51
چه منی گناهان سر گوَز
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا، داوودئے زَبور، وهدے ناتان نبی، چه داوود و بَتْشِبَهئے وپت و وابا رَند، آییئے کِرّا آتک.
 
او هُدا! په وتی مِهرا بچار و
منی سرا رهم کن!
چه وتی بێکِساسێن رهمتان
ناپرمانیانُن گار کن.
په سَرجمی منا چه مئیارباریان بشۆد و
چه گناهانُن پاک کن!
 
چیا که وتی ناپرمانیانَ زانان و
منی گناه مُدام چمّانی دێما اِنت.
من تئیی هلاپا، تهنا تئیی هلاپا گناه کرتگ و
هما کارُن کرتگ که تئیی چمّا بد اِنت.
پمێشکا، تئو که هبرَ کنئے برهکّ ائے و
دادرسیئے وهدا بےائیب ائے.
په راستی من مئیاربار پێدا بوتگان و
چه هما وهدا که ماتئے لاپا کپتان، گُنهکار.
نون دلجم آن که تئو چه منی دل و جبینا* راستیئے لۆٹۆک ائے و
چێر و پناهێن درونا منا هکمتَ بَکشئے.
گۆن زوپائے لمبان پاکُن کن که پاکیزگَ بان،
منا بشۆد که چه برپا اسپێت‌ترَ بان.
بِلّ که شادهی و شادمانیا بِشُکنان،
بِلّ آ هڈّ که تئو درُشتگ‌انت گَل و بال ببنت.
چه منی گناهان سر گوَز و
سجّهێن مئیارباریانُن گار کن.
10 او هُدا! منی درونا پاکێن دلے بجۆڑێن و
منی دل و جبینا پدا مُهرێن روهے بیار.
11 منا چه وتی بارگاها دور مپرّێن و
وتی پاکێن روها چه من پَچ مگِر.
12 وتی داتگێن رَکّێنگئے شادهیا پدا بدئے و
منا مُرادیگێن روهے ببَکش.
 
13 گڑا سرکَشێن مردمان تئیی راهان تالیمَ دئیان و
گُنهکار تئیی کِرّا واترَّ کننت.
14 او هُدا! او منی رَکّێنۆکێن هُدا!
منا چه هۆن و کۆشئے گناها برَکّێن و
زبانُن تئیی اَدل و راستیا نازێنیت.
15 هُداوندا! منی لُنٹان پَچ کن،
تانکه منی دپ ترا ستا بکنت.
16 ترا په کُربانیگا واهگے نێست،
اگن نه، منَ آورت،
سۆچگی کُربانیگ ترا وشنۆدَ نکنت.
17 هُدائے دلپسُندێن کُربانیگ، پْرُشتگێن اَرواه اِنت.
او هُدا! پْرُشتگ و تئوبهکارێن دلێا تئو جَهلَ نجنئے.
 
18 په وتی وشنۆدیا بچار و گۆن سَهیونا مهربان بئے،
اورْشَلیمئے دیوالان پدا اڈّ کن.
19 گڑا چه راست و آدلێن کُربانیگان شادانَ بئے،
چه سۆچگی کُربانیگا که سَرجما سۆچگَ بیت،
تئیی کُربانجاها گوَسک پێش کنگَ بنت.
* 51:6 51‏:6 جَبین، بزان وجود، درون، زمیر، وجدان. 51:7 51‏:7 زوپائے لمب اِسراییلیانی کُربانیگانی رسمان په پلگار کنگا کار بندگَ بوتنت. زوپا کَسانێن درچکے.