Ⅰ യദാ സ പർവ്വതാദ് അവാരോഹത് തദാ ബഹവോ മാനവാസ്തത്പശ്ചാദ് വവ്രജുഃ|

Ⅱ ഏകഃ കുഷ്ഠവാൻ ആഗത്യ തം പ്രണമ്യ ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, യദി ഭവാൻ സംമന്യതേ, തർഹി മാം നിരാമയം കർത്തും ശക്നോതി|

Ⅲ തതോ യീശുഃ കരം പ്രസാര്യ്യ തസ്യാങ്ഗം സ്പൃശൻ വ്യാജഹാര, സമ്മന്യേഽഹം ത്വം നിരാമയോ ഭവ; തേന സ തത്ക്ഷണാത് കുഷ്ഠേനാമോചി|

Ⅳ തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, അവധേഹി കഥാമേതാം കശ്ചിദപി മാ ബ്രൂഹി, കിന്തു യാജകസ്യ സന്നിധിം ഗത്വാ സ്വാത്മാനം ദർശയ മനുജേഭ്യോ നിജനിരാമയത്വം പ്രമാണയിതും മൂസാനിരൂപിതം ദ്രവ്യമ് ഉത്സൃജ ച|

Ⅴ തദനന്തരം യീശുനാ കഫർനാഹൂമ്നാമനി നഗരേ പ്രവിഷ്ടേ കശ്ചിത് ശതസേനാപതിസ്തത്സമീപമ് ആഗത്യ വിനീയ ബഭാഷേ,

Ⅵ ഹേ പ്രഭോ, മദീയ ഏകോ ദാസഃ പക്ഷാഘാതവ്യാധിനാ ഭൃശം വ്യഥിതഃ, സതു ശയനീയ ആസ്തേ|

Ⅶ തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ, അഹം ഗത്വാ തം നിരാമയം കരിഷ്യാമി|

Ⅷ തതഃ സ ശതസേനാപതിഃ പ്രത്യവദത്, ഹേ പ്രഭോ, ഭവാൻ യത് മമ ഗേഹമധ്യം യാതി തദ്യോഗ്യഭാജനം നാഹമസ്മി; വാങ്മാത്രമ് ആദിശതു, തേനൈവ മമ ദാസോ നിരാമയോ ഭവിഷ്യതി|

Ⅸ യതോ മയി പരനിധ്നേഽപി മമ നിദേശവശ്യാഃ കതി കതി സേനാഃ സന്തി, തത ഏകസ്മിൻ യാഹീത്യുക്തേ സ യാതി, തദന്യസ്മിൻ ഏഹീത്യുക്തേ സ ആയാതി, തഥാ മമ നിജദാസേ കർമ്മൈതത് കുർവ്വിത്യുക്തേ സ തത് കരോതി|

Ⅹ തദാനീം യീശുസ്തസ്യൈതത് വചോ നിശമ്യ വിസ്മയാപന്നോഽഭൂത്; നിജപശ്ചാദ്ഗാമിനോ മാനവാൻ അവോച്ച, യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, ഇസ്രായേലീയലോകാനാം മധ്യേഽപി നൈതാദൃശോ വിശ്വാസോ മയാ പ്രാപ്തഃ|

Ⅺ അന്യച്ചാഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ബഹവഃ പൂർവ്വസ്യാഃ പശ്ചിമായാശ്ച ദിശ ആഗത്യ ഇബ്രാഹീമാ ഇസ്ഹാകാ യാകൂബാ ച സാകമ് മിലിത്വാ സമുപവേക്ഷ്യന്തി;

Ⅻ കിന്തു യത്ര സ്ഥാനേ രോദനദന്തഘർഷണേ ഭവതസ്തസ്മിൻ ബഹിർഭൂതതമിസ്രേ രാജ്യസ്യ സന്താനാ നിക്ഷേസ്യന്തേ|

ⅩⅢ തതഃ പരം യീശുസ്തം ശതസേനാപതിം ജഗാദ, യാഹി, തവ പ്രതീത്യനുസാരതോ മങ്ഗലം ഭൂയാത്; തദാ തസ്മിന്നേവ ദണ്ഡേ തദീയദാസോ നിരാമയോ ബഭൂവ|

ⅩⅣ അനന്തരം യീശുഃ പിതരസ്യ ഗേഹമുപസ്ഥായ ജ്വരേണ പീഡിതാം ശയനീയസ്ഥിതാം തസ്യ ശ്വശ്രൂം വീക്ഷാഞ്ചക്രേ|

ⅩⅤ തതസ്തേന തസ്യാഃ കരസ്യ സ്പൃഷ്ടതവാത് ജ്വരസ്താം തത്യാജ, തദാ സാ സമുത്ഥായ താൻ സിഷേവേ|

ⅩⅥ അനന്തരം സന്ധ്യായാം സത്യാം ബഹുശോ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജാൻ തസ്യ സമീപമ് ആനിന്യുഃ സ ച വാക്യേന ഭൂതാൻ ത്യാജയാമാസ, സർവ്വപ്രകാരപീഡിതജനാംശ്ച നിരാമയാൻ ചകാര;

ⅩⅦ തസ്മാത്, സർവ്വാ ദുർബ്ബലതാസ്മാകം തേനൈവ പരിധാരിതാ| അസ്മാകം സകലം വ്യാധിം സഏവ സംഗൃഹീതവാൻ| യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനോക്തമാസീത്, തത്തദാ സഫലമഭവത്|

