Ⅰ തൈ ർവിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ബാഹയിത്വാ ഋജുമാർഗേണ കോഷമ് ഉപദ്വീപമ് ആഗത്യ പരേഽഹനി രോദിയോപദ്വീപമ് ആഗച്ഛാമ തതസ്തസ്മാത് പാതാരായാമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ|

Ⅱ തത്ര ഫൈനീകിയാദേശഗാമിനമ് പോതമേകം പ്രാപ്യ തമാരുഹ്യ ഗതവന്തഃ|

Ⅲ കുപ്രോപദ്വീപം ദൃഷ്ട്വാ തം സവ്യദിശി സ്ഥാപയിത്വാ സുരിയാദേശം ഗത്വാ പോതസ്ഥദ്രവ്യാണ്യവരോഹയിതും സോരനഗരേ ലാഗിതവന്തഃ|

Ⅳ തത്ര ശിഷ്യഗണസ്യ സാക്ഷാത്കരണായ വയം തത്ര സപ്തദിനാനി സ്ഥിതവന്തഃ പശ്ചാത്തേ പവിത്രേണാത്മനാ പൗലം വ്യാഹരൻ ത്വം യിരൂശാലമ്നഗരം മാ ഗമഃ|

Ⅴ തതസ്തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു യാപിതേഷു സത്സു വയം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് നിജവർത്മനാ ഗതവന്തഃ, തസ്മാത് തേ സബാലവൃദ്ധവനിതാ അസ്മാഭിഃ സഹ നഗരസ്യ പരിസരപര്യ്യന്തമ് ആഗതാഃ പശ്ചാദ്വയം ജലധിതടേ ജാനുപാതം പ്രാർഥയാമഹി|

Ⅵ തതഃ പരസ്പരം വിസൃഷ്ടാഃ സന്തോ വയം പോതം ഗതാസ്തേ തു സ്വസ്വഗൃഹം പ്രത്യാഗതവന്തഃ|

Ⅶ വയം സോരനഗരാത് നാവാ പ്രസ്ഥായ തലിമായിനഗരമ് ഉപാതിഷ്ഠാമ തത്രാസ്മാകം സമുദ്രീയമാർഗസ്യാന്തോഽഭവത് തത്ര ഭ്രാതൃഗണം നമസ്കൃത്യ ദിനമേകം തൈഃ സാർദ്ധമ് ഉഷതവന്തഃ|

Ⅷ പരേ ഽഹനി പൗലസ്തസ്യ സങ്ഗിനോ വയഞ്ച പ്രതിഷ്ഠമാനാഃ കൈസരിയാനഗരമ് ആഗത്യ സുസംവാദപ്രചാരകാനാം സപ്തജനാനാം ഫിലിപനാമ്ന ഏകസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യാവതിഷ്ഠാമ|

Ⅸ തസ്യ ചതസ്രോ ദുഹിതരോഽനൂഢാ ഭവിഷ്യദ്വാദിന്യ ആസൻ|

Ⅹ തത്രാസ്മാസു ബഹുദിനാനി പ്രോഷിതേഷു യിഹൂദീയദേശാദ് ആഗത്യാഗാബനാമാ ഭവിഷ്യദ്വാദീ സമുപസ്ഥിതവാൻ|

Ⅺ സോസ്മാകം സമീപമേത്യ പൗലസ്യ കടിബന്ധനം ഗൃഹീത്വാ നിജഹസ്താപാദാൻ ബദ്ധ്വാ ഭാഷിതവാൻ യസ്യേദം കടിബന്ധനം തം യിഹൂദീയലോകാ യിരൂശാലമനഗര ഇത്ഥം ബദ്ധ്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം കരേഷു സമർപയിഷ്യന്തീതി വാക്യം പവിത്ര ആത്മാ കഥയതി|

Ⅻ ഏതാദൃശീം കഥാം ശ്രുത്വാ വയം തന്നഗരവാസിനോ ഭ്രാതരശ്ച യിരൂശാലമം ന യാതും പൗലം വ്യനയാമഹി;

ⅩⅢ കിന്തു സ പ്രത്യാവാദീത്, യൂയം കിം കുരുഥ? കിം ക്രന്ദനേന മമാന്തഃകരണം വിദീർണം കരിഷ്യഥ? പ്രഭോ ര്യീശോ ർനാമ്നോ നിമിത്തം യിരൂശാലമി ബദ്ധോ ഭവിതും കേവല തന്ന പ്രാണാൻ ദാതുമപി സസജ്ജോസ്മി|

ⅩⅣ തേനാസ്മാകം കഥായാമ് അഗൃഹീതായാമ് ഈശ്വരസ്യ യഥേച്ഛാ തഥൈവ ഭവത്വിത്യുക്ത്വാ വയം നിരസ്യാമ|

