Ⅰ അപരഞ്ച യിഹൂദിനഃ കിം ശ്രേഷ്ഠത്വം? തഥാ ത്വക്ഛേദസ്യ വാ കിം ഫലം?

Ⅱ സർവ്വഥാ ബഹൂനി ഫലാനി സന്തി, വിശേഷത ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രം തേഭ്യോഽദീയത|

Ⅲ കൈശ്ചിദ് അവിശ്വസനേ കൃതേ തേഷാമ് അവിശ്വസനാത് കിമ് ഈശ്വരസ്യ വിശ്വാസ്യതായാ ഹാനിരുത്പത്സ്യതേ?

Ⅳ കേനാപി പ്രകാരേണ നഹി| യദ്യപി സർവ്വേ മനുഷ്യാ മിഥ്യാവാദിനസ്തഥാപീശ്വരഃ സത്യവാദീ| ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖിതമാസ്തേ, അതസ്ത്വന്തു സ്വവാക്യേന നിർദ്ദോഷോ ഹി ഭവിഷ്യസി| വിചാരേ ചൈവ നിഷ്പാപോ ഭവിഷ്യസി ന സംശയഃ|

Ⅴ അസ്മാകമ് അന്യായേന യദീശ്വരസ്യ ന്യായഃ പ്രകാശതേ തർഹി കിം വദിഷ്യാമഃ? അഹം മാനുഷാണാം കഥാമിവ കഥാം കഥയാമി, ഈശ്വരഃ സമുചിതം ദണ്ഡം ദത്ത്വാ കിമ് അന്യായീ ഭവിഷ്യതി?

Ⅵ ഇത്ഥം ന ഭവതു, തഥാ സതീശ്വരഃ കഥം ജഗതോ വിചാരയിതാ ഭവിഷ്യതി?

Ⅶ മമ മിഥ്യാവാക്യവദനാദ് യദീശ്വരസ്യ സത്യത്വേന തസ്യ മഹിമാ വർദ്ധതേ തർഹി കസ്മാദഹം വിചാരേഽപരാധിത്വേന ഗണ്യോ ഭവാമി?

Ⅷ മങ്ഗലാർഥം പാപമപി കരണീയമിതി വാക്യം ത്വയാ കുതോ നോച്യതേ? കിന്തു യൈരുച്യതേ തേ നിതാന്തം ദണ്ഡസ്യ പാത്രാണി ഭവന്തി; തഥാപി തദ്വാക്യമ് അസ്മാഭിരപ്യുച്യത ഇത്യസ്മാകം ഗ്ലാനിം കുർവ്വന്തഃ കിയന്തോ ലോകാ വദന്തി|

Ⅸ അന്യലോകേഭ്യോ വയം കിം ശ്രേഷ്ഠാഃ? കദാചന നഹി യതോ യിഹൂദിനോ ഽന്യദേശിനശ്ച സർവ്വഏവ പാപസ്യായത്താ ഇത്യസ്യ പ്രമാണം വയം പൂർവ്വമ് അദദാമ|

Ⅹ ലിപി ര്യഥാസ്തേ, നൈകോപി ധാർമ്മികോ ജനഃ|

Ⅺ തഥാ ജ്ഞാനീശ്വരജ്ഞാനീ മാനവഃ കോപി നാസ്തി ഹി|

Ⅻ വിമാർഗഗാമിനഃ സർവ്വേ സർവ്വേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണഃ| ഏകോ ജനോപി നോ തേഷാം സാധുകർമ്മ കരോതി ച|

ⅩⅢ തഥാ തേഷാന്തു വൈ കണ്ഠാ അനാവൃതശ്മശാനവത്| സ്തുതിവാദം പ്രകുർവ്വന്തി ജിഹ്വാഭിസ്തേ തു കേവലം| തേഷാമോഷ്ഠസ്യ നിമ്നേ തു വിഷം തിഷ്ഠതി സർപ്പവത്|

