14
پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُشگ
(مَرکاس 6:14–29؛ لوکا 9:7–9)
1 آ وهدا جَلیلئے هاکم هیرودیس، ایسّائے نام و تئوارا سهیگ بوت.
2 آییا گۆن وتی هِزمتکاران گوَشت: «اے هما پاکشۆدۆکێن یَهیا اِنت که چه مُردگان زندگ بوتگ، پمێشکا چُشێن اَجکّایی و مۆجزهانَ کنت.»
3 چُش اَت که هیرودیسا هیرودیائے سئوَبا که پێسرا آییئے برات پیلیپُسئے جَن اَت، یَهیا گراێنتگ و بَندیجاها بند کرتگ‌اَت.
4 چیا که یَهیایا گۆن هیرودیسا گوَشتگ‌اَت: «هیرودیائے وتی لۆگی کنگ شَریَتا په تئو رئوا نه‌اِنت.»
5 هیرودیسا په یَهیائے کۆشارێنگا شئور کرتگ‌اَت بله تُرستی، چیا که مردمانی باوَر اَت یَهیا پئیگمبرے.
6 هیرودیسئے سالگِره بوت و هیرودیائے جِنکا مهمانانی دێما ناچ و سُهبت گپت. هیرودیس باز وَشدل بوت،
7 سئوگندی وارت و لَبزی کرت که «هرچے لۆٹئے بلۆٹ، په تئو بَکشگَ بیت.»
8 جنکا وتی ماتئے شئور و سَلاهئے سرا گوَشت: «پاکشۆدۆکێن یَهیائے سرا همِدا تَبَکێئے تها بکن و منا بدئے.»
9 هیرودیس باز پرێشان و دِلتپرکه بوت بله مهمانانی دێما سئوگندی وارتگ‌اَت و جنِکی لبز داتگ‌اَت، پمێشکا پرمانی کرت آییئے اے واهگا برجاه بکننت.
10 اے ڈئولا، یَهیائے سری بَندیجاها بُرّاێنت.
11 گڑا آییئے سر تَبَکێئے تها آرگ و جنکا دئیگ بوت، آییا وتی ماتئے کِرّا برت.
12 یَهیائے مرید آتکنت و آییئے جۆنِش برت، کَبر و کپُنا رند، شت و ایسّااِش سهیگ کرت.
پنچ هزار مردما وراک دئیگ
(مَرکاس 6:32–44؛ لوکا 9:10–17؛ یوهَنّا 6:1–13)
13 اے هبرئے اِشکنگا رند، ایسّا بۆجیگێا سوار بوت و دور و گِستاێن جاهێا تهنکا شت. وهدے مردم سهیگ بوتنت، چه شهران پئیادکا آییئے رَندا گۆن کپتنت.
14 ایسّا که چه بۆجیگا اێر کپت و مردمانی مزنێن مُچّی‌ای دیست، آیانی سرا بَزّگی بوت و سجّهێن نادْراهی دْراه کرتنت.
15 بێگاها، مرید آییئے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: «اے، دور و گِستاێن جاگهے و بێوهد هم بوتگ، پمێشکا مردمان بِلّ که مێتگ و بازاران برئونت و په وت وَرد و وراکے بها بگرنت.»
16 بله ایسّایا گوَشت: «آیان رئوگئے زلورت نێست، شما وت آیان وراک بدئیێت.»
17 گوَشتِش: «اِدا مئے کِرّا تهنا پنچ نان و دو ماهیگ هست.»
18 گوَشتی: «هرچے شمارا گۆن، منی کِرّا بیارێت.»
19 گڑا آییا مردم سبزگێن کاهانی سرا نندگئے پرمان داتنت، رَندا پنچێن نان و دوێن ماهیگی زرتنت، آسمانئے نێمگا چارتی و هُدائے شُگری گپت، گڑا نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت. مریدان نان مردمانی سرا بهر کرتنت.
20 سجّهێن مردمان تان سێرا وارت و مریدان اَنگت چه سر آتکگێن چُنڈان، دوازده سَپت پُرّ کرت.
21 جنێن و چُکّان و اَبێد، کِساس پنچ هزار مردێن اتنت. سجّهێنان سێرا وارت.
ایسّا آپئے سَربُرا گامَ جنت
(مَرکاس 6:45–52؛ یوهَنّا 6:15–21)
22 ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت: «تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی نێمگا برئوێت.»
23 مردمانی رهادگ کنگا رَند، په دْوا کنگا تهنا کۆهئے سرا سر کپت. رۆنِند اَت و آ وت تهنا اَت.
24 آ وهدا، بۆجیگ چه تئیابا دور رَستگ‌اَت، ترند و تێزێن گوات و مستێن مئوج و چئولانی آماچ اَت.
25 شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان دێم په آیان پێداک اَت.
26 وهدے مریدان ایسّا آپئے سرا گام جنان دیست، سکّ تُرست و گوَشتِش بلکێن روهے، پمێشکا چه تُرسا کوکّارِش کرت.
27 بله ایسّایا هما دمانا گۆن آیان گوَشت: «متُرسێت، اے من آن.»
28 پِتْرُسا گوَشت: «او هُداوند! اگن اے تئو ائے، گڑا بِلّ که من هم آپئے سرا تئیی کِرّا کایان.»
29 ایسّایا گوَشت: «بیا!» گڑا پِتْرُس چه بۆجیگا گوَرما اێر آتک و آپئے سرا ایسّائے نێمگا رئوگا لگّت.
30 بله چه گواتئے ترندیا تُرستی و اێر بُڈَّگا لگّت، گڑا کوکّاری کرت: «او هُداوند! منا برَکّێن.»
31 هما دمانا ایسّایا دست شهار دات، آ گپت و گوَشتی: «او کَمباور! چیا شکِّت کرت؟»
32 بۆجیگا سر کپتنت و گوات کپت و آرام بوت.
33 هما که بۆجیگا نِشتگ‌اتنت، ایسّااِش ستا و سنا کنانا گوَشت: «بێشکّ تئو هُدائے چُکّ ائے.»
نادْراهانی دْرهبکشی
(مَرکاس 6:53–56)
34 وهدے آیان گوَرم گوازێنت گِنیسارِتئے شهرا اێر آتکنت.
35 اۆدئے مردمان ایسّا پَجّاه آورت، سجّهێن هَند و دَمگئے آ دگه مردمِش سهیگ کرتنت و سجّهێن نادْراهِش آییئے کِرّا آورتنت.
36 دَزبندی‌اِشَ کرت: «بِلّ ما تئیی کباهئے لَمبا دست بجنێن و بسّ.» آیان که دستَ جت، سجّهێن وشّ و دْراهَ بوتنت.