Ⅰ അതോ യൂയം പ്രിയബാലകാ ഇവേശ്വരസ്യാനുകാരിണോ ഭവത,

Ⅱ ഖ്രീഷ്ട ഇവ പ്രേമാചാരം കുരുത ച, യതഃ സോഽസ്മാസു പ്രേമ കൃതവാൻ അസ്മാകം വിനിമയേന ചാത്മനിവേദനം കൃത്വാ ഗ്രാഹ്യസുഗന്ധാർഥകമ് ഉപഹാരം ബലിഞ്ചേശ്വരാച ദത്തവാൻ|

Ⅲ കിന്തു വേശ്യാഗമനം സർവ്വവിധാശൗചക്രിയാ ലോഭശ്ചൈതേഷാമ് ഉച്ചാരണമപി യുഷ്മാകം മധ്യേ ന ഭവതു, ഏതദേവ പവിത്രലോകാനാമ് ഉചിതം|

Ⅳ അപരം കുത്സിതാലാപഃ പ്രലാപഃ ശ്ലേഷോക്തിശ്ച ന ഭവതു യത ഏതാന്യനുചിതാനി കിന്ത്വീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോ ഭവതു|

Ⅴ വേശ്യാഗാമ്യശൗചാചാരീ ദേവപൂജക ഇവ ഗണ്യോ ലോഭീ ചൈതേഷാം കോഷി ഖ്രീഷ്ടസ്യ രാജ്യേഽർഥത ഈശ്വരസ്യ രാജ്യേ കമപ്യധികാരം ന പ്രാപ്സ്യതീതി യുഷ്മാഭിഃ സമ്യക് ജ്ഞായതാം|

Ⅵ അനർഥകവാക്യേന കോഽപി യുഷ്മാൻ ന വഞ്ചയതു യതസ്താദൃഗാചാരഹേതോരനാജ്ഞാഗ്രാഹിഷു ലോകേഷ്വീശ്വരസ്യ കോപോ വർത്തതേ|

Ⅶ തസ്മാദ് യൂയം തൈഃ സഹഭാഗിനോ ന ഭവത|

Ⅷ പൂർവ്വം യൂയമ് അന്ധകാരസ്വരൂപാ ആധ്വം കിന്ത്വിദാനീം പ്രഭുനാ ദീപ്തിസ്വരൂപാ ഭവഥ തസ്മാദ് ദീപ്തേഃ സന്താനാ ഇവ സമാചരത|

Ⅸ ദീപ്തേ ര്യത് ഫലം തത് സർവ്വവിധഹിതൈഷിതായാം ധർമ്മേ സത്യാലാപേ ച പ്രകാശതേ|

Ⅹ പ്രഭവേ യദ് രോചതേ തത് പരീക്ഷധ്വം|

Ⅺ യൂയം തിമിരസ്യ വിഫലകർമ്മണാമ് അംശിനോ ന ഭൂത്വാ തേഷാം ദോഷിത്വം പ്രകാശയത|

Ⅻ യതസ്തേ ലോകാ രഹമി യദ് യദ് ആചരന്തി തദുച്ചാരണമ് അപി ലജ്ജാജനകം|

ⅩⅢ യതോ ദീപ്ത്യാ യദ് യത് പ്രകാശ്യതേ തത് തയാ ചകാസ്യതേ യച്ച ചകാസ്തി തദ് ദീപ്തിസ്വരൂപം ഭവതി|

ⅩⅣ ഏതത്കാരണാദ് ഉക്തമ് ആസ്തേ, "ഹേ നിദ്രിത പ്രബുധ്യസ്വ മൃതേഭ്യശ്ചോത്ഥിതിം കുരു| തത്കൃതേ സൂര്യ്യവത് ഖ്രീഷ്ടഃ സ്വയം ത്വാം ദ്യോതയിഷ്യതി| "