ⅩⅣ മുഖം തേഷാം ഹി ശാപേന കപടേന ച പൂര്യ്യതേ|

ⅩⅤ രക്തപാതായ തേഷാം തു പദാനി ക്ഷിപ്രഗാനി ച|

ⅩⅥ പഥി തേഷാം മനുഷ്യാണാം നാശഃ ക്ലേശശ്ച കേവലഃ|

ⅩⅦ തേ ജനാ നഹി ജാനന്തി പന്ഥാനം സുഖദായിനം|

ⅩⅧ പരമേശാദ് ഭയം യത്തത് തച്ചക്ഷുഷോരഗോചരം|

ⅩⅨ വ്യവസ്ഥായാം യദ്യല്ലിഖതി തദ് വ്യവസ്ഥാധീനാൻ ലോകാൻ ഉദ്ദിശ്യ ലിഖതീതി വയം ജാനീമഃ| തതോ മനുഷ്യമാത്രോ നിരുത്തരഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് അപരാധീ ഭവതി|

ⅩⅩ അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപൈഃ കർമ്മഭിഃ കശ്ചിദപി പ്രാണീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി യതോ വ്യവസ്ഥയാ പാപജ്ഞാനമാത്രം ജായതേ|

ⅩⅪ കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ പൃഥഗ് ഈശ്വരേണ ദേയം യത് പുണ്യം തദ് വ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണസ്യ ച വചനൈഃ പ്രമാണീകൃതം സദ് ഇദാനീം പ്രകാശതേ|

ⅩⅫ യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസകരണാദ് ഈശ്വരേണ ദത്തം തത് പുണ്യം സകലേഷു പ്രകാശിതം സത് സർവ്വാൻ വിശ്വാസിനഃ പ്രതി വർത്തതേ|

ⅩⅩⅢ തേഷാം കോപി പ്രഭേദോ നാസ്തി, യതഃ സർവ്വഏവ പാപിന ഈശ്വരീയതേജോഹീനാശ്ച ജാതാഃ|

ⅩⅩⅣ ത ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാദ് മൂല്യം വിനാ ഖ്രീഷ്ടകൃതേന പരിത്രാണേന സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|

ⅩⅩⅤ യസ്മാത് സ്വശോണിതേന വിശ്വാസാത് പാപനാശകോ ബലീ ഭവിതും സ ഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേണ നിശ്ചിതഃ, ഇത്ഥമ് ഈശ്വരീയസഹിഷ്ണുത്വാത് പുരാകൃതപാപാനാം മാർജ്ജനകരണേ സ്വീയയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ,

ⅩⅩⅥ വർത്തമാനകാലീയമപി സ്വയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ, അപരം യീശൗ വിശ്വാസിനം സപുണ്യീകുർവ്വന്നപി സ യാഥാർഥികസ്തിഷ്ഠതി|

ⅩⅩⅦ തർഹി കുത്രാത്മശ്ലാഘാ? സാ ദൂരീകൃതാ; കയാ വ്യവസ്ഥയാ? കിം ക്രിയാരൂപവ്യവസ്ഥയാ? ഇത്ഥം നഹി കിന്തു തത് കേവലവിശ്വാസരൂപയാ വ്യവസ്ഥയൈവ ഭവതി|

ⅩⅩⅧ അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാഃ ക്രിയാ വിനാ കേവലേന വിശ്വാസേന മാനവഃ സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ശക്നോതീത്യസ്യ രാദ്ധാന്തം ദർശയാമഃ|

ⅩⅩⅨ സ കിം കേവലയിഹൂദിനാമ് ഈശ്വരോ ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമ് ഈശ്വരോ ന ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമപി ഭവതി;

ⅩⅩⅩ യസ്മാദ് ഏക ഈശ്വരോ വിശ്വാസാത് ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസേനാത്വക്ഛേദിനശ്ച സപുണ്യീകരിഷ്യതി|

ⅩⅩⅪ തർഹി വിശ്വാസേന വയം കിം വ്യവസ്ഥാം ലുമ്പാമ? ഇത്ഥം ന ഭവതു വയം വ്യവസ്ഥാം സംസ്ഥാപയാമ ഏവ|