപി പ്രകാരേണ തസ്യ ഛായാ കസ്മിംശ്ചിജ്ജനേ ലഗിഷ്യതീത്യാശയാ ലോകാ രോഗിണഃ ശിവികയാ ഖട്വയാ ചാനീയ പഥി പഥി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
ⅩⅥ ചതുർദിക്സ്ഥനഗരേഭ്യോ ബഹവോ ലോകാഃ സമ്ഭൂയ രോഗിണോഽപവിത്രഭുതഗ്രസ്താംശ്ച യിരൂശാലമമ് ആനയൻ തതഃ സർവ്വേ സ്വസ്ഥാ അക്രിയന്ത|
ⅩⅦ അനന്തരം മഹായാജകഃ സിദൂകിനാം മതഗ്രാഹിണസ്തേഷാം സഹചരാശ്ച
ⅩⅧ മഹാക്രോധാന്ത്വിതാഃ സന്തഃ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ നീചലോകാനാം കാരായാം ബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
ⅩⅨ കിന്തു രാത്രൗ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതഃ കാരായാ ദ്വാരം മോചയിത്വാ താൻ ബഹിരാനീയാകഥയത്,
ⅩⅩ യൂയം ഗത്വാ മന്ദിരേ ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തോ ലോകാൻ പ്രതീമാം ജീവനദായികാം സർവ്വാം കഥാം പ്രചാരയത|
ⅩⅪ ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രത്യൂഷേ മന്ദിര ഉപസ്ഥായ ഉപദിഷ്ടവന്തഃ| തദാ സഹചരഗണേന സഹിതോ മഹായാജക ആഗത്യ മന്ത്രിഗണമ് ഇസ്രായേല്വംശസ്യ സർവ്വാൻ രാജസഭാസദഃ സഭാസ്ഥാൻ കൃത്വാ കാരായാസ്താൻ ആപയിതും പദാതിഗണം പ്രേരിതവാൻ|
ⅩⅫ തതസ്തേ ഗത്വാ കാരായാം താൻ അപ്രാപ്യ പ്രത്യാഗത്യ ഇതി വാർത്താമ് അവാദിഷുഃ,
ⅩⅩⅢ വയം തത്ര ഗത്വാ നിർവ്വിഘ്നം കാരായാ ദ്വാരം രുദ്ധം രക്ഷകാംശ്ച ദ്വാരസ്യ ബഹിർദണ്ഡായമാനാൻ അദർശാമ ഏവ കിന്തു ദ്വാരം മോചയിത്വാ തന്മധ്യേ കമപി ദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്താഃ|
ⅩⅩⅣ ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹായാജകോ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പ്രധാനയാജകാശ്ച, ഇത പരം കിമപരം ഭവിഷ്യതീതി ചിന്തയിത്വാ സന്ദിഗ്ധചിത്താ അഭവൻ|
ⅩⅩⅤ ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ കശ്ചിത് ജന ആഗത്യ വാർത്താമേതാമ് അവദത് പശ്യത യൂയം യാൻ മാനവാൻ കാരായാമ് അസ്ഥാപയത തേ മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്തോ ലോകാൻ ഉപദിശന്തി|
ⅩⅩⅥ തദാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പദാതയശ്ച തത്ര ഗത്വാ ചേല്ലോകാഃ പാഷാണാൻ നിക്ഷിപ്യാസ്മാൻ മാരയന്തീതി ഭിയാ വിനത്യാചാരം താൻ ആനയൻ|
ⅩⅩⅦ തേ മഹാസഭായാ മധ്യേ താൻ അസ്ഥാപയൻ തതഃ പരം മഹായാജകസ്താൻ അപൃച്ഛത്,
ⅩⅩⅧ അനേന നാമ്നാ സമുപദേഷ്ടും വയം കിം ദൃഢം ന ന്യഷേധാമ? തഥാപി പശ്യത യൂയം സ്വേഷാം തേനോപദേശേനേ യിരൂശാലമം പരിപൂർണം കൃത്വാ തസ്യ ജനസ്യ രക്തപാതജനിതാപരാധമ് അസ്മാൻ പ്രത്യാനേതും ചേഷ്ടധ്വേ|
