46
هُدا مئے کلات اِنت
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. کۆرهئے چُکّانی زَبور. «اَلاموتئے»* تَرزئے سرا. سئوتے.
 
هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت،
مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.
پمێشکا نترسێن، تُرے زمین بجمبیت و
کۆه دریائے دلا بکپنت.
تُرے آییئے آپ گْرومبان و کپ و گجّ ببنت و
کۆه چه آیانی گْرومبگا بلرزنت. اۆشت...
 
کئورے هست که جۆیی هُدائے شهرا شادمانَ کننت،
بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن جاگها.
هُدا شهرئے نیاما اِنت و شهرَ نسُریت،
بامگواها هُدا مَدَتیَ کنت.
کئوم شۆرشَ کننت و هکومت سرشکونَ بنت،
آ وتی تئوارا بُرزَ کنت و زمین آپَ بیت.
لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت،
آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...
 
بیاێت هُدائے کاران بچارێت،
بگندێت که آییا زمینا چۆنێن بێرانی آورتگ.
زمینئے چارێن کُنڈان جنگان هلاسَ کنت،
کمانا پرۆشیت، نئیزها هورت هورتَ کنت و
اَرّابهان آس مانَ داریت.
10 «وتا بدارێت و بزانێت که من، هُدا آن،
کئومانی سرا هُکمران و
جهانا هاکم.»
11 لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت،
آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...
* 46: 46‏:0 اَلاموتئے مانا «ورناێن جنک» اِنت. باور اِش اِنت که اَلاموت موزیکئے یک گالے.