দানিয়েল
গ্রন্থ ৰচয়িতা
এই পুস্তকখনক লিখকৰ নামেৰে পাছত জনা যায়, দানিয়েল পুস্তকখন হ’ল ইস্রায়েলৰ পৰা ইহুদিসকল নির্বাসনত থকাৰ দৰে তেওঁৰ সময়ত বেবিলনৰ এটা উৎপাদিত ফল। “দানিয়েল” নামৰ অর্থ হ’ল “ঈশ্বৰ আমাৰ বিচাৰক”। এই পুস্তক খনৰ বিভিন্ন অধ্যায়ে ইংগিত দিয়ে যে ইয়াৰ লিখক দানিয়েল, যেনে 9:2; 10:2। দানিয়েলে তেওঁৰ অভিজ্ঞতা লিপিবদ্ধ কৰিছিল আৰু বেবিলনৰ ৰাজধানীত তেওঁৰ সময়ত থকা নির্বাসিত ইহুদিসকলৰ বাবে ভাববাণী কৰিছিল, য’ত ৰজাৰ ওচৰত তেওঁৰ সেৱাই তেওঁক সমাজৰ সর্বোচ্চ স্তৰত প্রৱেশৰ সুযোগ দিছিল। দেশত প্রভুৰ প্রতি তেওঁৰ বিশ্বাসযোগ্য সেৱা আৰু মাত্র তেওঁ সংস্কৃতিয়ে তেওঁক বিশেষ কৰি তোলা নাই, কিন্তু শাস্ত্রৰ সকলো লোকতকৈ তেওঁ অনন্য।
লিখাৰ স্থান আৰু সময়
লিখাৰ সম্ভাব্য সময় প্রায় 605-530 খ্রীষ্টপূর্বৰ ভিতৰত।
প্রাপক
বেবিলনত থকা নির্বাসিত ইহুদিসকল আৰু পাছত বাইবেলৰ সকলো পাঠক।
উদ্দেশ্য
দানিয়েল পুস্তক খনে লিপিবদ্ধ কৰিছে, কর্ম, ভাববাণী, আৰু ভাববাদী দানিয়েলৰ দর্শন। এই পুস্তক খনে শিকাই যে, ঈশ্বৰ তেওঁৰ অনুসৰণকাৰীসকলৰ প্রতি বিশ্বস্ত। লোভ আৰু চাপ সত্ত্বেও, বিশ্বাসীসকলে তেওঁলোকৰ পার্থিব দায়িত্ব পালন কৰাৰ সময়ত ঈশ্বৰৰ প্রতি বিশ্বস্ত থাকিব লাগে।
মূল বিষয়
ঈশ্বৰৰ সার্বভৌমত্ব
প্রান্তৰেখা
1. সপোনত দেখা বৃহৎ মূর্তিটোৰ বিষয়ে দানিয়েলৰ বাখ্যা — 1:1-2:49
2. বিশাল অগ্নিৰ মাজৰ পৰা চদ্রক, মৈচক আৰু ওবেদ নগোগক উদ্ধাৰ কৰা — 3:1-30
3. নবুখদনেজৰৰ সপোন — 4:1-37
4. চলন্ত আঙুলিয়ে লিখা আৰু দানিয়েলে কৰা বিনাশৰ ভাববাণী — 5:1-31
5. সিংহৰ গাতত দানিয়েল — 6:1-28
6. চাৰি প্রাণীৰ দর্শন — 7:1-28
7. এটা ভেড়া, ছাগলী আৰু এটা ক্ষুদ্র শিঙৰ দর্শন — 8:1-27
8. দানিয়েলৰ প্রার্থনাৰ উত্তৰৰ সৈতে 70 (সত্তৰ) বছৰ — 9:1-27
9. দানিয়েলৰ চূড়ান্ত যুদ্ধৰ দর্শন — 10:1-12:13