ⅩⅧ അനന്തരം യീശുശ്ചതുർദിക്ഷു ജനനിവഹം വിലോക്യ തടിന്യാഃ പാരം യാതും ശിഷ്യാൻ ആദിദേശ|

ⅩⅨ തദാനീമ് ഏക ഉപാധ്യായ ആഗത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ യത്ര യാസ്യതി തത്രാഹമപി ഭവതഃ പശ്ചാദ് യാസ്യാമി|

ⅩⅩ തതോ യീശു ർജഗാദ, ക്രോഷ്ടുഃ സ്ഥാതും സ്ഥാനം വിദ്യതേ, വിഹായസോ വിഹങ്ഗമാനാം നീഡാനി ച സന്തി; കിന്തു മനുഷ്യപുത്രസ്യ ശിരഃ സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം ന വിദ്യതേ|

ⅩⅪ അനന്തരമ് അപര ഏകഃ ശിഷ്യസ്തം ബഭാഷേ, ഹേ പ്രഭോ, പ്രഥമതോ മമ പിതരം ശ്മശാനേ നിധാതും ഗമനാർഥം മാമ് അനുമന്യസ്വ|

ⅩⅫ തതോ യീശുരുക്തവാൻ മൃതാ മൃതാൻ ശ്മശാനേ നിദധതു, ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|

ⅩⅩⅢ അനന്തരം തസ്മിൻ നാവമാരൂഢേ തസ്യ ശിഷ്യാസ്തത്പശ്ചാത് ജഗ്മുഃ|

ⅩⅩⅣ പശ്ചാത് സാഗരസ്യ മധ്യം തേഷു ഗതേഷു താദൃശഃ പ്രബലോ ഝഞ്ഭ്ശനില ഉദതിഷ്ഠത്, യേന മഹാതരങ്ഗ ഉത്ഥായ തരണിം ഛാദിതവാൻ, കിന്തു സ നിദ്രിത ആസീത്|

ⅩⅩⅤ തദാ ശിഷ്യാ ആഗത്യ തസ്യ നിദ്രാഭങ്ഗം കൃത്വാ കഥയാമാസുഃ, ഹേ പ്രഭോ, വയം മ്രിയാമഹേ, ഭവാൻ അസ്മാകം പ്രാണാൻ രക്ഷതു|

ⅩⅩⅥ തദാ സ താൻ ഉക്തവാൻ, ഹേ അൽപവിശ്വാസിനോ യൂയം കുതോ വിഭീഥ? തതഃ സ ഉത്ഥായ വാതം സാഗരഞ്ച തർജയാമാസ, തതോ നിർവ്വാതമഭവത്|

ⅩⅩⅦ അപരം മനുജാ വിസ്മയം വിലോക്യ കഥയാമാസുഃ, അഹോ വാതസരിത്പതീ അസ്യ കിമാജ്ഞാഗ്രാഹിണൗ? കീദൃശോഽയം മാനവഃ|

ⅩⅩⅧ അനന്തരം സ പാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയദേശമ് ഉപസ്ഥിതവാൻ; തദാ ദ്വൗ ഭൂതഗ്രസ്തമനുജൗ ശ്മശാനസ്ഥാനാദ് ബഹി ർഭൂത്വാ തം സാക്ഷാത് കൃതവന്തൗ, താവേതാദൃശൗ പ്രചണ്ഡാവാസ്താം യത് തേന സ്ഥാനേന കോപി യാതും നാശക്നോത്|

ⅩⅩⅨ താവുചൈഃ കഥയാമാസതുഃ, ഹേ ഈശ്വരസ്യ സൂനോ യീശോ, ത്വയാ സാകമ് ആവയോഃ കഃ സമ്ബന്ധഃ? നിരൂപിതകാലാത് പ്രാഗേവ കിമാവാഭ്യാം യാതനാം ദാതുമ് അത്രാഗതോസി?

ⅩⅩⅩ തദാനീം താഭ്യാം കിഞ്ചിദ് ദൂരേ വരാഹാണാമ് ഏകോ മഹാവ്രജോഽചരത്|

ⅩⅩⅪ തതോ ഭൂതൗ തൗ തസ്യാന്തികേ വിനീയ കഥയാമാസതുഃ, യദ്യാവാം ത്യാജയസി, തർഹി വരാഹാണാം മധ്യേവ്രജമ് ആവാം പ്രേരയ|

ⅩⅩⅫ തദാ യീശുരവദത് യാതം, അനന്തരം തൗ യദാ മനുജൗ വിഹായ വരാഹാൻ ആശ്രിതവന്തൗ, തദാ തേ സർവ്വേ വരാഹാ ഉച്ചസ്ഥാനാത് മഹാജവേന ധാവന്തഃ സാഗരീയതോയേ മജ്ജന്തോ മമ്രുഃ|

ⅩⅩⅩⅢ തതോ വരാഹരക്ഷകാഃ പലായമാനാ മധ്യേനഗരം തൗ ഭൂതഗ്രസ്തൗ പ്രതി യദ്യദ് അഘടത, താഃ സർവ്വവാർത്താ അവദൻ|

ⅩⅩⅩⅣ തതോ നാഗരികാഃ സർവ്വേ മനുജാ യീശും സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരായാതാഃ തഞ്ച വിലോക്യ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ ഭവാൻ അസ്മാകം സീമാതോ യാതു|