12
بدێن باگپانانی مِسال
(مَتّا 21:33–46؛ لوکا 20:9–19)
1 ایسّایا، رَندا گۆن مِسال و دَروَر وتی هبر گۆن آیان بُنگێج کرت و گوَشتی: «مردێا انگوری باگے اڈّ کرت. آییئے چپّ و چاگردا پَلّ و پَسیلی بست، په انگورانی شیرگئے گِرگا کَلّ و کُمبے جۆڑی کرت و په نگهپانیا یک بُرجے هم بستی. رَندا باگی په کُنندهکاری و زمان لهتێن باگپانئے دستا دات و وت سپرێا شت.
2 وهدے انگورئے مۆسم بوت، آییا هِزمتکارے زمان‌زورێن باگپانانی کِرّا راه دات تان چه باگا کمّے نیبگ بیاریت،
3 بله باگپانان اے هِزمتکار لَٹّ و کُٹّ کرت و گۆن هۆرک و هالیگێن دستان پِر تَرّێنت.
4 گڑا، هُدابُندا دگه هِزمتکارے دێم دات. آیان، آییئے سر هم پرۆشت و بے‌اِزّت کرت.
5 پدا دگه هِزمتکارے رئوانی دات و باگپانان آ هم جت و کُشت. همے ڈئولا، آییا دگه بازێن هِزمتکارے راه دات، بله باگپانان لهتێن جت و لهتێن کُشت.
6 نون په راه دئیگا آییئے کِرّا یکّ کَسے پَشت کپتگ‌اَت، آییئے دۆستێن مردێن‌چُکّ اَت. گُڈسرا، وتی هما چُکّی رئوان دات، هئیالی کرت بلکێن آییئے روا بدارنت.
7 بله باگپانان وت‌مان‌وتا گوَشت: ‹باگئے میراس بَرۆک همِش اِنت، بیاێت اِشیا هم کُشێن، تانکه مِلک و میراس مئے ببنت.›
8 گڑا گپت و کُشتِش و جۆنِش چه باگا ڈَنّ، دئور دات.»
9 ایسّایا جُست کرت: «نون شمئے گُمانا باگئے هُدابُند چے کنت؟ آ کئیت، باگپانانَ کُشیت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت.
10 زانا، شما پاکێن کتابا نئوانتگ:
آ سِنگ که بان‌بَندێن اُستایانپسند نکرت و نزُرت
هما سِنگ، بُنهِشتبوت.
11 اے هُداوندئے کار اِنت و
مئے چمّان اَجَب اِنت.»
12 نون آیان لۆٹت ایسّایا دَزگیر بکننت، چیا که زانتِش ایسّایا اے مِسال همایانی بارئوا آورتگ، بله چه مردمانَ تُرستِش. گڑا ایسّااِش اِشت و شتنت.
مالیاتئے بارئوا
(مَتّا 22:15–22؛ لوکا 20:20–26)
13 رَندا، آیان لهتێن پَریسی و هیرودی ایسّائے کِرّا رئوان دات تان آییا چه آییئے جندئے هبران مان بگیشّێننت.
14 نون آتک و جُستِش کرت: او استاد! ما زانێن که تئو تچک و راستێن مردمے ائے و هرچے گوَشئے په راستیا گوَشئے و هچکَسێئے نێمگا نگرئے، چیا که سجّهێنان په یک چمّێا چارئے و گۆن راستی و دلستکی هُدائے راها سۆجَ دئیئے. بارێن، رومئے بادشاه کئیسرا، سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟ ما آییا مالیات بدئیێن یا مدئیێن؟
15 ایسّایا آیانی اے دوتل و دوپۆستی زانت و گوَشتی: «چیا منا چَکّاسگا اێت؟ یک دینارے بیارێت تان بچاران.»
16 آیان دینارے آورت. جُستی کرت: «اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟» آیان پَسّئو دات: «کئیسرئے.»
17 نون ایسّایا گوَشت: «گڑا کئیسرئیگا کئیسرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.» چه اے پَسّئوا، آ هئیران و هَبَکَّه منتنت.
آهِرَت و سانگ و سور
(مَتّا 22:22–33؛ لوکا 20:27–40)
18-19 رَندا، لهتێن سَدوکی، که آهِرَتئے نمَنّۆک اَنت، ایسّائے کِرّا آتک و جُستِش کرت: «او استاد! موسّایا په ما نبشتگ: اگن کَسێئے سور کرتگێن براتے بے چُکّا بمریت و جنۆزامی زندگ ببیت، گڑا آییئے برات باید اِنت گۆن آ جنۆزاما سور بکنت تانکه چُکّ و رَند و راهے په وتی براتا بِلّیت.
20 اے ڈئولا، هپت برات اتنت. ائولی براتا جَنے گپت و بے چُکّا مُرت،
21 گڑا دومی براتا گۆن آ جنۆزاما سور کرت، بله آ هم بے چُکّا مُرت. سئیمی برات هم، همے ڈئولا.
22 چه هپتێن براتان هچکَسا په وت رَند و راهے نه‌اِشت. گُڈسرا، آ جنێن هم مُرت.
23 نون تئو بگوَش، آهِرَتئے رۆچا اے جنێن کجام براتئیگَ بیت؟ چیا که هر هپتێن براتان باریگ باریگا گۆن آییا سور کرتگ‌اَت.»