1 অধ্যায়
দানিয়েল আৰু তেওঁৰ তিনি জন বন্ধুৰ বিষয়।
1 যিহূদাৰ ৰজা যিহোয়াকীমৰ ৰাজত্ব কালৰ তৃতীয় বছৰত, বাবিলৰ ৰজা নবূখদনেচৰ যিৰূচালেমলৈ আহিল, আৰু সকলো দিশৰ পৰা যোগান বন্ধ কৰিবলৈ নগৰখন বেৰি ধৰিলে।
2 প্ৰভুৱে নবুখদনেচৰক যিহূদাৰ ৰজা যিহোয়াকীমৰ ওপৰত জয়যুক্ত কৰিলে, আৰু তেওঁ ঈশ্বৰৰ গৃহৰ পৰা কিছুমান পবিত্র বস্তু তেওঁক দিলে। নবুখদনেচৰে সেই বস্তুবোৰ চিনাৰ দেশত থকা নিজৰ দেৱতাৰ গৃহলৈ লৈ গ’ল; আৰু তেওঁ সেই বস্তুবোৰ নিজৰ দেৱতাৰ ভঁৰালত হ’ল।
3 তাৰ পাছত ৰজাই তেওঁৰ নপুংসকসকলৰ অধ্যক্ষ অস্পনজকক কৈছিল, “ৰাজ-বংশৰ আৰু প্ৰধান লোকসকলৰ মাজৰ কিছুমান
4 কলঙ্ক নথকা, দেখাত আকৰ্ষণীয়, সকলো বিদ্যাত নিপুণ, জ্ঞান আৰু বিবেচনাৰে পৰিপূৰ্ণ, আৰু ৰাজগৃহত পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ যোগ্যতা থকা ইস্রায়েলী যুৱকসকলক মাতি আনা। তেওঁ তেওঁলোকক কলদীয়া সাহিত্য আৰু ভাষা শিকাইছিল।
5 ৰজাই তেওঁৰ বিশেষ উত্তম খাদ্যৰ পৰা আৰু তেওঁ পান কৰা দ্ৰাক্ষাৰসৰ পৰা তেওঁলোকক প্রতিদিনৰ ভাগ দিছিল। এই যুৱক সকলক তিনি বছৰৰ বাবে প্ৰশিক্ষণ দিয়া হ’ব, আৰু তাৰ পাছত তেওঁলোকে ৰজাৰ আগত পৰিচৰ্যা কৰিব পাৰিব।
6 তেওঁলোকৰ মাজত যিহূদা-বংশৰ দানিয়েল, হননিয়া, মীচায়েল, আৰু অজৰিয়াও আছিল।
7 নপুংসকসকলৰ অধ্যক্ষই তেওঁলোকৰ নাম সলনি কৰি দানিয়েলক বেলটচচৰ, হননিয়াক চদ্ৰক, মীচায়েলক মৈচক, আৰু অজৰিয়াক অবেদ-নগো নাম দিলে।
8 কিন্তু দানিয়েলে ৰজাৰ উত্তম খাদ্য আৰু পান কৰা দ্ৰাক্ষাৰসেৰে সৈতে নিজকে অশুচি নকৰিবলৈ তেওঁ চিন্তিত আছিল; সেই বাবে দানিয়েলে নপুংসকসকলৰ অধ্যক্ষৰ অনুমতি বিচাৰিছিলে, যাতে তেওঁ এইবোৰ খাদ্য গ্রহণ কৰি অশুচি নহয়।
9 তেতিয়া ঈশ্বৰে দানিয়েলক নপুংসকসকলৰ সেই অধ্যক্ষৰ আগত দয়া আৰু অনুগ্ৰহ প্ৰাপ্ত কৰিলে।