ⅩⅤ പരേഽഹനി പാഥേയദ്രവ്യാണി ഗൃഹീത്വാ യിരൂശാലമം പ്രതി യാത്രാമ് അകുർമ്മ|

ⅩⅥ തതഃ കൈസരിയാനഗരനിവാസിനഃ കതിപയാഃ ശിഷ്യാ അസ്മാഭിഃ സാർദ്ധമ് ഇത്വാ കൃപ്രീയേന മ്നാസന്നാമ്നാ യേന പ്രാചീനശിഷ്യേന സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ർവസ്തവ്യം തസ്യ സമീപമ് അസ്മാൻ നീതവന്തഃ|

ⅩⅦ അസ്മാസു യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥിതേഷു തത്രസ്ഥഭ്രാതൃഗണോഽസ്മാൻ ആഹ്ലാദേന ഗൃഹീതവാൻ|

ⅩⅧ പരസ്മിൻ ദിവസേ പൗലേഽസ്മാഭിഃ സഹ യാകൂബോ ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടേ ലോകപ്രാചീനാഃ സർവ്വേ തത്ര പരിഷദി സംസ്ഥിതാഃ|

ⅩⅨ അനന്തരം സ താൻ നത്വാ സ്വീയപ്രചാരണേന ഭിന്നദേശീയാൻ പ്രതീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി സാധിതവാൻ തദീയാം കഥാമ് അനുക്രമാത് കഥിതവാൻ|

ⅩⅩ ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രഭും ധന്യം പ്രോച്യ വാക്യമിദമ് അഭാഷന്ത, ഹേ ഭ്രാത ര്യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ ബഹുസഹസ്രാണി ലോകാ വിശ്വാസിന ആസതേ കിന്തു തേ സർവ്വേ വ്യവസ്ഥാമതാചാരിണ ഏതത് പ്രത്യക്ഷം പശ്യസി|

ⅩⅪ ശിശൂനാം ത്വക്ഛേദനാദ്യാചരണം പ്രതിഷിധ്യ ത്വം ഭിന്നദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയലോകാൻ മൂസാവാക്യമ് അശ്രദ്ധാതുമ് ഉപദിശസീതി തൈഃ ശ്രുതമസ്തി|

ⅩⅫ ത്വമത്രാഗതോസീതി വാർത്താം സമാകർണ്യ ജനനിവഹോ മിലിത്വാവശ്യമേവാഗമിഷ്യതി; അതഏവ കിം കരണീയമ്? അത്ര വയം മന്ത്രയിത്വാ സമുപായം ത്വാം വദാമസ്തം ത്വമാചര|

ⅩⅩⅢ വ്രതം കർത്തും കൃതസങ്കൽപാ യേഽസ്മാംക ചത്വാരോ മാനവാഃ സന്തി

ⅩⅩⅣ താൻ ഗൃഹീത്വാ തൈഃ സഹിതഃ സ്വം ശുചിം കുരു തഥാ തേഷാം ശിരോമുണ്ഡനേ യോ വ്യയോ ഭവതി തം ത്വം ദേഹി| തഥാ കൃതേ ത്വദീയാചാരേ യാ ജനശ്രുതി ർജായതേ സാലീകാ കിന്തു ത്വം വിധിം പാലയൻ വ്യവസ്ഥാനുസാരേണേവാചരസീതി തേ ഭോത്സന്തേ|

ⅩⅩⅤ ഭിന്നദേശീയാനാം വിശ്വാസിലോകാനാം നികടേ വയം പത്രം ലിഖിത്വേത്ഥം സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ, ദേവപ്രസാദഭോജനം രക്തം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭോജനം വ്യഭിചാരശ്ചൈതേഭ്യഃ സ്വരക്ഷണവ്യതിരേകേണ തേഷാമന്യവിധിപാലനം കരണീയം ന|

ⅩⅩⅥ തതഃ പൗലസ്താൻ മാനുഷാനാദായ പരസ്മിൻ ദിവസേ തൈഃ സഹ ശുചി ർഭൂത്വാ മന്ദിരം ഗത്വാ ശൗചകർമ്മണോ ദിനേഷു സമ്പൂർണേഷു തേഷാമ് ഏകൈകാർഥം നൈവേദ്യാദ്യുത്സർഗോ ഭവിഷ്യതീതി ജ്ഞാപിതവാൻ|

ⅩⅩⅦ തേഷു സപ്തസു ദിനേഷു സമാപ്തകൽപേഷു ആശിയാദേശനിവാസിനോ യിഹൂദീയാസ്തം മധ്യേമന്ദിരം വിലോക്യ ജനനിവഹസ്യ മനഃസു കുപ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ തം ധൃത്വാ