24 ایسّایا گوَشت: «شما گُمراه نه‌اێت؟ پرچا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت.
25 مُردگ که جاهَ جننت، نه سورَ کننت و نه سور دئیگَ بنت، آسمانی پرێشتگانی ڈئولا بنت.
26 مُردگانی پدا زندگ بئیگ و جاه جنَگئے بارئوا، زانا شما موسّائے کتابا بُن گپتگێن ڈۆلُکئے کِسّه نئوانتگ، که هُدایا گۆن موسّایا چۆن هبر کرت؟ ‹من آن، اِبراهێمئے هُدا، اِسْهاکئے هُدا و آکوبئے هُدا.›
27 بزان آ، مُردگانی هُدا نه‌اِنت، زندگێنانی هُدا اِنت. شما باز رَد وارتگ.»
مسترێن هُکم
(مَتّا 22:34–40؛ لوکا 10:25–28)
28 چه شَریَتئے زانۆگران یکّے، آیانی اے هبران گۆش دارگا اَت و آییا مارِت که ایسّا شَرّ پَسّئو دئیگا اِنت، نزّیکا آتک و جُستی کرت: «شَریَتئے مسترێن هُکم کجام اِنت؟»
29 ایسّایا پَسّئو دات: «شَریَتئے مسترێن هُکم اِش اِنت: ‹او اِسراییل! گۆش دار: هُداوند، مئے هُدا، یکتاێن هُدا اِنت،
30 وتی هُداوندێن هُدایا، په دل، گۆن سجّهێن جان و ساه، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و گۆن سجّهێن وس و واکا دۆست بدار.›
31 دومی هُکم اِش اِنت: ‹گۆن وتی همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر بکن.› چه اے دوێنان، دگه مسترێن هُکم نێست.»
32 گڑا، شَریَتئے زانۆگرا گوَشت: «او استاد! تئو سکّ راست و شَرّ گوَشت، په راستی که هُدا یکّے و اَبێد چه آییا، هُداے نێست.
33 آییا په دل، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و سَرجمێن وس و واکا دۆست دارگ و همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر کنگ چه سجّهێن هئیراتیێن سۆچگی تُهپه و سجّهێن کُربانیگان شرتر اِنت.»
34 وهدے ایسّایا دیست آییا داناێن پَسّئوے دات، گوَشتی: «تئو چه هُدائے بادشاهیا دور نه‌ائے.» چه اِد و رَند، هچکَسا دل نکرت چه ایسّایا چیزّے جُست بکنت.
مَسیه کئیی چُکّ اِنت؟
(مَتّا 22:41–46؛ لوکا 20:41–44)
35 وهدے ایسّایا، مزنێن پرستشگاها تالیمَ دات، جُستی کرت که «شَریَتئے زانۆگر چِه پئیما گوَشنت مَسیهداوود بادشاهئے چُکّ اِنت؟
36 داوودا وت چه هُدائے پاکێن روهئے شُبێن و اِلهاما گوَشتگ:
هُداوندا گۆن منی هُداونداگوَشت
منی راستێن نێمگا بنند
تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرا دئور بدئیان.
37 «اگن داوودئے جند، مَسیها وتی هُداوندَ گوَشیت، گڑا آ چۆن داوودئے چُکّ بوتَ کنت؟» مردمانی مُچّیا گۆن وشّی و شادهی، ایسّائے هبر گۆشَ داشت.
ایسّا شَریَتئے زانۆگران پاشکَ کنت
(مَتّا 23:1–36؛ لوکا 20:45–47)
38 پدا، ایسّایا وتی تالیمانی تها گوَشت: «چه شَریَتئے زانۆگران هُژّار بێت که آیان، دْراجێن جامگ و کباه گوَرا کنگ دۆستَ بیت و بازارانی تَرّ و گردا، چه مردمان وشّ‌آتک و دْرَهباتَ لۆٹنت.
39 کَنیسَهانی شرترێن جاهان گچێنَ کننت و مهمانیان، ائولی رِدئے نندگِش پسند اِنت.
40 جنۆزامانی لۆگان گۆن مالواریا برنت و په پێش دارگا وتی دْوا و سَنایان دْراجکَشَّ کننت. اِشان سکترێن سِزا و پدمُزَّ رسیت.»
جنۆزامێئے پاکونڈی هئیرات
(لوکا 21:1–4)
41 ایسّا، مزنێن پرستشگاهئے هئیراتانی پێتیئے دێم په دێما نِشتگ‌اَت و هما مردمان چارگا اَت که اے پێتیا زَرِّش دئورَ دات. چه زَرداران بازێنێا، زیادهێن زَرّے اێر کرت.
42 گڑا، گریب و بێوسێن جنۆزامے آتک و دو پئیسه‌ای پێتیا مان کرت.
43 نون ایسّایا مرید وتی کِرّا لۆٹتنت و گوَشتی: «شمارا راستێنَ گوَشان، اے بێوسێن جنۆزاما چه آ سجّهێنان گێشتر زرّ پێتیا مان کرت.
44 چیا که آ دگران چه وتی گێشێن مالا چیزُّکے دات، بله اے جنۆزاما، گۆن وتی نێزگاری و گریبیا، هرچے که آییا هست‌اَت داتی، بزان وتی سجّهێن بُنمال.»