10 তাতে নপুংসকসকলৰ সেই অধ্যক্ষই দানিয়েলক ক’লে, “মোৰ প্ৰভু মহাৰাজক মই ভয় কৰোঁ। তোমালোকে কি খাবা আৰু কি পান কৰিবা সেই বিষয়ে ৰজাই মোক আদেশ দিছে, কিয়নো তেওঁ তোমালোকৰ মুখ তোমালোকৰ সমবয়সীয়া যুৱকসকলতকৈ নিকৃষ্ট দেখিব? তোমালোকৰ কাৰণে মোৰ ওপৰত ৰজাৰ প্রতাপ আছে।”
11 তাৰ পাছত দানিয়েল, হননিয়া, মীচায়েল, আৰু অজৰিয়াৰ ওপৰত নিযুক্ত কৰা তত্ত্বাবধায়কৰ সৈতে দানিয়েলে কথা পাতিলে।
12 তেওঁ ক’লে, “আপুনি অনুগ্ৰহ কৰি, দহ দিন আপোনাৰ এই দাস সকলক পৰীক্ষা কৰি চাওক; আমাক খাবলৈ কেৱল শাক-পাচলি, আৰু পান কৰিবলৈ পানী দিয়ক।
13 তাৰ পাছত আমাৰ, আৰু ৰজাৰ উত্তম খাদ্য খোৱা যুৱকসকলৰ চেহেৰাৰ পৰীক্ষা কৰি চাওক; আপুনি যি দেখিব, সেইদৰে আপোনাৰ এই দাসবোৰলৈ ব্যৱহাৰ কৰিব।”
14 সেয়ে তেওঁ তেওঁলোকৰ সেই কথাত মান্তি হৈ দহ দিনলৈকে তেওঁলোকক পৰীক্ষা কৰিলে।
15 দহ দিনৰ পাছত দেখা গ’ল, ৰজাৰ উত্তম খাদ্য খোৱা যুৱকসকলতকৈ তেওঁলোকৰ চেহেৰা অধিক স্বাস্থ্যৱান, আৰু অধিক পৰিপুষ্ট হ’ল।
16 সেয়ে তত্বাৱধায়কে তেওঁলোকক উত্তম আহাৰ, আৰু দ্ৰাক্ষাৰসৰ সলনি তেওঁলোকক শাক-পাচলি দিবলৈ ধৰিলে।
17 ঈশ্বৰে সেই চাৰি জন যুৱকক সকলো আভ্যন্তৰীণ বিষয়ৰ শিক্ষা, জ্ঞান আৰু প্রজ্ঞা দিলে। তাতে দানিয়েলে সকলো প্রকাৰৰ দৰ্শন আৰু সপোনৰ কথা বুজিব পৰা হ’ল।
18 তাৰ পাছত ৰজাৰ দ্বাৰাই নিৰ্ণয় কৰা যি সময়ত সকলোকে আনিবলৈ ৰজাই আজ্ঞা দিছিল। সেই সময়ত নপুংসকসকলৰ অধক্ষ্যই ৰজা নবূখদনেচৰৰ আগত তেওঁলোকক উপস্থিত কৰালে।
19 ৰজাই তেওঁলোকৰ লগত কথা পাতিলে, আৰু তেওঁলোকৰ সকলো দলৰ মাজত, দানিয়েল, হননিয়া, মীচায়েল, আৰু অজৰিয়াৰ তুলনাত আন কাকো পোৱা নগ’ল। সেয়ে তেওঁলোকে ৰজাৰ আগত পৰিচৰ্যা কৰিবলৈ প্রস্তুত হ’ল।
20 ৰজাই তেওঁলোকক সোধা জ্ঞান আৰু বিবেচনাৰ প্রতিটো প্রশ্নৰ বিষয়ত, তেওঁৰ ৰাজ্যত থকা শাস্ত্ৰজ্ঞ আৰু গণকসকলতকৈ তেওঁলোকক দহগুণে শ্রেষ্ঠ পালে।
21 দানিয়েল ৰজা কোৰচৰ ৰাজত্বৰ প্ৰথম বছৰলৈকে সেই ঠাইতে থাকিল।