ⅩⅩⅧ പ്രോച്ചൈഃ പ്രാവോചൻ, ഹേ ഇസ്രായേല്ലോകാഃ സർവ്വേ സാഹായ്യം കുരുത| യോ മനുജ ഏതേഷാം ലോകാനാം മൂസാവ്യവസ്ഥായാ ഏതസ്യ സ്ഥാനസ്യാപി വിപരീതം സർവ്വത്ര സർവ്വാൻ ശിക്ഷയതി സ ഏഷഃ; വിശേഷതഃ സ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ മന്ദിരമ് ആനീയ പവിത്രസ്ഥാനമേതദ് അപവിത്രമകരോത്|

ⅩⅩⅨ പൂർവ്വം തേ മധ്യേനഗരമ് ഇഫിഷനഗരീയം ത്രഫിമം പൗലേന സഹിതം ദൃഷ്ടവന്ത ഏതസ്മാത് പൗലസ്തം മന്ദിരമധ്യമ് ആനയദ് ഇത്യന്വമിമത|

ⅩⅩⅩ അതഏവ സർവ്വസ്മിൻ നഗരേ കലഹോത്പന്നത്വാത് ധാവന്തോ ലോകാ ആഗത്യ പൗലം ധൃത്വാ മന്ദിരസ്യ ബഹിരാകൃഷ്യാനയൻ തത്ക്ഷണാദ് ദ്വാരാണി സർവ്വാണി ച രുദ്ധാനി|

ⅩⅩⅪ തേഷു തം ഹന്തുമുദ്യതേेഷു യിരൂശാലമ്നഗരേ മഹാനുപദ്രവോ ജാത ഇതി വാർത്തായാം സഹസ്രസേനാപതേഃ കർണഗോചരീഭൂതായാം സത്യാം സ തത്ക്ഷണാത് സൈന്യാനി സേനാപതിഗണഞ്ച ഗൃഹീത്വാ ജവേനാഗതവാൻ|

ⅩⅩⅫ തതോ ലോകാഃ സേനാഗണേന സഹ സഹസ്രസേനാപതിമ് ആഗച്ഛന്തം ദൃഷ്ട്വാ പൗലതാഡനാതോ ന്യവർത്തന്ത|

ⅩⅩⅩⅢ സ സഹസ്രസേനാപതിഃ സന്നിധാവാഗമ്യ പൗലം ധൃത്വാ ശൃങ്ഖലദ്വയേന ബദ്ധമ് ആദിശ്യ താൻ പൃഷ്ടവാൻ ഏഷ കഃ? കിം കർമ്മ ചായം കൃതവാൻ?

ⅩⅩⅩⅣ തതോ ജനസമൂഹസ്യ കശ്ചിദ് ഏകപ്രകാരം കശ്ചിദ് അന്യപ്രകാരം വാക്യമ് അരൗത് സ തത്ര സത്യം ജ്ഞാതുമ് കലഹകാരണാദ് അശക്തഃ സൻ തം ദുർഗം നേതുമ് ആജ്ഞാപയത്|

ⅩⅩⅩⅤ തേഷു സോപാനസ്യോപരി പ്രാപ്തേഷു ലോകാനാം സാഹസകാരണാത് സേനാഗണഃ പൗലമുത്തോല്യ നീതവാൻ|

ⅩⅩⅩⅥ തതഃ സർവ്വേ ലോകാഃ പശ്ചാദ്ഗാമിനഃ സന്ത ഏനം ദുരീകുരുതേതി വാക്യമ് ഉച്ചൈരവദൻ|

ⅩⅩⅩⅦ പൗലസ്യ ദുർഗാനയനസമയേ സ തസ്മൈ സഹസ്രസേനാപതയേ കഥിതവാൻ, ഭവതഃ പുരസ്താത് കഥാം കഥയിതും കിമ് അനുമന്യതേ? സ തമപൃച്ഛത് ത്വം കിം യൂനാനീയാം ഭാഷാം ജാനാസി?

ⅩⅩⅩⅧ യോ മിസരീയോ ജനഃ പൂർവ്വം വിരോധം കൃത്വാ ചത്വാരി സഹസ്രാണി ഘാതകാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ വിപിനം ഗതവാൻ ത്വം കിം സഏവ ന ഭവസി?

ⅩⅩⅩⅨ തദാ പൗലോഽകഥയത് അഹം കിലികിയാദേശസ്യ താർഷനഗരീയോ യിഹൂദീയോ, നാഹം സാമാന്യനഗരീയോ മാനവഃ; അതഏവ വിനയേഽഹം ലാകാനാം സമക്ഷം കഥാം കഥയിതും മാമനുജാനീഷ്വ|

ⅩⅬ തേനാനുജ്ഞാതഃ പൗലഃ സോപാനോപരി തിഷ്ഠൻ ഹസ്തേനേങ്ഗിതം കൃതവാൻ, തസ്മാത് സർവ്വേ സുസ്ഥിരാ അഭവൻ| തദാ പൗല ഇബ്രീയഭാഷയാ കഥയിതുമ് ആരഭത,