ⅩⅩⅨ തതഃ പിതരോന്യപ്രേരിതാശ്ച പ്രത്യവദൻ മാനുഷസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണാദ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അസ്മാകമുചിതമ്|
ⅩⅩⅩ യം യീശും യൂയം ക്രുശേ വേധിത്വാഹത തമ് അസ്മാകം പൈതൃക ഈശ്വര ഉത്ഥാപ്യ
ⅩⅩⅪ ഇസ്രായേല്വംശാനാം മനഃപരിവർത്തനം പാപക്ഷമാഞ്ച കർത്തും രാജാനം പരിത്രാതാരഞ്ച കൃത്വാ സ്വദക്ഷിണപാർശ്വേ തസ്യാന്നതിമ് അകരോത്|
ⅩⅩⅫ ഏതസ്മിൻ വയമപി സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ, തത് കേവലം നഹി, ഈശ്വര ആജ്ഞാഗ്രാഹിഭ്യോ യം പവിത്രമ് ആത്മനം ദത്തവാൻ സോപി സാക്ഷ്യസ്തി|
ⅩⅩⅩⅢ ഏതദ്വാക്യേ ശ്രുതേ തേഷാം ഹൃദയാനി വിദ്ധാന്യഭവൻ തതസ്തേ താൻ ഹന്തും മന്ത്രിതവന്തഃ|
ⅩⅩⅩⅣ ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ തത്സഭാസ്ഥാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ സുഖ്യാതോ ഗമിലീയേൽനാമക ഏകോ ജനോ വ്യവസ്ഥാപകഃ ഫിരൂശിലോക ഉത്ഥായ പ്രേരിതാൻ ക്ഷണാർഥം സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തുമ് ആദിശ്യ കഥിതവാൻ,
ⅩⅩⅩⅤ ഹേ ഇസ്രായേല്വംശീയാഃ സർവ്വേ യൂയമ് ഏതാൻ മാനുഷാൻ പ്രതി യത് കർത്തുമ് ഉദ്യതാസ്തസ്മിൻ സാവധാനാ ഭവത|
ⅩⅩⅩⅥ ഇതഃ പൂർവ്വം ഥൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ സ്വം കമപി മഹാപുരുഷമ് അവദത്, തതഃ പ്രായേണ ചതുഃശതലോകാസ്തസ്യ മതഗ്രാഹിണോഭവൻ പശ്ചാത് സ ഹതോഭവത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാസ്തേ സർവ്വേ വിർകീർണാഃ സന്തോ ഽകൃതകാര്യ്യാ അഭവൻ|
ⅩⅩⅩⅦ തസ്മാജ്ജനാത് പരം നാമലേഖനസമയേ ഗാലീലീയയിഹൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ ബഹൂല്ലോകാൻ സ്വമതം ഗ്രാഹീതവാൻ തതഃ സോപി വ്യനശ്യത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേ വികീർണാ അഭവൻ|
ⅩⅩⅩⅧ അധുനാ വദാമി, യൂയമ് ഏതാൻ മനുഷ്യാൻ പ്രതി കിമപി ന കൃത്വാ ക്ഷാന്താ ഭവത, യത ഏഷ സങ്കൽപ ഏതത് കർമ്മ ച യദി മനുഷ്യാദഭവത് തർഹി വിഫലം ഭവിഷ്യതി|
ⅩⅩⅩⅨ യദീശ്വരാദഭവത് തർഹി യൂയം തസ്യാന്യഥാ കർത്തും ന ശക്ഷ്യഥ, വരമ് ഈശ്വരരോധകാ ഭവിഷ്യഥ|
ⅩⅬ തദാ തസ്യ മന്ത്രണാം സ്വീകൃത്യ തേ പ്രേരിതാൻ ആഹൂയ പ്രഹൃത്യ യീശോ ർനാമ്നാ കാമപി കഥാം കഥയിതും നിഷിധ്യ വ്യസർജൻ|
ⅩⅬⅠ കിന്തു തസ്യ നാമാർഥം വയം ലജ്ജാഭോഗസ്യ യോഗ്യത്വേന ഗണിതാ ഇത്യത്ര തേ സാനന്ദാഃ സന്തഃ സഭാസ്ഥാനാം സാക്ഷാദ് അഗച്ഛൻ|
ⅩⅬⅡ തതഃ പരം പ്രതിദിനം മന്ദിരേ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ചാവിശ്രാമമ് ഉപദിശ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തഃ|