Ⅰ പ്രഭൂതരൂപേണ യദ് അനുഗ്രഹഃ പ്രകാശതേ തദർഥം പാപേ തിഷ്ഠാമ ഇതി വാക്യം കിം വയം വദിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|

Ⅱ പാപം പ്രതി മൃതാ വയം പുനസ്തസ്മിൻ കഥമ് ജീവിഷ്യാമഃ?

Ⅲ വയം യാവന്തോ ലോകാ യീശുഖ്രീഷ്ടേ മജ്ജിതാ അഭവാമ താവന്ത ഏവ തസ്യ മരണേ മജ്ജിതാ ഇതി കിം യൂയം ന ജാനീഥ?

Ⅳ തതോ യഥാ പിതുഃ പരാക്രമേണ ശ്മശാനാത് ഖ്രീഷ്ട ഉത്ഥാപിതസ്തഥാ വയമപി യത് നൂതനജീവിന ഇവാചരാമസ്തദർഥം മജ്ജനേന തേന സാർദ്ധം മൃത്യുരൂപേ ശ്മശാനേ സംസ്ഥാപിതാഃ|

Ⅴ അപരം വയം യദി തേന സംയുക്താഃ സന്തഃ സ ഇവ മരണഭാഗിനോ ജാതാസ്തർഹി സ ഇവോത്ഥാനഭാഗിനോഽപി ഭവിഷ്യാമഃ|

Ⅵ വയം യത് പാപസ്യ ദാസാഃ പുന ർന ഭവാമസ്തദർഥമ് അസ്മാകം പാപരൂപശരീരസ്യ വിനാശാർഥമ് അസ്മാകം പുരാതനപുരുഷസ്തേന സാകം ക്രുശേഽഹന്യതേതി വയം ജാനീമഃ|

Ⅶ യോ ഹതഃ സ പാപാത് മുക്ത ഏവ|

Ⅷ അതഏവ യദി വയം ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധമ് അഹന്യാമഹി തർഹി പുനരപി തേന സഹിതാ ജീവിഷ്യാമ ഇത്യത്രാസ്മാകം വിശ്വാസോ വിദ്യതേ|

Ⅸ യതഃ ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാപിതഃ ഖ്രീഷ്ടോ പുന ർന മ്രിയത ഇതി വയം ജാനീമഃ| തസ്മിൻ കോപ്യധികാരോ മൃത്യോ ർനാസ്തി|

Ⅹ അപരഞ്ച സ യദ് അമ്രിയത തേനൈകദാ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യാമ്രിയത, യച്ച ജീവതി തേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവതി;

Ⅺ തദ്വദ് യൂയമപി സ്വാൻ പാപമ് ഉദ്ദിശ്യ മൃതാൻ അസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനേശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ ജീവന്തോ ജാനീത|

Ⅻ അപരഞ്ച കുത്സിതാഭിലാഷാाൻ പൂരയിതും യുഷ്മാകം മർത്യദേഹേഷു പാപമ് ആധിപത്യം ന കരോതു|

ⅩⅢ അപരം സ്വം സ്വമ് അങ്ഗമ് അധർമ്മസ്യാസ്ത്രം കൃത്വാ പാപസേവായാം ന സമർപയത, കിന്തു ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥിതാനിവ സ്വാൻ ഈശ്വരേ സമർപയത സ്വാന്യങ്ഗാനി ച ധർമ്മാസ്ത്രസ്വരൂപാണീശ്വരമ് ഉദ്ദിശ്യ സമർപയത|

ⅩⅣ യുഷ്മാകമ് ഉപരി പാപസ്യാധിപത്യം പുന ർന ഭവിഷ്യതി, യസ്മാദ് യൂയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവത|

ⅩⅤ കിന്തു വയം വ്യവസ്ഥായാ അനായത്താ അനുഗ്രഹസ്യ ചായത്താ അഭവാമ, ഇതി കാരണാത് കിം പാപം കരിഷ്യാമഃ? തന്ന ഭവതു|

ⅩⅥ യതോ മൃതിജനകം പാപം പുണ്യജനകം നിദേശാചരണഞ്ചൈതയോർദ്വയോ ര്യസ്മിൻ ആജ്ഞാപാലനാർഥം ഭൃത്യാനിവ സ്വാൻ സമർപയഥ, തസ്യൈവ ഭൃത്യാ ഭവഥ, ഏതത് കിം യൂയം ന ജാനീഥ?

ⅩⅦ അപരഞ്ച പൂർവ്വം യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്തേതി സത്യം കിന്തു യസ്യാം ശിക്ഷാരൂപായാം മൂഷായാം നിക്ഷിപ്താ അഭവത തസ്യാ ആകൃതിം മനോഭി ർലബ്ധവന്ത ഇതി കാരണാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദോ ഭവതു|

ⅩⅧ ഇത്ഥം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്തോ ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യാ ജാതാഃ|

ⅩⅨ യുഷ്മാകം ശാരീരിക്യാ ദുർബ്ബലതായാ ഹേതോ ർമാനവവദ് അഹമ് ഏതദ് ബ്രവീമി; പുനഃ പുനരധർമ്മകരണാർഥം യദ്വത് പൂർവ്വം പാപാമേധ്യയോ ർഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമാർപയത തദ്വദ് ഇദാനീം സാധുകർമ്മകരണാർഥം ധർമ്മസ്യ ഭൃത്യത്വേ നിജാങ്ഗാനി സമർപയത|

ⅩⅩ യദാ യൂയം പാപസ്യ ഭൃത്യാ ആസ്ത തദാ ധർമ്മസ്യ നായത്താ ആസ്ത|

ⅩⅪ തർഹി യാനി കർമ്മാണി യൂയമ് ഇദാനീം ലജ്ജാജനകാനി ബുധ്യധ്വേ പൂർവ്വം തൈ ര്യുഷ്മാകം കോ ലാഭ ആസീത്? തേഷാം കർമ്മണാം ഫലം മരണമേവ|

ⅩⅫ കിന്തു സാമ്പ്രതം യൂയം പാപസേവാതോ മുക്താഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ ഭൃത്യാഽഭവത തസ്മാദ് യുഷ്മാകം പവിത്രത്വരൂപം ലഭ്യമ് അനന്തജീവനരൂപഞ്ച ഫലമ് ആസ്തേ|

ⅩⅩⅢ യതഃ പാപസ്യ വേതനം മരണം കിന്ത്വസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേനാനന്തജീവനമ് ഈശ്വരദത്തം പാരിതോഷികമ് ആസ്തേ|