ⅩⅤ അതഃ സാവധാനാ ഭവത, അജ്ഞാനാ ഇവ മാചരത കിന്തു ജ്ഞാനിന ഇവ സതർകമ് ആചരത|

ⅩⅥ സമയം ബഹുമൂല്യം ഗണയധ്വം യതഃ കാലാ അഭദ്രാഃ|

ⅩⅦ തസ്മാദ് യൂയമ് അജ്ഞാനാ ന ഭവത കിന്തു പ്രഭോരഭിമതം കിം തദവഗതാ ഭവത|

ⅩⅧ സർവ്വനാശജനകേന സുരാപാനേന മത്താ മാ ഭവത കിന്ത്വാത്മനാ പൂര്യ്യധ്വം|

ⅩⅨ അപരം ഗീതൈ ർഗാനൈഃ പാരമാർഥികകീർത്തനൈശ്ച പരസ്പരമ് ആലപന്തോ മനസാ സാർദ്ധം പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ ഗായത വാദയത ച|

ⅩⅩ സർവ്വദാ സർവ്വവിഷയേഽസ്മത്പ്രഭോ യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ താതമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദത|

ⅩⅪ യൂയമ് ഈശ്വരാദ് ഭീതാഃ സന്ത അന്യേഽപരേഷാം വശീഭൂതാ ഭവത|

ⅩⅫ ഹേ യോഷിതഃ, യൂയം യഥാ പ്രഭോസ്തഥാ സ്വസ്വസ്വാമിനോ വശങ്ഗതാ ഭവത|

ⅩⅩⅢ യതഃ ഖ്രീഷ്ടോ യദ്വത് സമിതേ ർമൂർദ്ധാ ശരീരസ്യ ത്രാതാ ച ഭവതി തദ്വത് സ്വാമീ യോഷിതോ മൂർദ്ധാ|

ⅩⅩⅣ അതഃ സമിതി ര്യദ്വത് ഖ്രീഷ്ടസ്യ വശീഭൂതാ തദ്വദ് യോഷിദ്ഭിരപി സ്വസ്വസ്വാമിനോ വശതാ സ്വീകർത്തവ്യാ|

ⅩⅩⅤ അപരഞ്ച ഹേ പുരുഷാഃ, യൂയം ഖ്രീഷ്ട ഇവ സ്വസ്വയോഷിത്സു പ്രീയധ്വം|

ⅩⅩⅥ സ ഖ്രീഷ്ടോഽപി സമിതൗ പ്രീതവാൻ തസ്യാഃ കൃതേ ച സ്വപ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ യതഃ സ വാക്യേ ജലമജ്ജനേന താം പരിഷ്കൃത്യ പാവയിതുമ്

ⅩⅩⅦ അപരം തിലകവല്യാദിവിഹീനാം പവിത്രാം നിഷ്കലങ്കാഞ്ച താം സമിതിം തേജസ്വിനീം കൃത്വാ സ്വഹസ്തേ സമർപയിതുഞ്ചാഭിലഷിതവാൻ|

ⅩⅩⅧ തസ്മാത് സ്വതനുവത് സ്വയോഷിതി പ്രേമകരണം പുരുഷസ്യോചിതം, യേന സ്വയോഷിതി പ്രേമ ക്രിയതേ തേനാത്മപ്രേമ ക്രിയതേ|

ⅩⅩⅨ കോഽപി കദാപി ന സ്വകീയാം തനുമ് ഋതീയിതവാൻ കിന്തു സർവ്വേ താം വിഭ്രതി പുഷ്ണന്തി ച| ഖ്രീഷ്ടോഽപി സമിതിം പ്രതി തദേവ കരോതി,

ⅩⅩⅩ യതോ വയം തസ്യ ശരീരസ്യാങ്ഗാനി മാംസാസ്ഥീനി ച ഭവാമഃ|

ⅩⅩⅪ ഏതദർഥം മാനവഃ സ്വമാതാപിതരോै പരിത്യജ്യ സ്വഭാര്യ്യായാമ് ആസംക്ഷ്യതി തൗ ദ്വൗ ജനാവേകാങ്ഗൗ ഭവിഷ്യതഃ|

ⅩⅩⅫ ഏതന്നിഗൂഢവാക്യം ഗുരുതരം മയാ ച ഖ്രീഷ്ടസമിതീ അധി തദ് ഉച്യതേ|

ⅩⅩⅩⅢ അതഏവ യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജന ആത്മവത് സ്വയോഷിതി പ്രീയതാം ഭാര്യ്യാപി സ്വാമിനം സമാദർത്തും യതതാം|